برای اولین بار - بعد از دیوار مهربانی و طاقچه مهربانی - اینک : « وب مهربـــــــــــانی » مطلـــــب داری بــــــــــذار مطلــــب نداری بــــــــــــردار ( مطالب دوستان به اسم خودشان منتشر خواهد شد. ترجیحا مطالبی متناسب با آ خدا )
******************************* ******************************* تذکر: لزوما داستان ها و خاطراتی که در این وبلاگ نوشته میشن مربوط به زمان حال نیست بلکه تجربیات تبلیغی سال ها ومحلات مختلف بنده و بعضا همکاران بنده است و حتی در مواردی پیاز داغ قضیه هم زیادتر شده تا جاذبه لازم را پیدا کنه. بنابراین خواننده محترم حق تطبیق این خاطرات بر محل تبلیغی فعلی حقیر رو ندارد...
اسم زود از یاد میره وقتی روابط دور باشه و فقط به سلام و علیک ختم میشه! چند سال پیش از بچه های کوچه اسماشونو پرسیده بودم در زمان های مختلف، اما باز از کوچه که رد میشم(مثل پیر مردا)در جواب سلامشون میگم سلام عمو
نزدیک انتخاب رشته است و من در رفتارم دارم تجزیه تحلیل میکنم گاهی از افکارم به این نتیجه می رسم که آدم فلسفی هستم پس با خودم میگم بعد (الهیات فقه وحقوق) برم رشته دومی رو بزنم (الهیات فلسفه و حکمت اسلامی)
یا بعد از اینها الان که در چند نظر داشتم به زوایای دیگر مطالب و موضوعات مطالب شما می پرداختم یادم اومد که در درس روانشناسی، رشته علوم انسانی نوشته بود _ روانشناسان مشکلات مردم را تحلیل کرده و به آن ها کمک می کنند تا با مشکلاتشان به نحو موثری کنار بیایند. _ بنابرین یکی دو روزه میگم من به درد روانشناسی میخورم باالقوه.
تافردا، پس فردا در خودم شاید بیشتر ریز شدم،به رشته های دیگه ای رسیدم.
ادبیات فارسی چون کمتر میرن میذارم اولویتهای آخر،تازه از استاداش بدم میاد.
ادبیات فارسی سوپاپ اطمینان ماست.ترکی رو پاس میداریم فارسی رو زاپاس.
پاسخ:
علاقه ت رو هم البته لحاظ کنین، و توانائیهاتونو ...
ولی جواب سلام کامل شنیدن هم حس خوبی داره ....