خدا شاه

میرزا مهدی الهی قمشه ای نقل فرمود که:

 روزی در زمان رضاخان پهلوی تنی چند نزد من آمدند و گفتند:

شما قصیده ای یا غزلی در مدح شاه سروده اید؟

گفتم: من در این باره چیزی نگفته ام.

از من خواستند و من عذر آوردم، ولی نپذیرفتند.

گفتم: پس اجازه بدهید تا امشب غزلی بسازم و فردا به شما تقدیم کنم. اگر مورد قبول افتاد، فبها و نعمة.

فرمود: در آن شب غزلی گفتم بدین مطلع:

جهان کشور من خدا شاه من
نداند جز این قلب آگاه من

فردا آنان آمدند و همین که مطلع یاد شده غزل را برای آنان خواندم،

گفتند: این که نشد.

گفتم:

من اینها را یاد گرفته ام؛ "چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم.

منبع:

مبلغان ش 86