جنازه مفیدتر از شخص !!
یادبود طلبه شهید همدانی مرحوم قاسمی بود
سخنران در تاثیر این شهادت داد سخن میداد اما...
جمله ای بنظر البته ناخواسته از زبانش خارج شد که نشان دهنده نفوذ عجیب القاءات فضای مجازی بر قشر حتی مذهبیمون هست!
عرضه داشت:
حالا شهید قاسمی اگه زنده بود چه کار می کرد برا این کشور؟! چه گرهی از جامعه باز میکرد؟!! ولی شهادتش اینجور منشا انواع برکات و خدمات شد!!
نمیدونم اونایی که طلبه ها رو علاف و بیکار میدونن دقیقا چه کاری از طلبه جماعت انتظار دارند؟!
منظورشون اینه که باید برن سر زمین بیل بزنند؟!
اینجور باشه اشکال به نیم بیشتر جامعه حتی به خود اونا هم وارده
خبرنگار بیل میزنه یا معلم؟ دکتر یا پروفسور؟! کاسب یا کارمند؟ و و و؟!
بره سر گذر بشینه؟!
به اکثر مردم وارده
عزیز دل! از هرکسی کار مناسب خودشو باید خواست
طلبه وظیفه داره به امور مذهبی جامعه رسیدگی کنه
ارشاد کنه اصلاح کنه بنویسه سخنرانی کنه جوابگوی مسائل شرعی مردم باشه براورده کننده مراسمات دینی خلق الله باشه و...
مگر اینکه بگین دین چی؟! کشک چی؟!
که خوب روی ما با شماها نیست و دلیلی برا جوابگویی به شما نداریم
مخاطب ما توده مردمیست که متدین به دینند و هم اونهایند که پشتیبانی مالی طلاب و حوزه های علمیه رو عهده دارند و نه شمایی که جز سنگ اندازی و توهین چیزی از شما به حوزه نرسیده و نمیرسه!
چطور جرات میکنین خودتونو طلبکار بدونین؟!
معترضین که چرا دیگران بجای هزینه در امور دینی، پولشونو مثل شما خرج در سفرهای خارجی و ماشینای فلان قیمت و رفتارای لاکچری و خرید سگ و حیوون خونگی نمیکنن؟!
شما که قیمومیت بر مردم رو رد میکنین، چطور اینجا خودتون رو قیم فکر و مال مردم میدونین؟!
بله اگه کسی اون کارها رو انجام نده وخودشو طلبه هم بدونه حق باشماست! اون جور افرادی در بین طلاب مثل کم گذارندگان در سایر اقشارند و غیر قابل دفاع.
+ انبیاء و ائمه هم تبلیغ میکردند هم کار!!!
- من میگم هم فرماندهی میکردند و هم کار
هم قضاوت میکردند و هم کار
هم طبابت میکردند و هم کار
هم حکومت میکردند و هم کار
کار که عار نیست برای هیچ قشری
زمانه ما اما هر کی بخواد به چند کار برسه در نهایت به هیچ کارش نخواهد رسید
علاوه امروز با توجه به سهل الوصول بودن منابع برا آحاد جامعه، علامه به معنای سررشته داشتن در علوم مختلف چندان ارزشی دیگه بحساب نمیاد و مفید به حال جامعه نخواهد بود و اونچه کارگشا و کمک کننده است تخصصه.
