بالاتر از کعبه!!
قال الصادق علیه السلام :
« اَلْمُؤْمِنُ اَعْظَمُ
حُرْمَةً مِنَ الْکَعْبَةِ - بحارالانوار، ج68، ص16 - احترام مؤمن از احترام کعبه هم بالاتر
است!! »
انسان اشرف مخلوقات خداست و این ویژگی او موجب می شود که شخصیت هر
انسانی را محترم بشماریم. یکی از ابعاد حقوق مؤمنین بر همدیگر همین مسأله مهم و دقیق است.
حضرت آیة اللّه العظمی بروجردی رحمه الله گاهی هنگام تدریس و بحث با
شاگردان، عصبانی می شدند (البته نه آن عصبانیتی که او را در خلاف رضای خدا وارد
کند) ولی پس از درس سخت از آن عصبانیت پشیمان می شدند و به دنبال طرف می فرستادند و
از او عذرخواهی می کردند، و گاهی برای جلب محبت او، کمکهای مالی نیز می نمودند، از
اینرو در میان دوستان، این مزاح معروف شده بود که « عصبانیت آیة اللّه بروجردی مایه
برکت است »
گاهی به این هم قناعت نمی کردند، روز بعد هنگامی که بر منبر
تدریس می نشستند، در حضور جمع شاگردان، از آن فرد عذرخواهی می کردند.
آیة
اللّه سید مصطفی خوانساری از نزدیکان آیة اللّه بروجردی بود. او می گوید:
روزی آقا
در کلاس درس نسبت به یکی از شاگردان به نام شیخ علی چاپلقی عصبانی شد تا حدی که آن
شاگرد می خواست گریه کند، آن درس تمام شد، همان روز، بعد از نماز مغرب آقا مرا
طلبید، با عجله به حضورشان رسیدم، تا مرا دید فرمود: «این چه حالتی بود که از من
صادر شد؟ یک نفر عالم ربانی را رنجاندم، الان باید بروم و دست ایشان را ببوسم و
حلالیت بطلبم و بعد بیایم نماز بخوانم. عرض کردم ایشان در مسجد «شاه زید» امام
جماعت است و تا دو سه ساعت از شب گذشته به منزل خود نمی آید. من به ایشان اطلاع می
دهم که آقا فردا صبح به منزل شما می آیند. صبح شد، من حرم رفتم و برگشتم، دیدم آقا
سوار بر درشکه در کنار منزل ما منتظر من هستند، همراه ایشان به منزل شیخ علی رفتیم.
آقا به ایشان فرمود: «از من بگذرید، از حالت طبیعی خارج شدم و به شما پرخاش کردم
و...». شیخ علی عرض کرد: «شما سرور مسلمین هستید و برخورد شما باعث افتخار من
است...». باز آقا تکرار کردند «از من بگذرید، مرا عفو کنید.» - محمدی اشتهاردی، داستان دوستان، ج5، ص80 -
آن بزرگمرد
تا این اندازه به حقوق دیگران احترام می گذاشت و به حفظ آبروی آنها توجه عمیق داشت
و این مسئله را عملاً به دیگران هم یاد می داد.
با توجه به حرمت مؤمن نزد
خداوند، انسان تا حد امکان باید از عصبانی شدن و پرخاش کردن دوری کند و اگر هم
اتفاق افتاد و عصبانی شد، در اسرع وقت جبران کند و عذرخواهی نماید و نگذارد
عصبانیتش ادامه یابد.
برگرفته از:
مبلغان ش 59
