نکته ای از ادعیه روزانه ماه رمضان (روز اول) 2

روز اول :

اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِیَامِی فِیهِ صِیَامَ الصَّائِمِینَ وَ قِیَامِی فِیهِ قِیَامَ الْقَائِمِینَ وَ نَبِّهْنِی فِیهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغَافِلِینَ وَ هَبْ لِی جُرْمِی فِیهِ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ وَ اعْفُ عَنِّی یَا عَافِیاً عَنِ الْمُجْرِمِینَ

خدایا (1) روزه ام را در این ماه روزه روزه داران قرار ده، (2) و شب زنده داری ام را شب زنده دارى شب زنده داران، (3) و بیدارم کن در آن از خواب بی خبران، (4) و ببخش گناهم را در آن اى معبود جهانیان! (5) و از من درگذر، اى درگذرنده از گنهکاران! - ترجمه انصاریان -

پنج (5) چیز در دعای روز اول از خداوند متعال خواسته شده...

در حالی که به ظاهر دو تای آخری (بخشش و گذشت) کار خداست و سه تای اول (روزه داری، شب زنده داری، غفلت گریزی) کار خود انسان؟!

این نیست مگر اینکه اعمال منسوبه ی به انسان هم جز به توفیق واذن الهی میسر نمی گردد!

در واقع پاداش دهنده به عمل خداست ، با آنکه کننده ی عمل هم ما نیستیم و خودش هست!!

توجه به این معنا در آستانه ی ماه عبادت، انسان را از گرفتار شدن در دام عُجب و غرور مصون و محفوظ می دارد و حس شکستگی و افتادگی در جام جان او می ریزد.

عباداتتان مقبول و ملتمس دعا