عملی جاهلی در عصر تمدن
زنگ زدند که شما نبودین، تصویب کردیم دیگه کسی تو شهر حق نداره برا عزا اطعام بده! به جاش پولشو هدایت کنین برا صرف امور خیریه.
و اگه کسی این حکمو رعایت نکرد، منبرش رو نرین!!
گفتم: کاش من هم بودم، چون با نظرتون مخالفم!
- شایدم چون میدونستند مخالفم دعوتم نکردن!!! -
خودم سابقه این کار رو داشتم:
اون وقتی که در محل دیگری این مسأله رو برا مردم می خوندم :
التاسع والعشرون :إرسال الطعام إلى أهل المیت ثلاثة أیام ، ویکره الأکل عندهم ، وفی خبر أنه عمل أهل الجاهیلة.
- العروة الوثقی کتاب الطهارة ، فصل فی المستحبات قبل الدفن وحینه وبعده -
بیست و نهمین مستحب اینه که تا سه روز، دیگران برای بازماندگان میت غذا بفرستند! و غذا خوردن نزد آنها مکروه است و طبق روایتی این عمل از اعمال مردم زمان جاهلیت است!
داد سخن دادم که اینهمه سال از اسلام گذشته ما هنوز مشغول این عمل جاهلی هستیم؟!!
غذا در خونه ش نمی برید، عزاش دیگه بسه، توقع غذاشم دارین؟!!!
من بعدخرج عزا لغو ...
از مردم هم امضا و پیمان گرفتیم و ...
با گذشت چند روز از این ماجرا، پیرمردی فوت کرد...
بستگان مرحوم ندای ما رو اجابت کردند و غذا ندادند
سیل ایرادات و طعنه ها از همه طرف به سمت اینها روانه شد :
یه مرده یعنی ارزش یه حلیمو نداشت؟!!
یه مشت مهمان رو گرسنه تشنه از درِ خونه شون برگردوندند!!
از این به بعد جنازه مرده ها رو زمین موند، بدونین از کجا آب می خوره!!
و ...
اونقدر به طرف فشار آوردند که گفت میخوام چهلم اطعام بدم!!!
گفتم این بیشتر تابلوت میکنه !! ولش کن حالا که گذشت دیگه...
امری که ریشه در فرهنگ مردم داره، بعضیا هم که نمیخوان همراهی کنند نتیجه ش گاهی خدای نکرده آبروریزی برای میت و بازماندگان او خواهد بود!
از اون به بعد توصیه م اینه که خرج رو بدین اما ساده و در خور خودتون.
خرج رو بدین اما یه دست ( همه حلیم )
آخه علاوه بر بحث فرهنگ جامعه، بحثی شرعی هم مطرح میشه
و اون اینکه: شخص حق وصیت نسبت به یک سوم مالش رو داره و دیگران هم موظفند مطابق وصیت عمل نمایند.
اگه اومد و خود میت وصیت به اطعام کرده بود، چه میشه کرد؟! و اتفاقا اکثرا هم همینجوره.
بعلاوه به این بنده خدا گفتم:
شما بخواین یه جمعیتی رو بکشونین به مسجد و یه موعظه ای تبلیغی چیزی داشته باشین، چقدر باید هزینه کنین؟!!
خود مردم بستر تبلیغ رو فراهم اوردند چرا شما زور میزنین بهمش بزنین؟!
که اگر اینجور باشه بعد از مدتی حتی مردمی پیدا خواهند شد که اسم پیامبرشون رو هم ندانند!!
دیروز خبر دادند که بعد حدود دو سه ماه، این طرح با شکست مواجه شد و لغو شد!!
شنیدم مردم تو خونه ها اطعامشونو میدادند. و اطعام منازل اگر چه به لحاظ کمیت افراد در سطح پائین تری قرار داره، ولی بلحاظ کیفیت غذا در سطح بالاتری خواهد بود (منزل چلو گوشت و چلو مرغه ، و نه حلیم) پس نهایتا در هزینه ها تفاوت چندانی حاصل نشده و فقط منبر از مجالس برداشته شده بود!
دوستان اگه پیشنهاد مناسبی در این زمینه دارند که از قابلیت اجرایی هم برخوردار باشه، در خدمتشون هستیم...
+ پیشنهاد خودم اینه:
بزرگواران میتونند در اماکنی که مهمان غریبه و مسافرشون کمتره ، اینو بکار بگیرند و از برکاتش برخوردار بشن:
تمام کسانی که در طیّ سال از دار دنیا رفتند، پذیرایی شون رو از روز سوم موکول کنند به دهه محرم یا دهه صفر یا افطاری ماه مبارک، که به پای اطعامی که داده میشه از ثواب عزاداری اهل بیت و افطاری و منبر هم بهره مند گردند.
مزایای این طرح:
1- فرار از کراهت اطعام عزا
2 - رونق دادن به مجالس عزاداری اهل بیت و برنامه های ماه مبارک
3 - فرصت لازم برای برنامه ریزی و تدارک پذیرایی
4 - عائد شدن ثواب مضاعف به اموات
5 - باز شدن راه برای فرار از اطعام های ناخواسته
6 - امکان برگزاری مجالس مشترک، برا اونهایی که از بودجه کمتری برخوردارند (یک شب به یادبود دو مرحوم)
7 - ترغیب نسبت به برگزاری مجالس یادبود اموات که علاوه بر بهره مندی مردگان، زندگان هم بی بهره از مواعظ موجود در این مجالس نخواهند بود.
عمرتان بابرکت
اجرتون با امام زمان