بــــــــــوی کبــــــــــاب
شنبه, ۲۶ دی ۱۳۹۴، ۰۳:۵۱ ب.ظ
بعلت دردپائی که آیة الله بروجردی داشت همراه ایشان سفری به آب گرم محلات داشته و چند روزی در آنجا توقف نمودیم.
مردم فقیر و مستضعف آن ناحیه از تشریف فرمائی آقا که آگاه شدند برای زیارت و استفاده از وجود ایشان به آن محل زیاد آمد و رفت می کردند.
یک روز آقا دستور داد : چند رأس گوسفند خریداری شده و گوشت آن را بین فقراء تقسیم نمایند.
مقدار کمی نگهداشته کباب کردند و موقع ناهار در میان سفره گذاشتند که آقا میل فرمایند ؛ اما ایشان جز نان و ماست و چند عدد خیاری که در سفره بود ، میل نمی کردند و ابداً توجهی به کبابها نداشتند!
عرض کردند:
آقا! گوشت تمام گوسفندها را بین فقراء قسمت کردیم و اگر سهم سرانه هم حساب کنیم این مقدار سهم شما است!! چرا میل نمی فرمائید؟
فرمود:
غیر ممکن است از کبابی که بوی آن به مشام فقراء رسیده ، من میل نمایم !!
پس ما هم بواسطه احترام ایشان نخوردیم تا آنکه آن کبابها را بردند به فقرای مجاور دادند!!
راوی: استاد فاضل موحدی
- با اندکی تصرف -
