خسته ی خسته ی خسته!

خسته ام خسته...

نه فقط از دنیا

نه فقط از مردم

نه فقط از خویشان

خسته ام از خود

خسته ام از بودن

می خواهم بخوابم

و خواهش می کنم برای بهشت هم کسی بیدارم نکند!!

کنایه سنگین آیة الله العظمی کاشف الغطاء به رشتی ها !

نقل می کنند:

سالی مرحوم آیة الله العظمی شیخ جعفر کاشف الغطاء گذرش به رشت افتاد.

اهالی آنجا خواستند نماز را با آن جناب به جماعت بگزارند و چون مسجد شهر برای چنین جماعتی کم وسعت بود، بالاخره در میدان شهر اجتماع کردند و به شیخ اقتدا نمودند.

پس از نماز از وی خواستند به منبر برود و مردم را موعظه کند.

شیخ گفت:

من فارسی را خوب نمی دانم.

اما مردم با اصرار زیاد از او خواستند ، لذا ایشان قبول کرده و بالای منبر قرار گرفت و فرمود:

ایّها الناس! همه شما می میرید و شیخ هم خواهد مرد ؛ فکر روز قیامت باشید.

ای مردم! « رشت » شما مانند بهشت است، زیرا :

در بهشت قصور است و در رشت شما هم کاخ و قصور و بوستانهائی وجود دارد که نهرها در آن جاری ست!

در بهشت حورالعین است که در نهایت حُسن و جمال و زیبائی هستند و زنان رشت نیز مانند حورالعین در کمال وجاهتند!!!

در بهشت غِلمان است و در رشت هم هست.

در بهشت تکلیف از نماز و روزه و سایر عبادات برداشته شده است ، و در رشت هم ... !!!!

سپس به پای منبر نظر کرده و به یکی از مداحان و مرثیه خوانان فرمودند تا مصیبت بخواند!! و از منبر پائین آمد.

منبع:

آداب الطلاب ص 518

در حالی که می زیبد هرچه انسان از مواهب بیشتر الهی برخوردار باشد، عبودیت و سپاس گذاری او هم بیشتر باشد، و متأسفانه اغلب چنین نیست.