>>> فرزندآوری
سه شنبه, ۲۷ مرداد ۱۳۹۴، ۱۱:۳۸ ب.ظ
دنیا رو خیلی جدی گرفتیم داداش! مشکل اینجاس.
آنچه که نیاز به توضیح داره اینه:
خیلی از خانواده ها کمتر بچه میارن، به امید تأمین رفاه فرزندشون!
در حالی که بدترین ضربه رو خودشون به فرزند خودشون می زنن!
یه همچین بچه ای موجودی خواهد شد لوس و ننر ،که توان مبارزه با مشکلات و حضور موفق در اجتماع را هرگز نخواهد داشت.
استعدادهای او شکوفا نخواهد شد.
بخاطر لمس تنهایی به شدت عقده ای بار خواهد آمد.
از طرفی او و فرزندان او پشتوانه فامیل و قوم و خویش و زمینه ارتباطات فامیلی مناسب در آینده را از دست خواهند داد.
بعلاوه اگر همه زندگی والدین شد یک فرزند ... و خدای نکرده برای او مشکلی پیش بیاد ... دنیای والدین او هم به تبع تباه و نابود خواهد شد.
خندیدن یک نیایش است ..
اگر بتوانی بخندی و بخندانی..
آموخته ای که چگونه نیایش کنی ...
هنگامی که هر سلول بدن تو بخندد...
هر بافت وجودت از شادی بلرزد...
به آرامشی عظیم دست می یابی..
کسی میتواند بخندد..
که طنز آمیزی و بازیهای روزگار را میشناسد..
کوتاه ترین راه برای گفتن دوستت دارم ،لبخند است...
شادی اگر تقسیم شود..
دو برار می شود..
غم اگر تقسیم شود،نصف می شود..
لطفا در دیگر وبلاکم با آدرس:saadat52.blogfa.com آزران وطن من نیز سری بزنید وکامنت دهید تا با هم لینک شویم.
سعی کن کسی که تو را می ببیند، آرزو کند مثل تو باشد.
از ایمان سخن نگو ! بگذار از نوری که در چهره داری، آن را
احساس کند.
از عقیده برایش نگو ! بگذار با پایبندی تو، آن را بپذیرد.
از عبادت برایش نگو ! بگذار آن را جلوی چشمش ببیند.
از اخلاق برایش نگو ! بگذار آن را از طریق مشاهده تو بپذیرد.
از تعهد برایش نگو ! بگذار با دیدن تو، از حقیقت آن لذت ببرد.
بگذار مردم با اعمال تو، خوب بودن را بشناسند. التماس دعای سفارشی.
آدرس:saadat52.blogfa.com آزران وطن من نیز سری بزنید وکامنت دهید تا با هم
لینک شویم.
