بوی فاطمه...
پـاک و منزه است خدائى که بنده اش را در یک شب ، از مسجد الحرام به مسجد اقصى ( بیت المقدس ) که گـرداگـردش را پـر برکت ساخته ایم - برد ؛ تا آیات خود را به او نشان دهیم! او شنوا و بیناست.
________________________________________________
عن عائشة رضی الله عنها قالت :
قال رسول الله صلى الله علیه وسلم :
« لما أسری بی إلى السماء ، أدخلت الجنة.
فوقعت على شجرة من أشجار الجنة ،
لم أر فی الجنة أحسن منها! ولا أبیض ورقاً! ولا أطیب ثمرة!
فتناولت ثمرة من ثمراتها فأکلتها فصارت نطفة فی صلبی.
فلما هبطت إلى الأرض واقعت خدیجة فحملت بفاطمة رضی الله عنها.
فإذا أنا اشتقت إلى ریح الجنة شممت ریح فاطمة!!
»
منبع:
« تفسیر در المنثور (سیوطی) ، از دانشمندان بزرگ اهل سنت ) ذیل آیه شریفه »
از عایشه رضی الله عنها ، از رسول الله صلى الله علیه وسلم:
« وقتی در آسمان برده سیرم دادند ( شب معراج ) ؛ داخل بهشت شدم.
پس برخوردم به درختی از درختان بهشتی که در بهشت زیباتر از آن ندیدم ! و نه برگی سفیدتر از برگهای آن! و نه میوه ای پاکیزه تر از میوه های آن!
پس میوه ای از آن را گرفته خوردم و نطفه ای شد در صلب من.
زمانی که به زمین فرود آمدم با خدیجه همبستر شدم و او به فاطمه رضی الله عنها حامله شد.
پس چنین است که هرگاه مشتاق بوی بهشت می گردم ، فاطمه را می بویم!! »
