اگر تو پدری...

منصور دوانقی به زیاد بن عبداللَّه مبلغی داد تا آن را در میان افراد نابینا و یتیم تقسیم نماید.

ابو زیاد تمیمی که انسان طمعکاری بود، گفت:

نام مرا در میان نابینایان بنویس!

زیاد بن عبدالملک گفت:

باشد می نویسم؛ چرا که خداوند می فرماید: "فَانَّها لاتَعْمیَ الاَبصارُ وَلکِنْ تَعْمی الْقُلوبُ الَّتی فِی الصُّدُورِ" - سوره مبارکه حج آیه 46 - چشمهاى ظاهر نابینا نمى شوند ، بلکه دلهائى که در سینه ها جاى دارد بینائى را از دست مى دهند!.

سپس ابو زیاد درخواست کرد که نام فرزندش نیز در دفتر نام ایتام نوشته شود!

زیاد بن عبداللَّه گفت :

آن را هم می نویسم ؛ هر که را تو پدری ، یتیم است!!