علت نامگذاری فاطمه به « فاطمه »

1 -

عن أبی عبد الله (علیه السلام) أنه قال:

(إنا أنزلناه فی لیلة القدر) (4) اللیلة فاطمة و القدر الله فمن عرف فاطمة حق معرفتها فقد أدرک لیلة القدر، وإنما سمیت فاطمة لان الخلق فطموا عن معرفتها  - بحارالانوار  ج 43، ص 65 - 

امام صادق ( در تفسیر ) انا انزلناه فی لیلة القدر فرمودند:

« شب » فاطمه است و « قدر » خدا ! پس هرکس فاطمه را چنان که باید - بشناسد ؛ شب قدر را توانسته درک کند! براستی او فاطمه نامیده شده چون خلق از شناخت او بازداشته شده اند!!

2 -

قال أبوعبد الله (علیه السلام):

لفاطمة (علیها السلام) تسعة أسماء عند الله عز وجل فاطمة، والصدیقة والمبارکة، والطاهرة، والزکیة، والراضیة، والمرضیة، والمحدثة، والزهراء

ثم قال (علیه السلام): أتدری أی شئ تفسیر فاطمة ؟ قلت: أخبرنی یا سیدی قال: فطمت من الشر

قال: ثم قال: لو لا أن أمیر المؤمنین (علیه السلام) تزوجها لما کان لها کفو إلى یوم القیامة على وجه الارض آدم فمن دونه - بحارالانوار  ج 43، ص 10 -

امام صادق (ع) :

برای فاطمه نزد خدای بزرگ 9 اسم است: فاطمة ، صدیقة ، مبارکة ، طاهرة ، زکیَّة ، راضیة ، مرضیَّة ، محدَّثة ، زهراء.

سپس فرمود: تفسیر فاطمه را می دانی؟! گفتم : شما خبرم دهید آقای من! فرمود: باز داشته شده از شر و بدی !

و ادامه داد : اگر امیرالمؤمنین نبود که با او ازدواج کند تا روز قیامت همتایی برای او بر روی زمین یافت نمی شد از آدم گرفته تا پایین تر از او!

3 -

قال ابن عباس لمعاویة:

أتدری لم سمیت فاطمة فاطمة ؟ قال: لا، قال: لانها فطمت هی وشیعتها من النار سمعت رسول الله (صلى الله علیه وآله) یقوله - بحارالانوار ج 43 ص 12 -

ابن عباس به معاویه گفت:

آیا می دانی چرا فاطمه ( فاطمه ) نامیده شد؟! گفت : نه. گفت: چون او و پیروانش از آتش جهنم بازداشته شده اند! این را از رسول الله شنیدم.

4 -

حدثنا عبد الله بن الحسن بن حسن قال: قال أبو الحسن (علیه السلام):

لم سمیت فاطمة فاطمة ؟ قلت: فرقا بینه وبین الاسماء

قال: إن ذلک لمن الاسماء ولکن الاسم الذی سمیت به أن الله تبارک وتعالى علم ما کان قبل کونه فعلم أن رسول الله (صلى الله علیه وآله) یتزوج فی الاحیاء وأنهم یطمعون فی وراثة هذا الامر من قبله فلما ولدت فاطمة سماها الله تبارک وتعالى فاطمة لما أخرج منها وجعل فی ولدها ففطمهم عما طمعوا فبهذا سمیت فاطمة فاطمة لانها فطمت طمعهم ومعنى فطمت قطعت - بحارالانوار ج 43 ص 13 -

عبدالله بن حسن: امام کاظم علیه السلام به من فرمود :

آیا مى دانى چرا دختر پیامبر فاطمه نامیده شد؟
گفتم : براى اینکه با سایر نامها فرق داشته باشد و بشود او را به آن نام مورد خطاب قرار داد.

فرمود: بله ، فاطمه هم از نامهاست ولى به این علت نام دختر رسول خدا را فاطمه گذاردند که خداوند نسبت به همه چیز قبل از آنکه بوجود بیاید آگاه است و مى دانست که وقتى پیامبر با برخى از قبایل وصلت نماید آنان به دلیل وراثت ، در امر خلافت و جانشینى و طمع مى کنند لذا موقعى که فاطمه متولد شد خدا فاطمه اش نامید و امر خلافت و وصایت را براى فرزندان او قرار داد و بدین وسیله دست سایرین را از آن کوتاه نمود چرا که فطم به معنی قطع است.

5 -

عن أبی جعفر (علیه السلام) قال:

لما ولدت فاطمة (علیها السلام) أوحى الله عز وجل إلى ملک فانطلق به لسان محمد (صلى الله علیه وآله) فسماها فاطمة ثم قال: إنی فطمتک بالعلم وفطمتک عن الطمث

ثم قال أبو جعفر (علیه السلام): والله لقد فطمها الله تبارک وتعالى بالعلم وعن الطمث بالمیثاق - بحارالانوار ج 43 ص 13 -

امام باقر (ع):

وقتی فاطمه متولد شد خداوند به فرشته ای وحی فرستاد که این اسم را بر زبان پیامبر جاری سازد و او چنینش نام نهاد. سپس خداوند فرمود: براستی که تو را با دادن علم ، از جهل بازداشتم و ( همچنین بازداشتم ) از عادت زنانه.

و بعد امام باقر (ع) فرمود: به خدا قسم خدا به عهدش عمل کرد.

6 -

قال النبی (صلى الله علیه وآله) لفاطمة:

شق [الله] لک یا فاطمة إسما من أسمائه فهو الفاطر وأنت فاطمة - بحارالانوار ج 43 ص 15 -

پیامبر به فاطمه فرمود:

خدا اسمی از اسماء خود را برای تو مشتق کرد او فاطر است و تو فاطمه!

7 -

 ...قال ( جبرائیل ):

سمیت فاطمة فی الارض [لانه] فطمت شیعتها من النار وفطموا أعداؤها عن حبها ... - بحارالانوار ج 43 ص 18 -

جبرئیل به رسول فرمود:

در زمین به نام فاطمه نام نهاده شد چون شیعیانش از آتش منع شدند و  و دشمنانش از دوست داشتن او!

بوی فاطمه...

سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَیْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آَیَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ (1) سوره مبارکه اسراء -
پـاک و منزه است خدائى که بنده اش را در یک شب ، از مسجد الحرام به مسجد اقصى ( بیت المقدس )  که گـرداگـردش را پـر برکت ساخته ایم - برد ؛ تا آیات خود را به او نشان دهیم! او شنوا و بیناست.
________________________________________________

عن عائشة رضی الله عنها قالت :

قال رسول الله صلى الله علیه وسلم :

« لما أسری بی إلى السماء ، أدخلت الجنة.

فوقعت على شجرة من أشجار الجنة ، لم أر فی الجنة أحسن منها! ولا أبیض ورقاً! ولا أطیب ثمرة!

فتناولت ثمرة من ثمراتها فأکلتها فصارت نطفة فی صلبی.

فلما هبطت إلى الأرض واقعت خدیجة فحملت بفاطمة رضی الله عنها.

فإذا أنا اشتقت إلى ریح الجنة شممت ریح فاطمة!! »

منبع:

« تفسیر در المنثور (سیوطی) ، از دانشمندان بزرگ اهل سنت ) ذیل آیه شریفه »

از عایشه رضی الله عنها ، از رسول الله صلى الله علیه وسلم:

« وقتی در آسمان برده سیرم دادند ( شب معراج ) ؛ داخل بهشت شدم.

پس برخوردم به درختی از درختان بهشتی که در بهشت زیباتر از آن ندیدم ! و نه برگی سفیدتر از برگهای آن! و نه میوه ای پاکیزه تر از میوه های آن!

پس میوه ای از آن را گرفته خوردم و نطفه ای شد در صلب من.

زمانی که به زمین فرود آمدم با خدیجه همبستر شدم و او به فاطمه رضی الله عنها حامله شد.

پس چنین است که هرگاه مشتاق بوی بهشت می گردم ، فاطمه را می بویم!! »

چـــــپ گرایان و راســــت گرایان ، در کلام علــــــی(ع)!!!

امیرالمؤمنین علی (ع) :

الْیَمِینُ وَ الشِّمَالُ مَضَلَّةٌ، وَ الطَّرِیقُ الْوُسْطَى هِیَ الْجَادَّةُ - نهج البلاغه خطبه 16 -

چپ و راست گمراهی ست!! ؛ و راه میانه همان راه نجات است

ازدواج؟! شغل؟! صلاحم را که می داند؟؟؟!

ما و خواسته هایمان :

اگر نظری به خواسته هایمان در طول زندگی بیندازیم ، می بینیم که بسیاری از چیزهایی که خواستیم و برای به دست آوردنش دعا کردیم و تلاش کردیم اصلا به صلاحمان نبوده!! بعد دچار پشیمانی شدیم و بر خودمان و خواسته خودمان لعنت فرستادیم!

... وَعَسَى أَنْ تُحِبُّوا شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَاللَّهُ یَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (216) سوره بقره -

حالا سؤال این است :
از کجا معلوم خواسته های الآنمان جزء آنها نباشند؟؟؟!
آیا می شود کاری کرد که تنها خواسته هایی از ما محقق بشود که واقعا به صلاحمان باشد؟!
آیا این شدنی ست؟!

بله شدنی ست :
راهش را خانم فاطمه زهرا (س) چنین بیان فرموده است؟
من اصعد الی الله خالص عبادته ، اهبط الله الیه افضل مصلحته - بحارالانوار ج 68 ص 184 -
هرکس عبادت خالصانه خود را به سمت خدا بالا ببرد ، خدا ( ی عالم به مصالح واقعی اشخاص ) بهترین مصلت را برای او فرود می آورد.
- بهترین مصلحت در مقابل بهترین عبادت -

آیا اخلاص در عبادت داریم؟
نقطه مقابل اخلاص ریاست و ریا دارای نشانه هایی! با عرضه خود بر این روایات درجه خلوصمان را مشخص کنیم:
علی(ع):
للمرائى اربع علامات: یکسل اذا کان وحده، وینشط اذا کان فى الناس. و یزید فى العمل اذا اثنى علیه، وینقص منه اذا لم یثنى علیه! - میزان الحکمه باب الریاء شماره موضوع: 1416 -
ریا کار را چهار علامت است: در تنهایی اعمال را با کسالت انجام دهد و در میان مردم  بانشاط !
او را که مدح و ثنا کنند بر عملش مى افزاید، و چنانچه ثنا نگویند از آن مى کاهد!

توفیق رفیق راهتان

( نجیــــــــب ) که شنیدی ؛ میدونی به کی میگن؟!

امام صادق علیه السلام فرمود: 

« وَمَنْ لَمْ تَکُنْ فیه خَصْلَةٌ مِنْ ثَلاثَةٍ لَمْ یُعَدَّ نَبِیلاً؛ مَنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ عَقْلٌ یزینُهُ أَوْ جَدَّةٌ تُغنِیهِ أَوْ عَشِیرَةٌ تَعضُدُهُ » - تحف العقول، ص 566، روایت 9 -

« هر کس در او یکی از سه خصلت نباشد، نجیب به شمار نیاید:

خِرَدی که در سایه آن آراسته گردد، یا بهره و بختی که او را غنی سازد، یا دودمانی که او را یاری نمایند .»

فهرستی از محبوبین و غیر محبوبین قرآنی

محبوبین قرآنی

ا - محسنین:

وَأَنْفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلَا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ وَأَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ (195) - بقره -

و در راه خدا، انفاق کنید! و (با ترک انفاق )، خود را به دست خود، به هلاکت نیفکنید! و نیکى کنید! که خداوند، نیکوکاران را دوست مى دارد.

الَّذِینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ (134) - آل عمران -

 همانها که در توانگرى و تنگدستى انفاق مى کنند؛ و خشم خود را فرو مى برند؛ و از خطاى مردم مى گذرند، و خدا نیکوکاران را دوست دارد.

فَآَتَاهُمُ اللَّهُ ثَوَابَ الدُّنْیَا وَحُسْنَ ثَوَابِ الْآَخِرَةِ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ (148)  - آل عمران -

از این رو خداوند پاداش این جهان و پاداش نیک آن جهان را به آنها داد، و خداوند نیکوکاران را دوست مى دارد.

فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِیثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِیَةً یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُکِّرُوا بِهِ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَى خَائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلَّا قَلِیلًا مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ (13) - مائده -

اما بخاطر پیمان شکنى ، آنها را از رحمت خویش دور ساختیم و دلهاى آنها را سخت و سنگین نمودیم (تا آنجا که ) سخنان (خدا) را از مورد خود تحریف مى کنند و بخشى از آنچه را به آنها گوشزد شده بود فراموش کردند و هر زمان به خیانتى (تازه ) از آنها آگاه مى شوى ، مگر عده کمى از آنها، ولى از آنها در گذر و صرف نظر کن که خداوند نیکوکاران را دوست مى دارد.

لَیْسَ عَلَى الَّذِینَ آَمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِیمَا طَعِمُوا إِذَا مَا اتَّقَوْا وَآَمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ثُمَّ اتَّقَوْا وَآَمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوْا وَأَحْسَنُوا وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ (93) - مائده -

بر کسانى که ایمان آورده اند و عمل صالح انجام داده اند گناهى در آنچه خورده اند نیست (و نسبت به نوشیدن شراب قبل از نزول حکم تحریم مجازات نمى شوند) مشروط بر اینکه تقوا پیشه کنند و ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند، سپس تقوا پیشه کنند و ایمان آورند، سپس تقوا پیشه کنند و نیکى نمایند، و خداوند نیکوکاران را دوست مى دارد.

2 - متطهّرین:

وَیَسْأَلُونَکَ عَنِ الْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِی الْمَحِیضِ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى یَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ (222) - بقره -

و از تو، درباره خون حیض سوال مى کنند، بگو: چیز زیانبار و آلودهاى است ، از این رو در حالت قاعدگى ، از زنان کناره گیرى کنید! و با آنها نزدیکى ننمایید، تا پاک شوند! و هنگامى که پاک شدند، از طریقى که خدا به شما فرمان داده ، با آنها آمیزش کنید! خداوند، توبه کنندگان را دوست دارد، و پاکان را (نیز) دوست دارد.

3 - مطّهّرین:

لَا تَقُمْ فِیهِ أَبَدًا لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَى مِنْ أَوَّلِ یَوْمٍ أَحَقُّ أَنْ تَقُومَ فِیهِ فِیهِ رِجَالٌ یُحِبُّونَ أَنْ یَتَطَهَّرُوا وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُطَّهِّرِینَ (108) - توبه -

هرگز در آن قیام (و عبادت ) مکن ، آن مسجدى که از روز نخست بر پایه تقوى بنا شده شایسته تر است که در آن قیام (و عبادت ) کنى ، در آن مردانى هستند که دوست مى دارند پاکیزه باشند و خداوند پاکیزگان را دوست دارد.

4 - توّابین:

وَیَسْأَلُونَکَ عَنِ الْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِی الْمَحِیضِ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى یَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ (222) - بقره -

و از تو، درباره خون حیض سوال مى کنند، بگو: چیز زیانبار و آلودهاى است ، از این رو در حالت قاعدگى ، از زنان کناره گیرى کنید! و با آنها نزدیکى ننمایید، تا پاک شوند! و هنگامى که پاک شدند، از طریقى که خدا به شما فرمان داده ، با آنها آمیزش کنید! خداوند، توبه کنندگان را دوست دارد، و پاکان را (نیز) دوست دارد.

5 - متّقین:

بَلَى مَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ وَاتَّقَى فَإِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ (76) - آل عمران -

آرى ، کسى که به پیمان خود وفا کند و پرهیزگارى پیشه نماید، (خدا او را دوست مى دارد، زیرا) خداوند پرهیزکاران را دوست دارد.

إِلَّا الَّذِینَ عَاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِکِینَ ثُمَّ لَمْ یَنْقُصُوکُمْ شَیْئًا وَلَمْ یُظَاهِرُوا عَلَیْکُمْ أَحَدًا فَأَتِمُّوا إِلَیْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَى مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ (4) - توبه -

مگر کسانى از مشرکان که با آنها عهد بستید و چیزى از آن فروگذار نکردند و احدى را بر ضد شما تقویت ننمودند، پیمان آنها را تا پایان مدتشان محترم بشمرید، زیرا خداوند پرهیزکاران را دوست دارد.

کَیْفَ یَکُونُ لِلْمُشْرِکِینَ عَهْدٌ عِنْدَ اللَّهِ وَعِنْدَ رَسُولِهِ إِلَّا الَّذِینَ عَاهَدْتُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ فَمَا اسْتَقَامُوا لَکُمْ فَاسْتَقِیمُوا لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ (7) - توبه -

چگونه براى مشرکان پیمانى نزد خدا و رسول او خواهد بود (در حالى که آنها همواره آماده شکستن پیمانشان هستند) مگر کسانى که با آنها نزد مسجد الحرام پیمان بستید (این گروه که پیمان خود را محترم شمردند) مادام که در برابر شما وفادار باشند شما نیز وفادارى کنید که خداوند پرهیزکاران را دوست دارد.

6 - صابرین:

وَکَأَیِّنْ مِنْ نَبِیٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّیُّونَ کَثِیرٌ فَمَا وَهَنُوا لِمَا أَصَابَهُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَمَا ضَعُفُوا وَمَا اسْتَکَانُوا وَاللَّهُ یُحِبُّ الصَّابِرِینَ (146) - آل عمران -

چه بسیار پیامبرانى که مردان الهى فراوانى به همراه آنها جنگ کردند، آنها هیچگاه در برابر آنچه در راه خدا به آنها مى رسید سست نشدند، و ناتوان نگردیدند و تن به تسلیم ندادند و خداوند استقامت کنندگان را دوست دارد.

7 - متوکّلین:

 فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ (159) - آل عمران -

به (برکت ) رحمت الهى ، در برابر آنها ( مردم ) نرم (و مهربان شدى )! و اگرخشن و سنگدل بودى ، از اطراف تو، پراکنده مى شدند. پس آنها را ببخش و براى آنهاآمرزش بطلب ! و در کارها، با آنها مشورت کن ! اما هنگامى که تصمیم گرفتى ، (قاطعباش ! و) بر خدا توکل کن ! زیرا خداوند متوکلان را دوست دارد.

8 - مقسطین:

سَمَّاعُونَ لِلْکَذِبِ أَکَّالُونَ لِلسُّحْتِ فَإِنْ جَاءُوکَ فَاحْکُمْ بَیْنَهُمْ أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ وَإِنْ تُعْرِضْ عَنْهُمْ فَلَنْ یَضُرُّوکَ شَیْئًا وَإِنْ حَکَمْتَ فَاحْکُمْ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ (42) - مائده -

آنها بسیار به سخنان تو گوش مى دهند تا آنرا تکذیب کنند، مال حرام فراوان مى خورند اگر نزد تو آمدند در میان آنان داورى کن یا (اگر صلاح بود) آنها را بحال خود واگذار و اگر از آنها صرف نظر کنى به تو زیان نمى رسانند و اگر میان آنها داورى کنى با عدالت داورى کن که خدا عادلان را دوست دارد.

وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُمَا فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فَقَاتِلُوا الَّتِی تَبْغِی حَتَّى تَفِیءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ فَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ (9) - حجرات -

هر گاه دو گروه از مؤ منان با هم به نزاع و جنگ پردازند در میان آنها صلح برقرار سازید و اگـر یکى از آنها بر دیگرى تجاوز کند با طایفه ظالم پیکار کنید تا به فرمان خدا بازگردد، هر گاه بازگشت (و زمینه صلح فراهم شد) در میان آن دو بر طبق عدالت صلح برقرار سازید، و عدالت پیشه کنید که خداوند عدالت پیشه گان را دوست دارد.

لَا یَنْهَاکُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ لَمْ یُقَاتِلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَلَمْ یُخْرِجُوکُمْ مِنْ دِیَارِکُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ (8) - ممتحنه -

خدا شما را از نیکى کردن و رعایت عدالت نسبت به کسانى که در امر دین با شما پیکار نکردند و از خانه و دیارتان بیرون نراندند نهى نمى کند، چرا که خداوند عدالت پیشگان را دوست دارد.

9 - الذین یقاتلون ...

إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُمْ بُنْیَانٌ مَرْصُوصٌ (4) - صف -

خداوند کسانى را دوست مى دارد که در راه او پیکار مى کنند همچون بنائى آهنین و سدى فولادین.

غیر محبوبین:

1 - معتدین:

وَقَاتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَکُمْ وَلَا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ (190) - بقره

و در راه خدا، با کسانى که با شما مى جنگند، نبرد کنید! و از حد تجاوز نکنید، که خدا تعدى کنندگان را دوست نمى دارد!

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا لَا تُحَرِّمُوا طَیِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَکُمْ وَلَا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ (87) - مائده -

اى کسانى که ایمان آورده اید چیزهاى پاکیزه را که خداوند براى شما حلال کرده بر خود حرام نکنید، و از حد تجاوز ننمائید، زیرا خداوند متجاوزان را دوست نمى دارد.

ادْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْیَةً إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ (55) - اعراف -

پروردگار خود را از روى تضرع و در پنهانى بخوانید (و از تجاوز دست بردارید که ) او متجاوزان را دوست نمی دارد.

2 - فساد:

وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِی الْأَرْضِ لِیُفْسِدَ فِیهَا وَیُهْلِکَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ الْفَسَادَ (205) - بقره -

(نشانه آن ، این است که ) هنگامى که روى بر مى گردانند (و از نزد تو خارج مى شوند)، در راه فساد در زمین ، کوشش مى کنند، و زراعتها و چهارپایان را نابود مى سازند، (با اینکه مى دانند) خدا فساد را دوست نمى دارد.

3 - مفسدین:

وَقَالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَیْدِیهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا بَلْ یَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ یُنْفِقُ کَیْفَ یَشَاءُ وَلَیَزِیدَنَّ کَثِیرًا مِنْهُمْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ طُغْیَانًا وَکُفْرًا وَأَلْقَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ کُلَّمَا أَوْقَدُوا نَارًا لِلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ وَیَسْعَوْنَ فِی الْأَرْضِ فَسَادًا وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ (64) - مائده -

و یهود گفتند دست خدا به زنجیر بسته است !، دستهایشان بسته باد و بخاطر این سخن از رحمت (الهى ) دور شوند! بلکه هر دو دست (قدرت ) او گشاده است هر گونه بخواهد مى بخشد، و این آیات که بر تو از طرف پروردگارت نازل شده بر طغیان و کفر بسیارى از آنها مى افزاید، و در میان آنها عداوت و دشمنى تا روز قیامت افکندیم ، و هر زمان آتش جنگى افروختند آنرا خداوند خاموش ساخت و براى فساد در زمین تلاش مى کنند و خداوند مفسدان را دوست ندارد.

وَابْتَغِ فِیمَا آَتَاکَ اللَّهُ الدَّارَ الْآَخِرَةَ وَلَا تَنْسَ نَصِیبَکَ مِنَ الدُّنْیَا وَأَحْسِنْ کَمَا أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَیْکَ وَلَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِی الْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ (77) - قصص -

و در آنچه خدا به تو داده سراى آخرت را جستجو کن ، بهره ات را از دنیا فراموش منما، و همانگونه که خدا به تو نیکى کرده است نیکى کن و هرگز فساد در زمین منما که خدا مفسدان را دوست ندارد.

4 - کفّار اثیم:

یَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَا وَیُرْبِی الصَّدَقَاتِ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ کُلَّ کَفَّارٍ أَثِیمٍ (276) - بقره -

خداوند، ربا را نابود مى کند، و صدقات را افزایش مى دهد! و خداوند، هیچ انسان ناسپاس گنهکارى را دوست نمى دارد.

5 - خوّان اثیم:

وَلَا تُجَادِلْ عَنِ الَّذِینَ یَخْتَانُونَ أَنْفُسَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ مَنْ کَانَ خَوَّانًا أَثِیمًا (107) نساء -

و از آنها که به خود خیانت کردند دفاع مکن زیرا خداوند افراد خیانت پیشه گنهکار را دوست ندارد.

6 - خوّان کفور:

 إِنَّ اللَّهَ یُدَافِعُ عَنِ الَّذِینَ آَمَنُوا إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ کُلَّ خَوَّانٍ کَفُورٍ (38) - حج -

خداوند از کسانى که ایمان آورده اند دفاع مى کند، خداوند هیچ خیانتکار کفران کننده اى را دوست ندارد.

7 - کافرین:

قُلْ أَطِیعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْکَافِرِینَ (32) - آل عمران -

 بگو: از خدا و فرستاده (او)، اطاعت کنید! و اگر سرپیچى کنید، خداوند کافران را دوست نمیدارد.

لِیَجْزِیَ الَّذِینَ آَمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الْکَافِرِینَ (45) - روم -

این براى آنست که خداوند کسانى را که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده اند از فضلش پاداش دهد، او کافران را دوست ندارد.

8 - ظالمین:

وَأَمَّا الَّذِینَ آَمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ (57) - آل عمران -

 اما آنها که ایمان آوردند، و اعمال صالح انجام دادند، خداوند پاداش آنان را بطور کامل خواهد داد، و خداوند، ستمکاران را دوست نمیدارد.

إِنْ یَمْسَسْکُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ وَتِلْکَ الْأَیَّامُ نُدَاوِلُهَا بَیْنَ النَّاسِ وَلِیَعْلَمَ اللَّهُ الَّذِینَ آَمَنُوا وَیَتَّخِذَ مِنْکُمْ شُهَدَاءَ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ (140) - آل عمران -

 اگر به شما (در میدان احد،) جراحتى رسید (و ضربه اى وارد شد)، به آن جمعیت نیز (در میدان بدر)، جراحتى همانند آن وارد گردید. و ما این روزها(ى پیروزى و شکست ) را در میان مردم مى گردانیم ؛ (- و این خاصیت زندگى جهان است -) تا افرادى که ایمان آورده اند شناخته شوند و خداوند از میان شما قربانیانى بگیرد، و خداوند ظالمان را دوست نمى دارد.

وَجَزَاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ (40) شوری -

و کیفر بدى مجازاتى همانند آن است ، و هر کس عفو و اصلاح کند اجر و پاداش او با خدا است خداوند ظالمان را دوست ندارد.

9 - مختال فخور:

وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئًا وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَبِذِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاکِینِ وَالْجَارِ ذِی الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَابْنِ السَّبِیلِ وَمَا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ مَنْ کَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا (36) - نساء -

و خدا را بپرستید! و هیچ چیز را شریک او قرار ندهید! و به پدر و مادر، نیکى کنید؛ و همچنین به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان ، و همسایه نزدیک ، و همسایه دور، و دوست و همنشین و واماندگان در سفر و بردگانى که مالک آنها هستید، زیرا خداوند، کسى را که متکبر فخرفروش است ، (و از اداى حقوق دیگران سرباز مى زند،) دوست نمى دارد.

وَلَا تُصَعِّرْ خَدَّکَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِی الْأَرْضِ مَرَحًا إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ (18) - لقمان -

 (پسرم !) با بى اعتنائى از مردم روى مگردان ، و مغرورانه بر زمین راه مرو که خداوند هیچ متکبر مغرورى را دوست ندارد.

 لِکَیْلَا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَکُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آَتَاکُمْ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ (23) - حدید -

این به خاطر آن است که براى آنچه از شما فوت شده تاسف نخورید، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشید، و خداوند هیچ متکبر فخرفروش ى را دوست ندارد.

10 - الجهر بالسوء:

لَا یُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَنْ ظُلِمَ وَکَانَ اللَّهُ سَمِیعًا عَلِیمًا (148) - نساء -

 خداوند دوست ندارد کسى با سخنان خود بدیها را اظهار کند مگر آن کسى که مورد ستم واقع شده باشد، خداوند شنوا و دانا است.

11 - مسرفین:

وَهُوَ الَّذِی أَنْشَأَ جَنَّاتٍ مَعْرُوشَاتٍ وَغَیْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُکُلُهُ وَالزَّیْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَغَیْرَ مُتَشَابِهٍ کُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآَتُوا حَقَّهُ یَوْمَ حَصَادِهِ وَلَا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ (141) - انعام -

او است که باغهاى معروش (باغهائى که درختانش روى داربستها قرار مى گیرند) و باغهاى غیر معروش (درختانى که نیاز به داربست ندارند) آفرید، و همچنین نخل و انواع زراعت را که از نظر میوه و طعم با هم متفاوتند و (نیز) درخت زیتون و انار را که از جهتى با هم شبیه و از جهتى تفاوت دارند (برگ و ساختمان ظاهریشان شبیه یکدیگر است در حالى که طعم میوه آنها فوق العاده متفاوت ) از میوه آن به هنگامى که به ثمر مى نشیند بخورید و حق آن را به هنگام درو بپردازید، اسراف نکنید که خداوند اسراف کنندگان را دوست نمى دارد.

یَا بَنِی آَدَمَ خُذُوا زِینَتَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِدٍ وَکُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ (31) - اعراف -

اى فرزندان آدم ! زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد با خود بردارید و بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید که خداوند مسرفان را دوست نمى دارد.

12 - خائنین:

وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِیَانَةً فَانْبِذْ إِلَیْهِمْ عَلَى سَوَاءٍ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْخَائِنِینَ (58) - انفال -

و هر گاه (با ظهور نشانه هائى ) از خیانت گروهى بیم داشته باشى (که عهد خود را شکسته حمله غافلگیرانه کنند) به طور عادلانه به آنها اعلام کن (که پیمانشان لغو شده است ) زیرا خداوند خیانت کاران را دوست نمیدارد.

13 - مستکبرین:

لَا جَرَمَ أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا یُسِرُّونَ وَمَا یُعْلِنُونَ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الْمُسْتَکْبِرِینَ (23) - نحل -

قطعا خداوند از آنچه پنهان مى دارند و آنچه آشکار مى سازند با خبر است او مستکبران را دوست نمی دارد.

14- فرحین:

إِنَّ قَارُونَ کَانَ مِنْ قَوْمِ مُوسَى فَبَغَى عَلَیْهِمْ وَآَتَیْنَاهُ مِنَ الْکُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَةِ أُولِی الْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لَا تَفْرَحْ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْفَرِحِینَ (76) - قصص -

قارون از قوم موسى بود اما بر آنها ستم کرد، ما آنقدر از گنجها به او داده بودیم که حمل صندوقهاى آن براى یک گـروه زورمند مشکل بود، به خاطر بیاور هنگامى را که قومش به او گفتند: این همه شادى مغرورانه مکن که خداوند شادى کنندگان ( مغرور ) را دوست نمى دارد.

شوخی پیغمبر

پیغمبر به پیرزنی فرمود:

فلانی! می دانستی که پیرزنان وارد بهشت نمی شوند!

بلال پیرزن را گریان دید و به عرض پیامبر رساند.

رسول الله فرمود:

سیاهان هم به بهشت نمی روند!!

پیرزن و بلال دونفری به گریه نشستند!

عباس (عموی پیامبر ) آن ها را دید و وضعشان را به پیامبر خبر داد.

فرمود: پیر مردان هم!!

*

سپس هر سه را خواست و دلجویی کرده فرمود:

خداوند بهشتیان را به نیکوترین حالتشان وارد بهشت می سازد ، جوان و نورانی!

بحارالانوار ج 16 ص 295

بیکــــــــار که نیستی؟!

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله هرگاه از شخصی خوشش می آمد ؛ از کارش سؤال می کردند ؟

اگر می گفتند بیکار است، می فرمود: از چشم من افتاد!

می گفتند : چطور؟!

می فرمود: « لاَِنَّ الْمُؤْمِنَ اِذا لَمْ یَکُنْ لَهُ حِرْفَةٌ یَعیشُ بِدینِه » زیرا مؤمن وقتی حرفه و شغلی نداشته باشد، با دینش زندگی می کند (و از دینش مایه می گذارد و آن را تباه می سازد) - بحارالانوار ج 100 ص 9 -

بـــــــــرادر! مستنــــــد دروغــــــــهاى شیعـــــــــه را دیـــــــده اى؟!!

 1- حَدَّثَنَا أَبُو الْوَلِیدِ حَدَّثَنَا ابْنُ عُیَیْنَةَ عَنْ عَمْرِو بْنِ دِینَارٍ عَنِ ابْنِ أَبِى مُلَیْکَةَ عَنِ الْمِسْوَرِ بْنِ مَخْرَمَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - قَالَ « فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّى ، فَمَنْ أَغْضَبَهَا أَغْضَبَنِى »

رسول الله(ص): فاطمه پاره تن من است؛ هرکس او را به غضب آورد مرا به غضب آورده است!

منبع: صحیح بخارى  باب مَنَاقِبُ قَرَابَةِ رَسُولِ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - وَمَنْقَبَةِ فَاطِمَةَ عَلَیْهَا السَّلاَمُ بِنْتِ النَّبِىِّ - صلى الله علیه وسلم ( 41 )

 2- فَقَالَ لَهَا أَبُو بَکْرٍ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - قَالَ « لاَ نُورَثُ مَا تَرَکْنَا صَدَقَةٌ » . فَغَضِبَتْ فَاطِمَةُ بِنْتُ رَسُولِ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - فَهَجَرَتْ أَبَا بَکْرٍ ، فَلَمْ تَزَلْ مُهَاجِرَتَهُ حَتَّى تُوُفِّیَتْ وَعَاشَتْ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - سِتَّةَ أَشْهُرٍ .

ابوبکر به فاطمه گفت: رسول الله فرموده از ما کسى ارث نمى برد؛ و ماترک ما صدقه است! پس فاطمه دختر رسول الله به غضب آمده با ابوبکر قهر کرد و این قهر تا مرگش ادامه داشت!! و بعد رسول الله شش ماه زندگى نمود!

منبع: صحیح بخارى کتاب فرض الخمس(1)

3- إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَالْآَخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِینًا

 آنها که خدا و پیامبرش را آزار مى دهند لعنت خدا در دنیا و آخرت براى آنان است! و براى آنان عذاب خوار کننده اى آماده کرده است!

منبع: سوره مبارکه احزاب ایه 57 -

4- أُولَئِکَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ وَمَنْ یَلْعَنِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصِیرًا

 آنها کسانى هستند که خداوند، ایشان را لعن نموده ؛ و هر کس را خدا لعن کند، یاورى براى او نخواهى یافت!

منبع: سوره مبارکه نساء آیه 52

نــــــــــــوروز؛ روزى که عرب ها ضایعش کردند!

امام صادق(ع):

... و ما من یوم نیروز إلا ونحن نتوقع فیه الفرج لانه من أیامنا حفظته الفرس وضیعتموه.

... و نوروزى نیست جز اینکه ما در آن انتظار فرج مى کشیم! چرا که نوروز از روزهاى ما (اهل بیت) است! ایرانیان آن را حفظ کرده و شما (اعراب) آن را ضایع نمودید!

بحارالانوار ج 52 ص 308

علـــى(ع): هر روزتان نــــــوروز!

الإمام علی (علیه السلام) - لما اتی بهدیة النیروز -:

ما هذا ؟ قالوا: یا أمیر المؤمنین ! الیوم النیروز، فقال (علیه السلام): اصنعوا لنا کل یوم نیروزا (4) - عنه (علیه السلام): نیروزنا کل یوم

ترجمه:

براى امیرالمؤمنین(ع) هدیه اى آوردند؛ فرمود: این چیست؟

گفتند: هدیه نوروز

پس فرمود: هر روز را براى ما نوروز بسازین!!!

- از اوست: ( هر روز ما نوروز است) (یعنى اگر نوروز به معنى اظهار محبت و دید و بازدید و نشاط و ... است هر روز ما باید اینچنین باشد)

میزان الحکمة؛ موضوع شماره: 3006

مستــــــــــى

على(ع):

ینبغی للعاقل أن یحترس من سکر المال، وسکر القدرة، وسکر العلم، وسکر المدح، وسکر الشباب، فإن لکل ذلک ریاحا خبیثة تسلب العقل وتستخف الوقار

ترجمه:

بر عاقل است که محفاظت کند از مستى مال و مستى قدرت و مستى علم و مستى ستایش و مستى جوانى! به راستى براى هر یک از اینها بادهایى مخرب است زائل کننده عقل و سبک کننده وقار!

منبع:

میزان الحکمه: موضوع 1843؛ انواع مسکرات ح 6.

خاطره اى شخصى از نماز آیت الله بهجت!

از فامیلا بود!

اومده بودند قم؛ زیارت و بازدید!

شب چارشنبه گفتم ببرمشون مسجد آیت ا... بهجت(ره) - فاطمیه - و یه نماز با حال درک کنند و خاطره اى بشه براشون!!

برگشتیم... منتظر عکس العملى ازشون بودم که یه پیرمردى ازشون گفت: میگم شیخ محمد! نماز این حاج آقا اشکال نداشت؟؟؟!!! (شاید به جهت گریه ای که در نماز داشتند!)

ما رو میگى!!

دو قطره ى دوست داشتنى!!

على(ع):

... و من أحب السبل إلى الله قطرتان: قطرة دموع فی جوف اللیل، و قطرة دم فی سبیل الله ...

ترجمه:

و از دوست داشتنى ترین راه ها به سوى خدا ( دو قطره ) است: قطره ى اشکى در دل شب! و قطره ى خونى در راه خدا!

 منبع:

- بحارالانوار ج 75 ص 58 -

رتبه هاى اول تا هفتم مساجــــــد جهان!

ترتیب اولویت مساجد براى نماز خواندن ازنظر ثواب بدین شرح است:

1- مسجــد الحــرام هر نماز معادل یک میلیون نماز
2- مسجد النبـى (ص)  هر نماز معادل ده هزار نماز
3- مسجد جامع کوفه -هر نماز معادل هزار نماز
4- مسجد الاقصـــى - هر نماز معادل هزار نماز
5- مسجد جامـــع هر شهر- هر نماز معادل صد نماز
6- مسجد قبیله - هر نماز معادل بیست و پنج نماز
7- مسجد بازار - هر نماز معادل دوازده نماز

و مستحب است در خانه اش هم مسجدى یعنى مکانى مهیا جهت نماز؛ قرار دهد اگرچه احکام مسجد بر آن بار نمى شود.

- العروة الوثقى -

چهــار چیز در چهــار چیز!!

الإمام علی (علیه السلام):

إن الله أخفى أربعة فی أربعة: أخفى رضاه فی طاعته، فلا تستصغرن شیئا من طاعته، فربما وافق رضاه وأنت لا تعلم. وأخفى سخطه فی معصیته، فلا تستصغرن شیئا من معصیته، فربما وافق سخطه معصیته وأنت لا تعلم. وأخفى إجابته فی دعوته، فلا تستصغرن شیئا من دعائه، فربما وافق إجابته وأنت لا تعلم. وأخفى ولیه فی عباده، فلا تستصغرن عبدا من عبید الله، فربما یکون ولیه وأنت لا تعلم - میزان الحکمة ش ح 2523 -

خداوند چهار چیز را در چهار چیز پنهان ساخته است:
الف: خشنودى خود را در اطاعتش؛ پس هیچ اطاعتى از او را سبک مشمار؛ زیرا ممکن است همان مرضى خدا باشد وتو ندانى!
ب: خشم خود را در معصیتش؛ پس هیچ گناهى را کوچک مشمار؛ مبادا خشم خدا در آن باشد وتو غافل باشى!
ج: اجابت خود را درمیان دعاها؛ پس هیچ خواسته اى را ناچیز مپندار؛ شاید همان دعا ندانسته مستجاب شود!
د: ولى خود را درمیان مردم؛ پس احدى را حقیر مشمار؛ شاید او ولى خدا باشد وتو ندانستى!

رهبرى؛ شورا یا فرد؟!

 

رهبرى؛ شورا یا فرد؟!

موضوعى که هر از گاهى بر زبان افراد رانده مى شود؛ اما به راستى کدام یک؟!

از آنجا که جوامع از افراد و بالتبع سلائق مختلف شکل گرفته اند؛ وجود یک ختم کننده براى هر جامعه اى که بخواهد به اختلافات فرصت عرض اندام ندهد و به هرج و مرج نینجامد؛ امرى ضرورى ست -کسى که دیگران ملتزم به اطاعت او باشند و نه او از دیرگان-

تفسیر نمونه ذیل ایات 7 و 8 حجرات می گوید:

(( این آیات بار دیگر تاءکید مى کند که وجود (رهبر الهى ) براى نمو و رشد یک جمعیت لازم است ، مشروط بر اینکه (مطاع ) باشد نه (مطیع ) پیروان خود. فرمان او را بر دیده گذارند نه اینکه او را براى اجراى مقاصد و افکار محدود خود تحت فشار قرار دهند؛ نه تنها در مورد رهبران الهى این اصل ثابت است که در مسأله (مدیریت ) و (فرماندهى ) همه جا این امر باید حکومت کند.))

بله آنجا که خداوند متعال براى یک اجتماع دو نفره در قالب خانواده؛ رئیس و مرئوس مشخص مى فرماید وپذیرش آن را دلیل بر صالح بودن مى داند در اجتماعات بزرگ تر تا برسد به کل اجتماع مسأله چگونه خواهد بود؟

الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاءِ بِمَا فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَبِمَا أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوَالِهِمْ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِلْغَیْبِ بِمَا حَفِظَ اللَّهُ... - 34 سوره نساء - مردان ، سرپرست و خدمتگزار زنانند، بخاطر برتریهایى که (از نظر نظام اجتماع ) خداوند براى بعضى نسبت به بعضى دیگر قرار داده است و به خاطر انفاقهایى که از اموالشان (در مورد زنان ) مى کنند، و زنان صالح آنها هستند که متواضعند، و در غیاب (همسر خود) اسرار و حقوق او را، در مقابل حقوقى که خدا براى آنان قرار داده ، مى کنند.

و آن کسى که قرار است در نظام اسلامى خدمت ختم کنندگى وفصل الخطابى را به مردم ارائه دهد رهبرى نظام ست با آن شرایط سخت و سنگینش!

اینک سؤال اساسى این است که این غرض با چه شکل وقیافه اى بهتر قابل حصول است؟ فردى یا گروهى؟!

یکى از جهانى که در ایه 23 شورى: قُلْ لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى وَمَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِیهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ مى شود بیان کرد: تأثیر عمیق محبت و مودت در اطاعت و تمکین محبین است و تحقق محبت فردى از گروهى به مراتب ساده تر و ریشه دارتر و قابل حفظ تر خواهد بود.

از طرفى پذیرش جمع - به معنى حقیقى اش - به معنى پذیرش آراء متفاوت بوده و خواه ناخواه - روزى نه؛ روزى دیگر- آن تفاوت وتضاد در بدنه اجتماع هم سرایت کرده و قوه اى که انتظار مى رود ختم کننده مناقشات باشد؛ خود گرفتار مناقشات گردد!

از این روست که حق جل وعلى در ایه 29 زمر مى فرماید: ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَجُلًا فِیهِ شُرَکَاءُ مُتَشَاکِسُونَ وَرَجُلًا سَلَمًا لِرَجُلٍ هَلْ یَسْتَوِیَانِ مَثَلًا الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لَا یَعْلَمُونَ خداوند مثالى زده است : مردى را که مملوک شرکائى است که درباره او پیوسته به مشاجره مشغولند، و مردى را که تنها تسلیم یکنفر است ، آیا این دو یکسانند؟ حمد مخصوص خدا است ولى اکثر آنها نمى دانند!!

لذا با ایه 159 آل عمران: وَشَاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ در کنار توصیه عقل کل به مشورت؛ محکم کارى را در مقام بیان تکلیف لازم شمرده؛ به نحوى که در مرحله ابلاغ تنها وتنها یک حرف مطرح باشد وسایر دیدگاه ها به فراموشى سپرده شود و این وحدت با رهبر واحد قطعا میسورتر خواهد بود .

البته ناگفته نماند با توجه به غیر معصوم بودن رهبرى؛ مهمترین امتیازى را که در شورا مى توان قائل شد پرهیز از خودرأیى و دیکتاتورى رهبرى ست آنچنان که حضرت امیر(ع) مى فرماید: من استبد برأیه هلک.

اما این معنا در نظام جمهورى اسلامى قابل ترسیم نیست. چرا که علاوه بر شرایط اولیه اى که در مورد رهبرى ذکر شده است؛ ایشان از وجود مشاورانى متعدد- متعهد ومتخصص – بهره مى گیرند و مهمتر از همه مجلس خبرگان فارغ از حب وبغض هاى سیاسى وحزبى؛ ناظر بر رهبرى و فعالیت هاى ایشان هستند!

 

رمــــــز عملیات هاى صـــــدر اسلام!

امام صادق(ع):

شعار ما(اهل بیت): یا محمد! یا محمد!

شعار جنگ بدر: یا نصر الله! اقترب اقترب

شعار جنگ أحد: یا نصر الله! اقترب

جنگ بنی نضیر: یا روح القدس! أرح

جنگ بنی قینقاع: یا ربنا! لایغلبنک

جنگ طائف: یا رضوان!

جنگ حنین: یا بنی عبد الله! یا بنی عبد الله!

جنگ احزاب: حم لا ینصرون

جنگ بنی قریظة: یا سلام! أسلمهم

جنگ بنى مصطلق: ألا إلى الله الامر

جنگ حدیبیة: ألا لعنة الله على الظالمین

جنگ خیبر: _-یوم القموص-: یا علی! ائتهم من عل

جنگ فتح: نحن عباد الله حقا حقا

جنگ تبوک: یا أحد! یا صمد!

جنگ بنی ملوح: أمت أمت!

جنگ صفین: یا نصرالله!

شعار جنگى حسین علیه السلام: یا محمد!

شعار ما (اهل بیت): یا محمد!

منبع:

بحارالانوار ج 19 ص 163

دو روز دنیا...

على(ع):

الدهر یومان: یوم لک و یوم علیک؛  فإذا کان لک فلا تبطر و إذا کان علیک فاصطبر.

- غررالحکم و دررالکلم ش ح 2242-

ترجمه:

دنیا دو روز است :

روزى به سود تو ، و روزى به زیان تو!
آن روز که به سود تو است تاخت و تاز مکن .

و آن روز که به زیان تو است صبور و شکیبا باش!

دوست ودشمن از زبان على(ع):

قال على علیه السلام :

أصدقاؤک ثلاثة ، وأعداؤک ثلاثة ، فأصدقاؤک صدیقک وصدیق صدیقک وعدو عدوک ؛ وأعداؤک عدوک وعدو صدیقک
وصدیق عدوک!

امیرالمؤمنین:
دوستان تو سه دسته اند: 1 - دوست تو 2 - دوست دوست تو 3 - دشمن دشمن تو
دشمنان تو نیز سه دسته اند: 1 - دشمن تو 2 - دشمن دوست تو 3 - دوست دشمن تو

منبع:

نهج البلاغة کلمات قصار ش 295

فاطمه زهراء: از دنیاى شما سه چیز پسندم افتاد...

فاطمة (س):

حُبِّبَ إلَىَّ من دُنیاکُم ثَلاثٌ : تِلاوَةُ کِتابِ اللّه‏ِ و النَّظَرُ فی وَجهِ رَسولِ اللّه‏ِ و الإنفاقُ فی سَبیلِ اللّه  ‏ِ نهج الحیاة ، ص 271 -

فاطمه (س) : از دنیاى شما سه چیز پسندم افتاد:

1 - تلاوت کتاب خدا

2 - نگاه به چهره ى رسول خدا

3 - انفاق در راه خدا

توجه:

وجه مشترک در این هر سه ( الله ) است و این یعنى فاطمه زهرا (س) از دنیا جز خدا نمى خواهد!

فاطمــــــــــه(س) خطاب به عمر ابن خطاب:

إن فاطمة علیها السلام - لما أن کان من أمرهم ما کان - أخذت بتلابیب عمر فجذبته إلیها ثم قالت:

وَاللّهِ یَابْنَ الْخَطّابِ لَوْلا إ نّى اءکْرَهُ اءنْ یُصیبَ الْبَلاءُ مَنْ لاذَنْبَ لَهُ، لَعَلِمْتَ اءنّى سَاءُقْسِمُ عَلَى اللّهِ ثُمَّ اءجِدُهُ سَریعَ الاْجابَةِ.

ترجمه:

فاطمه(س) بعد از آن اتفاقات؛ لباس عمر را گرفته به سمت خود کشید و فرمود:

سوگند به خداوند، اگر نمى ترسیدم که عذاب الهى بر بى گناهى ، نازل گردد؛ متوجّه مى شدى که خدا را قسم مى دادم و نفرین مى کردم ؛ و به سرعت آن را اجابت شده می دیدم!

منبع:

کافى (باب مولد الزهراء)

پرستار در کلام پیامبر...

عن النبی صلى الله علیه وآله قال:

من قام على مریض یوما ولیلة بعثه الله مع إبراهیم خلیل الرحمان، فجاز على الصراط کالبرق اللامع. -بحارالنوار ج 78 ص 225 

ترجمه:

کسى که یک شبانه روز پرستارى مریضی بکند؛ خداوند او را با ابراهیم خلیل الرحمن محشور ساخته پس همانند برقى بر پل صراط بگذرد.

میلــــــــــــــــــاد بی بی زینــــــــــــــــــــب کبـــــــــــــرى و روز پرستــــــــــــــــــــــــار مبــــــــــــــــــــارک