اظهار نظری جالب در خصوص حرم اهل بیت(ع)

«المستنصر بالله» سی و ششمین خلیفه عباسی (متوفای سال 623) روزی از بغداد مرکز خلافت خویش برای دیداری رسمی از شهر سامراء به همراه وزراء و رجال کشوری به این شهر وارد شد.

او برای دیدن حرم مطهر امام عسکری علیه السلام و دیدار با مردم به آنجا رفت.

حرمی دید بسیار مجلل و آبرومند، زائرین عاشق فوج فوج با کمال خضوع وارد می شدند و در نهایت ادب در برابر قبر امام علیه السلام ایستاده، زیارت کرده و عرض ادب می نمودند و با چشم های پر از اشک و دل های مملو از عشق و محبت، آن جا را ترک می کردند.

المستنصر پس از انجام مراسم احترام و زیارت امام عسکری علیه السلام از حرم بیرون رفته و به سمت آرامگاه خاندان و پدرانش که در نزدیکی حرم مطهر واقع شده بود روان گردید. 

او از مشاهده قبرهای ویران اجدادش که در اثر حوادث و تابش آفتاب و وزش باد و باران به مخروبه ای بدل گشته و محل زندگی حیوانات شده بود! ناراحت شده و متأثر گردید! او با چشم خود می دید که حتی یک نفر هم به زیارت آنان نمی رود. 

در این حال یکی از وزرای متملق به او گفت: 

ای خلیفه مسلمین! تا کی به این ننگ و عار صبر می کنید؟! 

این ها قبور پدران توست که در دوران زندگی خود نسل اندر نسل، زمامداران و حاکمان مطلق ممالک اسلامی بودند! خزینه های پر از ثروت داشتند! و حکومت در اختیار شما و اجداد شما بوده است. 

اینک قبور آن هاست که ویران شده و مورد توجه مردم نیست. آرامگاه آنان فرشی ندارد، گرد و خاک و کثافات حیوانات روی قبرها را پوشانده! فردی به زیارت آنان نمی رود و کسی یاد آنان نمی کند!

اما قبور فرزندان علی علیه السلام چنانکه دیدید با پرده های زینتی، قندیل های طلایی، فرش های عالی و انواع زینت ها آرایش یافته است و مردم دسته دسته به زیارت آنان می شتابند؛ این در حالی است که آنان نه حکومتی داشتند و نه ثروت و خزینه ای! 

دردوران زندگی یا در تبعید بوده اند یا در زندان و همیشه رقبایی خطرناک برای خلافت شما به شمار می آمده اند. 

ای خلیفه مسلمین! بر این وضع دل خراش تا کی صبر خواهید کرد؟!

المستنصر پس از شنیدن سخنان وزیر سر به زیر افکند. در فکر عمیقی فرو رفت و بعد از لحظاتی رمز این معما را با صدایی نیمه لرزان چنین بیان کرد: 

«هذا امر سماوی لایحصل باجتهادنا، ولو حملنا الناس علی ذلک ما قبلوه 

این [دو منظره متفاوت] یک امر آسمانی است و با تلاش ما حاصل نمی شود و اگر مردم را [به اجبار] بر آن وادار کنیم از ما نمی پذیرند.» 

او سپس ادامه داد: 

ما آنچه توانسته ایم نسبت به قبور پدرانمان انجام داده ایم، اما دل های مردم تحت تسلط ما نیست. ما هرچه تلاش کردیم تا مردم به زیارت قبور فرزندان علی علیه السلام نروند و به زیارت اینجا بیایند تأثیری نکرد و آنان با عشقی وصف ناپذیر به مزار امامان خویش می شتابند و به تهدید و ارعاب و تطمیع ما هیچ گونه توجهی ندارند!!

منبع: مجله مبلفان شماره 30، از کشف الغمة ج 2 ص 519 - 

حرم امامزاده و آغل گوسفند !!

مجله مبلغان شماره 42 مقاله: یادداشتهای طلبگی بر بیست و یکمین جشنواره فیلم فجر:
در فیلم «اینجا چراغی روشن است » شبهه ای ضمنی وارد می شود به این مضمون که:

آیا بهتر نیست به جای تزیین امامزاده ها و سقف و در و پیکر آنها، پولهای متعلق به آنها را بین مستحقین تقسیم کنیم تا امامزاده و خدا و مردم همگی راضی تر باشند؟!! (کاری که در فیلم انجام می شود و می بینیم خیلی هم بهتر شد)

البته فیلمساز این شبهه را با ظرافت مطرح کرده و شاید هم برای فرار از موضع اتهام و حساسیتهایی که مردم در مورد حرم امامان و امامزادگان دارند امامزاده فیلم را امامزاده ای گرفته که چندان معتبر نیست و معجزه ندارد ، تا طبق نظریه فیلم به راحتی بتواند سقف و در و پنجره آن را به واسطه جوان نیمه خلی که نگهبانی امامزاده را به عهده دارد به خانواده بی سرپرستی که خانه شان سقف ندارد اهداء کرده، پولها را به دزدی که از شدت فقر مجبور به دزدی شده بدهد و نهایتا حتی از دیواره های بدون سقف و در و پنجره امامزاده هم به عنوان آغل گوسفندان!!! در شبی بارانی بهره برداری بهینه کند!

اخیرا در مورد حرم امام راحل هم حرف و گپ های زیادی مطرح شد که هرچند بعضی از اعتراضات بیراه نبود، اما از بعضی چنین برداشت می شود که انها با اصل چنین هزینه هایی مخالف هستند!

اگر به دیدی عمیق تر نگاه بکنیم ، بعضی اموری که به مذاق ما سازگار نیست و آن را اسراف یا بدهزینگی به شمار می آوریم در واقع نوعی سرمایه گذاری ست که عائدی های بسیاری به دنبال خود دارد!

وجود این اماکن تقویت دین و تعظیم شعائر محسوب می شود!

تجلیل از بزرگان و صالحین الگوسازی برای نسل های بعدی ست!

زنده کننده روحیه تشکر و قدر شناسی ست و ...

اگر حرف اسراف است آنجا جلوش گرفته شود که دور ریختن منابع صدق می کند نه جایی که تبدیل و تغییر منافع است.

نظر عزیزان را به آیات روشنگر قرآن مجید و روایات عقل کلّ پیغمبر ختمی مرتبت (ص ) در زمینه مودت و احترام به سادات - از کتاب: چهره درخشان قمر بنى هاشم ابوالفضل العباس علیه السلام (جلد دوم ) علی ربانی خلخالی - جلب می کنم!

نتیجه گیری و برداشت به خود شما واگذار می گردد.

قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فى القربى - سوره شورى ، آیه 23 -

بگو اى پیغمبر! صلى الله علیه و آله : مزدی از شما (بر تبلیغ رسالت خود و رساندن احکام الهی ) نمی خواهم ، مگر دوستی خویشانم.

قال رسول الله صلى الله علیه و آله : من اکرم اولادى فقد اکرمنى ، و من اهانهم فقد اهاننى - ینابیع الحکمه ، ج 3، ص 220 -

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند:

کسى که اولاد مرا اکرام و احترام کند، به من احترام کرده! و کسى که به آنها اهانت کند به من اهانت کرده است!!

قال رسول الله صلى الله علیه و آله : حقت شفاعتى لمن اعان ذریتى بیده و لسانه و ماله - مستدرک ، ج 12، ص 376، ب 17 -

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند:

حق کسى که ذریه مرا به دست و زبان و مالش یارى نمود، آن است که من او را شفاعت کنم .

قال رسول الله صلى الله علیه و آله : احفظوا فى عترتى ، فانهم و دیعتى - تاریخچه خواجو -

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند:

حق مرا درباره عترت من نگهدارى کنید، چه آنان امانت من در نزد شمایند.

قال رسول الله صلى الله علیه و آله : اکرموا اولادى و حسنوا آدابى - ینابیع الحکمه ، ج 3، ص 218 -

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند:

اولاد مرا اکرام کنید، و آداب مرا نیکو انجام دهید.

قال رسول الله صلى الله علیه و آله : من احتقر اولادى اذهب الله عنه السمع و البصر - میزان الانساب  -

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند:

کسى که ذریه مرا کوچک شمارد، خدا گوش و چشم (بصیرت ) را از او سلب مى کند! و توفیق هدایت به او عنایت نمى فرماید!!

قال رسول الله صلى الله علیه و آله : اکرموا اولادى الصالحون لله تعالى و الطالحون لى - ینابیع الحکمه ، ج 3، ص 218 به نقل از مستدرک -

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند:

گرامى بدارید اولاد مرا ؛ خوبانشان را براى خشنودى خدا! و بدان ایشان را براى خشنودى من!

قال رسول الله صلى الله علیه و آله : انى شافع یوم القیامه لاربعه اصناف و لو جاووا بذنوب اهل الدنیا: رجل نصر ذریتى ، و رجل بذل ماله لذریتى عند المضیق ، و رجل احب ذریتى باللسان و القلب ، و رجل سعى فى حوائج ذریتى اذا طردوا و شردوا - من لا یحضره الفقیه ، ج 2، ص 65، غوالى اللئالى ، ج 4 الاخبار، ج 2، ص 318 -

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند:

من شفیع چهار دسته از مردم در روز قیامت مى باشم اگر چه باگناهان اهل دنیا به عرصه محشر در آیند.

اول : کسى که یارى نماید ذریه مرا.

دوم : کسى که از مالش به ذریه من - هنگامى که آنان دست تنگند - بذل نماید.

سوم : کسى که ذریه مرا با زبان و قلب دوست بدارد.

چهارم : کسى که در قضا حوائج ذریه من سعى و کوشش کند، هنگامى که آنها مطرود واقع شده و یا آواره گردیده اند.

...

قال رسول الله صلى الله علیه و آله : من راى اولادى و لم یقم بین یدیه فقد جفانى ، و من جفانى فهو منافق

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند:

هر کس یکى از اولاد مرا ببیند و از جاى خود برنخیزد، هر آینه به من جفا کرده است ، و هر کس به من جفا کند او منافق است .

...

در کتاب (فضائل السادات ) روایت شده است که :

عابد و زاهد روزگار آخوند ملا احمد مقدس اردبیلى در حال اشتغال به مباحثه و تدریس بى اختیار بر مى خاست و مى نشست!!

از سبب این کار پرسیدند.

فرمود:

طفلى علوى در برابر من با اطفال دیگر به بازى مشغول است ، هر وقت با من مقابل مى شود شرم دارم که او ایستاده و من نشسته باشم ، از این جهت به پا مى خیزم !! - اختران تابناک ، ج 2، ص137 -