محض دل یار
«یه تراول صد تومنی» یا «یه چمدون تراول صد تومنی»؟!
شما بودین کدومو انتخاب می کردین؟!
نبند بابا! صفحه رو نبند! باور کنین حالم کاملا خوبه، مریضم خودتونین! تشنگی گشنگی ماه رمضونم روم تأثیر نذاشته!!
منظور دارم
منم میدونم بین یه تراول صد تومانی و دو تو تراول صدتومنی هم همه ی ما دو تراولو انتخاب می کنیم اینجا که دیگه خوب جای خودشو داره!!
امــــــــــــــــــا
اگه اومد و اون یه چمدون تراوله فاقد نخ امنیتی بود و اون تک تراوله دارای نخ امنیتی!!
حالا کدومو انتخاب می کنین؟!
حرفم همینه همیشه زیاد بودن دلیل مطلوب بودن نیست!
از شرایط عبادات ـ من جمله روزه ـ یکیش اینه که نخ امنیتی داشته باشه و اون اینه که اعمال رو خالص برا خود خدا بیاریم!
می خوای روزه بگیری بگی حالا که بقیه میگیرند ما هم که اضافه وزن داریم بهونه ایه که خودمونو یه تکونی بدیم!!
حالا که بقیه می گیرند ما نگیریم که ضایعه!
و از این قبیل نیّات اگه وارد اعمالمون شد خریدارش دیگه خدا نخواهد بود!
خدایی که به تقلبی و واقعی بودن عمل ما و میزان اون به خوبی آگاهه «انّه علیم بذات الصدور»
خدایی که در کنار این آگاهیی که داره فرموده «أنا خیر شریک» من بهترین شریکم اگه دیگران را با من در عملی شریک کنید ـ ولو درصدی اندک ـ من همه عمل رو به شرکاءم خواهم داد و چیزی از اون رو نخواهم پذیرفت!
پس به جای کمیّت از این پس به کیفیت اعمالمون بیندیشیم!
روزه، نماز، قرائت ادعیه و قرآن، خیرات و زکوات و غیره
التماس دعا
