بهتر از آنچه آفتاب بر آن می تابد ( تبلیغ و مبلّغ در روایات )
تبلیغ و مبلّغ در روایات:
1 - عن على علیه السلام قال:
« لما بعثنی رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم الى
الیمن قال: یا على لا تقاتل احدا حتى تدعوه الى الاسلام، وایم الله لئن یهدى الله
على یدیک رجلا خیر لک مما طلعت علیه الشمس ولک ولاؤه
حضرت على علیه
السلام فرمود:
هنگامى که رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم مرا به سوى یمن
فرستاد، فرمود: با هیچ کس پیکار مکن ؛ مگر این که نخست او را به اسلام فراخوانى. به
خدا سوگند اگر خداوند به دست تو یک فرد را هدایت کند، براى تو بهتر است از آنچه
آفتاب بر آن مى تابد! و ولایت او هم با توست »
2 - عن معاویه بن عمار قال:
« قلت لابى عبدالله علیه السلام: رجل راویة لحدیثکم یبث ذلک
فى الناس ویشدده فى قلوبهم وقلوب شیعتکم، ولعل عابدا من شیعتکم لیست له هذه
الروایة، ایهما افضل؟ قال علیه السلام: الراویة لحدیثنا یشد به قلوب شیعتنا
افضل من الف عابد.
معاویة بن عمار مى گوید:
به امام صادق علیه السلام
عرض کردم:
مردى است که راوى حدیث شما است. سخنان شما را در میان مردم منتشر مى کند
و آن را در قلوب آنها و قلوب شیعیان شما محکم مى کند. و شاید عابدى از شیعیان شما
باشد که این توانایى را ندارد [و در عین حال اهل عبادت است] کدام یک برترند؟
امام علیه السلام فرمود: کسى که حدیث ما را روایت کند و قلوب شیعیان ما را
با آن نیرو و توان بخشد. [و با نشر آنها اندیشه هاى شیعیان ما را استوار سازد. ]
از هزار عابد برتر است!! »
3 - قال رسول الله صلی الله علیه و آله:
« الا احدثکم عن اقوام لیسوا بانبیاء و
لا شهداء، یغبطهم یوم القیامة الانبیاء و الشهداء بمنازلهم من الله علی منابر من
نور قیل من هم یا رسول الله؟ قال صلی الله علیه و آله: هم الذین
یحبون عباد الله الی الله و یحبون الله الی عباده. قلنا هذا حببوا الله الی
عباده، فکیف یحبون عبادالله الی الله؟ قال صلی الله علیه و آله: یامرون بما
یحب الله و ینهونهم عما یکره الله فاذا اطاعوهم احبهم الله.
پیامبر
اکرم صلی الله علیه و آله به جمعی از مسلمانان چنین فرمودند:
آیا به شما خبر ندهم
از گروهی که نه از انبیا هستند و نه از شهدا ولی انبیا و شهدا در روز قیامت به
منازل و مقام های آنان در نزد خداوند که بر منبرهایی از نور است، غبطه می خورند؟»
گفته شده: «یا رسول الله این ها چه کسانی هستند؟» حضرت فرمودند. «آنان کسانی هستند
که بندگان خدا را به پیشگاه خدا محبوب می کنند و خدا را برای بندگانش محبوب می
کنند.» گفتیم: «این ها خدا را برای بندگانش محبوب می کنند ولی چگونه بندگان خدا را
به پیشگاه خدا محبوب می کنند؟» حضرت در پاسخ فرمودند: «مردم را امر می کنند به
کارهایی که خدا دوست دارد و نهی می کنند از اعمالی که مورد رضایت او نیست. پس وقتی
مردم اطاعت امر و نهی آنان کردند خداوند آن ها را دوست دارد »
4 - الامامُ الرِّضا علیه السلام :
« رَحِمَ اللّهُ عَبْدا اَحْیا أمْرَنا،»[قال
الرّاوی:] فَقُلْتُ لَهُ: «فَکَیْفَ یُحْیِی أمْرَکُمْ؟» قالَ: «یَتَعَلَّمُ
عُلُومَنا و یُعَلِّمُها النّاسَ، فَإِنَّ النّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحاسِنَ کَلامِنا
لاَتَّبَعُونا
امام رضا علیه السلام فرمودند:
رحمت خدا بر آن بنده ای
که امر ما را زنده کند. [راوی می گوید:] عرض کردم: «چگونه امر شما را زنده کند؟»
فرمود: «علوم ما را فرا گیرد و آن ها را به مردم تعلیم دهد؛ زیرا اگر مردم محاسن
سخنان ما را بدانند بی گمان از ما پیروی می کنند! »
5 - قالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله علیه وآله :
« رَحِمَ اللّهُ خُلَفایى.
فَقیلَ یا رَسول اللّه! مَن خُلَفاؤکَ؟، قال صلى الله علیه وآله : اَلَّذینَ
یُحْیُونَ سُنَّتى وَیُعَلِّمونَها عِبادَاللّهِ
پیامبر اکرم
صلى الله علیه وآله فرمود:
خداوند جانشینان مرا رحمت کند. گفته شد یا رسول الله!
جانشینان شما چه کسانى هستند؟، فرمود: کسانى که سنّت مرا زنده مى کنند و آن را به
بندگان خدا مى آموزند »
پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله در جاى دیگر
مى فرماید:
« ... اَلَّذینَ یَأتُونَ مِنْ بَعدی وَ یَرْوُونَ أحادِیْثی وَ
سُنَّتی
[جانشینان من] کسانى هستند که پس از من مى آیند و احادیث و سنت
مرا روایت مى کنند »
6 - عَنْ أَنَس، قالَ: قالَ رَسُولُ اللّه صلی الله علیه و آله :
« مَرَرْتُ لَیلَة
أُسری بِی عَلی أُناسٍ، تُقْرضُ شَفاهُم بِمَقاریضَ مِنْ نار، فَقُلْتُ: مَنْ
هؤُلاءِ یا جَبرائیل؟ فَقالَ: هؤُلاءِ خُطَباءٌ مِنْ اَهْلِ الدُّنیا، مِمَّن
کانُوا یَأْمُرُونَ النّاسَ بِالبِرِّ وَ یَنْسَونَ اَنْفُسَهُمْ
أَنَس:
رسول خدا، صلی الله علیه و آله فرمود: «شبی که به معراج برده شدم، بر مردمی گذشتم
که لب های آنان با قیچی های آتشین بریده می شد، گفتم:, ای جبرئیل آن ها چه کسانی
هستند (که چنین عذابی شامل حالشان شده است)؟، وی گفت: , آن ها گویندگانی از اهل
دنیا هستند که مردم را به «نیکی» امر می کردند ولی خود را [ در عمل به آن[ فراموش
می نمودند.»
7 - قال الله تبارک و تعالی:
« ان اهون ما انا
صانع بعالم غیر عامل بعلمه اشد من سبعین عقوبة، ان اخرج من قلبه حلاوة ذکری...
خداوند می فرماید:
کمترین عقوبتی که عالم (و مبلغ) بی عمل را به آن مبتلا
می کنم و از هفتاد عقوبت و عذاب سخت تر است این است که شیرینی مناجاتم را از دلش
خارج می کنم. (پس از آن از یاد من لذت نمی برد.) »
8 - عن ابی جعفر علیه السلام، قال:
« من علم باب هدی فله مثل اجر من عمل به و لا
ینقص اولئک من اجورهم شیئا، و من علم باب ضلال کان علیه مثل اوزار من عمل به و لا
ینقص اولئک من اوزارهم شیئا
امام باقر (ع) :
هر کس باب هدایتی را [به روی دیگران بگشاید و] تعلیم دهد [که موجب هدایت
آنان گردد] پاداش کسانی که به آن عمل می کنند به وی داده خواهد شد بدون آنکه از اجر
و پاداش آنان چیزی کاسته شود! و کسی که [دریچه ای رو به گمراهی باز کند و] باب ضلالت
را تعلیم دهد [که سبب انحراف مردم شود] عقوبتی مانند گناه کسانی که به آن عمل می
کنند بر گردن اوست بدون آنکه چیزی از گناه آنان کاسته شود. »
9 - قال ابوعبدالله علیه السلام للاحول:
« اتیت البصرة؟ قال: نعم
قال علیه السلام: کیف رایت مسارعة الناس فی هذا الامر و دخولهم
فیه؟ فقال: والله انهم لقلیل و لقد فعلوا ذلک و ان ذلک لقلیل فقال علیه السلام: علیک بالاحداث فانهم اسرع الی کل خیر
امام
صادق علیه السلام به «احول » فرمودند:
به بصره رفته ای؟ وی گفت: آری . حضرت
- که درود بر او باد - فرمود: گرایش و پای بندی مردم به تشیع را چگونه دیدی؟ [احول]
پاسخ داد: به خدا سوگند گروندگان اندک اند، در این قلمرو فعالیت شده است ولی مردم
کمتر گرایش پیدا کرده اند . امام فرمودند: بر تو باد به نوجوانان، زیرا آنان برای
هر چیزی شتابان ترند . . . »
برگرفته از :
مبلغان شماره های: 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 13 - 17 - 18 -
