$$ کیسه های موسی $$
کان موسى ابن جعفر إذا بلغه عن الرجل ما یکره بعث إلیه بصرة دنانیر، وکانت صراره ما بین الثلاثمائة إلى المائتین دینار، فکانت صرار موسى مثلا - الإمام الکاظم (ع) عند أهل السنة ( الشیخ فارس الحسّون ) نقل از:مقاتل الطالبیین ابوالفرج اصفهانی -
موسی بن جعفر (ع) وقتی از کسی چیزی ناخوشایند به او می رسید کیسه ای دینار برایش می فرستاد! و کیسه های او بین 200 تا 300 دینار داشت! « کیسه های موسی » ضرب المثلی شده بود برای مردم!
__________________________________________________________________
مدتى بود که شخصى دایم نزد امام کاظم علیه السلام مى آمد و فحش و ناسزا مى گفت . بعضى از نزدیکان حضرت که قضیه را چنین دیدند، به ایشان عرض کردند:
- اجازه بدهید ما این فاسق را بکشیم !
حضرت اجازه ندادند و از مکان و مزرعه او پرسیدند و سپس سوار بر مرکبى به مزرعه وى رفتند. آن مرد صدا زد:
- از میان زراعت من نیایید! حاصل مرا پایمال مى کنید!
حضرت آمدند نزدیک ایشان پیاده شدند. با لبخندى در کنارش نشستند و سپس فرمودند:
- چقدر براى زراعت خرج کرده اى ؟
گفت :
- صد دینار.
فرمود:
- چقدر امید دخل دارى ؟
گفت :
- دویست دینار.
فرمود:
- این سیصد دینار را بگیر و مزرعه هم مال خودت باشد. خداوند آنچه را که امید دارى به تو مرحمت مى کند.
مرد پول را گرفت و پیشانى حضرت را بوسید. حضرت تبسم کرده ، برگشت .
فردا که امام علیه السلام مسجد آمدند، آن مرد نشسته بود. وقتى که حضرت را دید گفت :
- الله اعلم حیث یجعل رسالته
اصحاب پرسیدند دیروز چه مى گفت ، امروز چه مى گوید، دیروز فحش و ناسزا مى گفت ، امروز تعریف و تمجید مى کند؟
حضرت به اصحاب فرمودند:
این که من کردم بهتر است یا آن که شما می خواستید ؟!
منبع:
داستانهاى بحارالانوار جلد 1
محمود ناصرى
