آقا! بدبختیم ، بیچاره ایم ؛ نمی دونی تو این مملکت چی میکشیم و از این حرفها !!
علی علیه السلام :
من تفاقر افتقر - غررالحکم و دررالکلم ش ح8405 -
کسی که خود را به فقیری بزند ، ( واقعاً ) فقیر گردد.
ظاهر روایت این است که اخلاق و رفتار اینچنینی اثر وضعی دارد.
آن که سعی و تلاش دارد به خود برچسب فقر و فلاکت بزند خدای ارحم الراحمین اجابت کرده ، چنینش سازد.
اما جدای از این تأثیر و تأثّر ، این فرد واقعاً انسان مفلوک و بدبخت و بیچاره ای ست!
چرا که مال و منال جز برای استفاده و بهره گیری ست؟!
پول و ثروت جز برای حفظ آبرو و عزت انسان در جامعه است؟!
پس اگر داشته باشد و بهره نگیرد ، داشته باشد و آبروفروشی کند ، چنین شخصی چه فرقی با انسان فقیر نادار بدبخت خواهد داشت؟!
نبی مکرّم اسلام صلى الله علیه وآله می فرمایند:
إن الله یحب إذا أنعم على عبد [ه] أن یرى أثر نعمته علیه ویبغض البؤس والتبؤس - بحارالانوار ج 74 ص 159 -
خداوند به بنده ای که نعمت دهد ، دوست دارد اثر آن نعمت را بر او ببیند.
و دشمن دارد بیچارگی و تظاهر به نداری را .
وضعتون توپ !
