ما که نفهمیدیم: بالاخره یاد خدا مایه آرامش است یا ترس؟! (تناقض در قرآن)

 أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ (28) رعد -  آگاه باشید که با یاد خدا دلها آرامش می یابد!

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ ... (2) انفال - مؤمنان کسانى هستند که وقتى نام خدا برده مى شود قلبشان ترسان مى گردد!!

بالاخره یاد خدا موجب آرامش است یا ترس؟؟؟!

جواب:

1 - اسباب و عوامل اضطراب و نگرانی قابل احصاء نیستند!

آن که خدا را ندارد، نسبت به هر چیزی اضطراب و ترس دارد، و اما انسان خداباور ترسی که دارد تنها از یک ناحیه است: از ناحیه خود خدا.

پس هر کدام از این آیات ناظر به موردی جداگانه ست.

 حالا کدام بهتر است؟؟!

یک اضطراب و یا کوهی از اضطرابات؟!!

أَأَرْبَابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَیْرٌ أَمِ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ... (39) یوسف -

 آیا خدایان پراکنده و معبودهاى متفرق بهترند یا خداوند یگانه یکتاى قهار؟!

ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَجُلًا فِیهِ شُرَکَاءُ مُتَشَاکِسُونَ وَرَجُلًا سَلَمًا لِرَجُلٍ هَلْ یَسْتَوِیَانِ مَثَلًا... (29) زمر - 

خداوند مثالى زده است : مردى را که مملوک شرکائى است که درباره او پیوسته به مشاجره مشغولند، و مردى را که تنها تسلیم یک نفر است ، آیا این دو یکسانند؟!

بعلاوه 

ترس از خدا در مراحل بعدی و با محکم کردن ایمان و انجام دستورات او، تبدیل می شود به محبت و عشق و متعاقب آن آرامش و آسایش: أَلَا إِنَّ أَوْلِیَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ (62) یونس -  آگاه باشید اولیا (و دوستان) خدا نه ترسى دارند و نه غمگین مى شوند.

2 - ترس و اضطراب از خدا ترس و اضطرابی مثبت تلقی می گردد و انسان را به سمت تکامل می کشاند! 

او را به رعایت حقوق دیگران سوق می دهد! 

از او انسانی اخلاقی و محبوب بار می آورد!

اما اضطراب و ترس از دیگران، جز خواری و ذلت و رذالت و فلاکت فرد در پی نخواهد داشت!

پس ترس مذموم ترس از غیر خداست و نه خدا.

3 - ترس از خدا - بر خلاف غیر خدایان - معلول بدجنسی و بی عدالتی و خشونت او نیست بلکه زائیده بزرگی او و اوامر اوست! 

آن کسی که خدا را کما هو اهله بشناسد و عالم را محضر خدا ببیند، حتی جسارت دراز کردن پایش را هم به خود نمی دهد آنچنانی که از بزرگانی نقل شده است! و این ترسی ست شیرین و امیدبخش.

دلتان خدایی؛ زندگیتان آرام