در روز قیامت افراد مدیون را که حق مردم را نپرداخته
اند، در مکان مرتفعی قرار می دهند و از طلبکاران می خواهند بیایند و طلبشان را باز گیرند!
پس در مقابل یک درهم حق مردم، ثواب هفتصد نماز قبول شده!! آنان را از ایشان گرفته، به پرونده صاحب حق منتقل می کنند. »
منبع:
پندهای جاویدان
محمدی اشتهاردی
طولانی ترین جنگ بین انگلیس و فرانسه واقع شد که به مدّت 115
سال طول کشید و از ابتدای سال 1338 شروع و تا 1453 ادامه داشت.
از آن طولانی تر جنگهای صلیبی نه گانه بود که نخستین آن در سال 1096 میلادی آغاز و آخرین و نهمین آن در سال 1291 که در مجموع 195 سال می شود، پایان یافت.
از شخصى که در دانستن علوم ادعای بسیار مى کرد، سؤ ال شد:
سبب طولانى بودن روز در تابستان ، و کوتاهى آن در زمستان از لحاظ علمى چیست ؟
گفت :
یک اصل علمى داریم که گرما موجب انبساط، و سرما موجب انقباض اشیاء مى شود ؛ بنابراین چون تابستان هوا گرم است ، روز طولانى مى شود، ولی در زمستان هوا سرد است و روز کوتاه مى شود!!!
قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ
یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِکَ أَزْکَى لَهُمْ
إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا یَصْنَعُونَ (30) وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ
مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ
إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ وَلَا
یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ ...
(1)
ترجمه:
به مؤمنان بگو، چشم های خود را (از نگاه به نامحرمان) فرو گیرند و عفاف خود را حفظ کنند، این
برای آنان پاکیزه تر است; خداوند از آنچه انجام می دهند آگاه است.
و به زنان با ایمان بگو چشمهاى خود را (از نگاه هوس آلود) فرو گیرند، و دامان خویش را حفظ کنند، و زینت خود را جز آن مقدار که ظاهر
است آشکار ننمایند،
و (اطراف ) روسریهاى خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود) و زینت خود را آشکار
نسازند ؛ مـگـر براى شوهرانشان ...
امام خمینی قدس سره و رعایت حجاب در خانواده:
امام خمینی رحمه الله - که در عصر حاضر از هر نظر الگو می باشند - در مورد رعایت
حجاب در خانواده بسیار دقیق و مراقب بودند.
دختر گرامی ایشان (2) این دقت و مراقبت را چنین
بیان کرده اند:
«ایشان در مقابل بیرونی و نامحرم خیلی سخت گیرند.
الآن پسرهای من و احمد آقا 15- 16 ساله اند و ما یک روز اگر منزل آقا برای ناهار
دعوت شویم، پسرها حق آمدن ندارند یا اگر هم بیایند، ما خانه ی خانم (همسر حضرت
امام) می نشینیم و سفره می اندازیم و آن ها منزل احمد آقا آن هم برای این که پسرها
و دخترهای اهل فامیل و خانه باهم غذا نخورند نه فقط سر
سفره بلکه حتی سلام هم به هم نکنند، چون واجب
نیست.
من خودم پانزده ساله بودم که آقای اشراقی با
خواهرم ازدواج کرد و داماد ما شده بود. یک روز ما
دعوت داشتیم منزل ایشان، همین جور که من و آقا باهم وارد شدیم، دیدم آقای اشراقی
دارند می آیند استقبال. در یک باغچه ای بود که ما داشتیم جلو می رفتیم، من گفتم سلام بکنم؟ امام
گفتند: «واجب نیست » من هم رویم نشد که سلام نکنم،
زدم و از تو باغچه رد شدم که با آقای اشراقی رو به رو نشوم.
و یا حتی مادر من وقتی آقا را گرفتند و بردند ترکیه ; یعنی، چهل سال بعد
از زندگیشون اولین سلام را به برادر شوهرشون کردند!!!
ماجرا هم این بود که وقتی عمویم می
خواستند بروند ترکیه خدمت آقا، آمدند از پشت در گفتند: «من می خواهم با خود خانم
صحبت کنم اگر بخواهند پیغامی بدون واسطه برای
آقا داشته باشند» . که مادرم ناچار شد، سلام کنند
و بعد یادم هست آمد و گفت ناراحتند - چون که اولین
سلام را در نبودن آقا کرده اند آن هم با این لفظ که «اگر
راضی نباشد چه؟» من هم گفتم «نه حالا دیگر شما سنی ازتان گذشته و مجبور
بودید.» البته امام در مورد کار واجب و ضروری حرفی
ندارند، این را بدانید!» (3) .
پوشش، آرایش و نگاه از نظر امام خمینی قدس سره :
س 1- اگر زن در دست خود زینت داشته باشد نظیر حلقه ی ازدواج یا انگشتر یا در
وجه خود آرایش کرده باشد آیا بر این زن واجب است
که وجه و کفین خود را بپوشاند یا نه؟
ج : «پوشاندن از نامحرم در فرض مذکور واجب است » .
س 2- حدود حجاب
اسلامی برای بانوان چیست؟ و برای این منظور پوشیدن لباس بلند آزاد و شلوار
و روسری کفایت می کند؟ و اصولا چه کیفیتی در لباس و پوشش زن در برابر افراد نامحرم
باید رعایت شود؟
ج : «واجب است تمام بدن زن به جز قرص صورت و دست ها تا مچ از نامحرم پوشیده شود و
لباس مذکور اگر مقدار واجب را بپوشاند، مانع ندارد ولی
پوشیدن چادر بهتر است و از لباس هایی که توجه
نامحرم را جلب کند، باید اجتناب شود» .
س 3- آیا سرمه
کشیدن یا ابرو چیدن، انگشتر عقیق، ساعت، عینک طبی زیبا، برای زنان زینت حساب می آید که پوشش
آن لازم باشد؟
ج : «هر چه در نظر عرف
مردم زینت محسوب می شود، اظهار آن در برابر نامحرم جایز نیست » .
س 4- حنای دست
زن را اگر نامحرم ببیند، چه صورت دارد؟
ج : «باید از نامحرم
بپوشاند!!» .
س 5- نگریستن
به مرد نامحرم چه حکمی دارد؟
ج : «نگاه کردن زن به اندام
مرد نامحرم بجز صورت و دستها تا مچ حرام است باقصد لذت یا بدون
قصد اما نگاه کردن به صورت و دست ها تا مچ اگر بی قصد باشد اشکال ندارد
و چنانچه با قصد لذت باشد، حرام است» .
س 6- آیا مراجعه
زن به پزشک مرد در صورتی که بتواند پزشک زن
در آن رشته بیابد، جایز است؟ البته با توجه به
این که غالبا به او نگاه شده و گاهی هم از او معاینه به عمل می آید؟
ج : «جایز نیست »
.
س 7- وضو گرفتن زن آنجا که نامحرم او را
ببیند، چگونه است؟
ج : «نباید آنجا وضو بگیرد، چنانچه گرفت، وضو صحیح است ولی گناه کرده است » .
س 8- گفتگوی زن
با مرد نامحرم چه حکمی دارد؟
ج : «سخن گفتن اگر مهیج باشد حرام است و اگر مهیج نبوده
و خوف فتنه هم در کار نباشد، احتیاط مستحب آن است که ترک نماید، (مگر ضرورتی باشد)
بخصوص اگر طرف سخن او جوان باشد» .
س 9- مراد از لباس
شهرت چیست؟
ج : «اگر لباس به واسطه ی داشتن خصوصیتی جلب توجه عموم و انگشت نما باشد، آن را لباس شهرت
می نامند. (بنابر احتیاط واجب باید انسان از پوشیدن لباس شهرت که پارچه یا دوخت آن
برای کسی که می خواهد آن را بپوشد، معمول نیست، خود داری کند) .
س 10- حکم نگاه
کردن به فیلم های ورزشی برای خانم ها
چیست؟
ج : «با تلذذ و ریبه جایز نیست » .
س 11- «آیا حجاب
از ضروریات اسلام
است و منکر آن و کسانی که بر این دستور الهی به ویژه در جامعه اسلامی بی اعتنایی
می کنند، چه حکمی دارند؟
ج : «اصل حکم حجاب از
ضروریات است و منکر آن حکم منکر ضروری را دارد و منکر
ضروری ؛ محکوم به کفر است مگر این که معلوم باشد، منکر خدا یا رسول نیست »
(4) .
نظرات مراجع عالیقدر تقلید «درباره ی بد حجابی »
س 1- پوشیدن جوراب نازک و بدن نما برای خانم ها در بیرون از منزل و انظار نامحرمان
چه صورتی دارد؟ و بیرون گذاشتن موهای سر از چادر در مقنعه توسط خانم ها در دید
نامحرمان چگونه است؟
حضرت آیة الله خامنه ای: پوشانیدن بدن از نامحرمان بر زن واجب است و چنین جوراب
هائی برای حجاب شرعی واجب کفایت نمی کند و پوشیدن تمام موی سر در برابر نامحرمان
واجب است.
س 2- آرایش زنان در خیابان ها و بیرون گذاشتن مقداری از موها و پوشیدن جوراب بدن
نما و لباس های محرک چه صورتی دارد؟
حضرت آیة الله فاضل لنکرانی: حرام است. حضرت آیة الله بهجت: حرام است. حضرت آیة
الله صافی گلپایگانی: حرام است. حضرت آیة الله مکارم شیرازی: بدون شک جایز نیست.
حضرت آیة الله تبریزی: جایز نیست. حضرت آیة الله سیستانی: جایز نیست. حضرت آیة
الله مظاهری: حرام است و گناه آن خیلی بزرگ است. حضرت آیة الله صالحی مازندرانی:
حرام است. حضرت آیة الله نوری همدانی: حرام است. حضرت آیة الله علوی گرگانی: تمام
فروض مذکور حرام است (5) .
نظرات مراجع عالیقدر تقلید درباره ی حجاب برتر:
سؤال: امروز یک حرکت خزنده ای بر علیه چادر که یک حجاب ملی و سنتی است آغاز گردیده
است، خواهشمندیم نظر مبارک را در این مورد مرقوم فرمائید.
آیة الله العظمی فاضل لنکرانی: سزاوار است خانم ها از چادر استفاده کنند چون چادر
در کشور اسلامی ایران از مظاهر و شعائر اسلام می باشد و با حفظ این شعار سعی کنند
بانوان محترم حرکت مورد سؤال را خنثی کنند.
آیة الله العظمی صافی گلپایگانی: چادر بهترین پوشش برای خانم ها است، چون تمامی
مفاتن بدن را می پوشاند. خانم های مسلمان باید آداب و سنن اسلامی را در لباس
پوشیدن مراعات کنند و از تجدد گرائی مضر پرهیز کنند.
آیة الله العظمی بهجت: چادر حجاب پسندیده است.
آیة الله العظمی سیستانی: چادر حجاب بهتر است و سزاوار نیست زن های مؤمن بدون چادر
خارج شوند.
آیة الله العظمی مکارم شیرازی: حجاب یکی از قوانین مسلم اسلام است و اساس آن
پوشاندن بدن و موها غیر از صورت و دست ها تا مچ است ولی بی شک چادر حجاب برتر است.
آیة الله العظمی تبریزی: پوشیدن بدن بر زن واجب و بهترین نوع پوشش واجب، همان چادر
مشکی است که زن های مؤمنه خود را با آن می پوشانند.
آیة الله العظمی مظاهری: معلوم است که آن حرکت خزنده حرام است و آثار بدی برای
اجتماع و برای خود آن ها دارد.
آیة الله العظمی خامنه ای: چادر برترین نوع حجاب و نشانه ی ملی ما است (6) .
فتاوی مراجع عالیقدر درباره ورزش:
سؤال: تبلیغات بیش از حد، بسیاری از جمله دختران را به سوی فوتبال و جمع آوری عکس
های فوتبالیست ها و نصب آن ها در منازل کشانده و اثرات نامطلوبی را از نظر تحصیلی
و الگو دهی داشته است و در برخی موارد موجب بروز منکراتی در جامعه شده، ارشاد
حضرتعالی در این زمینه چیست؟
و نظر حضرتعالی در مورد نگاه کردن زنان به صحنه های ورزشی مانند شنا و کشتی و...چه
می باشد؟
حضرت آیة الله فاضل لنکرانی:
ترویج این امور مناسب نیست اما نمی توان حکم به تحریم آن کرد مگر این که مفسده ای
داشته باشد.
حضرت آیة الله بهجت:
نگاه کردن زن ها به بدن های لخت نامحرم حرام است و بالعکس.
حضرت آیة الله شیخ جواد تبریزی:
این آثاری است که در آخر الزمان ظاهر می شود و در بعضی روایات ذکر شده است. دعا
نمائید که بدتر از این نشود.
حضرت آیة الله صافی گلپایگانی:
متاسفانه نسبت به این امور بیش از حد تشویق و ترغیب می شود و عواقب سوء و آثار
منفی بسیار دارد. از جمله اثرات نامطلوبی که در سؤال ذکر کرده اید و آثار نامطلوب
دیگر، و فعلا به صورت سرمایه پر سودی برای عده ای شده است.
نگاه کردن زنان هم به این گونه صحنه ها با توجه به عوارض قطعی نامناسبی که دارد
جایز نیست و خانواده های متدین از آن خودداری می کنند و اگر وضع به شکل کنونی پیش
برود شاید در مدتی نه چندان دور، ورزش بانوان هم به صورت غیر مشروع و مفسد اخلاق
جامعه، امری عادی و متعارف شود و هیچ کس هم اعتراض نکند. خداوند همه را از شر و
فتن آخر الزمان محفوظ فرماید.
حضرت آیة الله سیستانی:
مادامی که مستلزم گناهی نباشد اشکال ندارد ولی مربیان جامعه باید از سوق دادن
افکار جوانان به امور بی ارزش به طوری که از مسائل مهم دینی بلکه دنیوی باز بمانند
پرهیز کنند.
حضرت آیة الله مظاهری:
گر چه اصل کار در مقابل اجانب و سرافرازی اسلام بد نیست ولی وضع فعلی که جلو آمده
انصافا وضع نامطلوبی است و نگاه کردن زن به بدن نامحرم حرام است.
حضرت آیة الله علوی گرگانی:
مؤمنات محترمه باید از کارهایی که موجب از بین رفتن ثبات نفس آن ها و جریحه دار
شدن عفت می گردد، اجتناب نمایند. و از کارهایی که منجر به عمل حرام می شود پرهیز
نمایند. و از نگاه کردن به صحنه های ورزشی که به بدن نامحرم نگاه می شود اجتناب
نمایند (7) .
نظرات مراجع تقلید و بزرگان حوزه درباره ی اظهار نظرهای نامناسب در مورد حجاب و ورزش بانوان:
سؤال: برخی در مورد مسائل زنان اظهار نظرهای نامناسبی را ابراز می کنند. مانند بحث
دوچرخه سواری یا ورزش بانوان، یا در مورد حجاب اظهار می دارند که به نظر ما کت و
دامن جهت حجاب کفایت می کند. نظر حضر تعالی در این زمینه ها چیست؟
حضرت آیة الله تبریزی: ترویج اموری که مبدا نشر فساد در جامعه یا بی عفتی زنان و
دختران شود جایز نیست. و پوشیدن لباسی که تمام حجم بدن آنان را نشان دهد که لباس
زینت حساب شود کفایت نمی کند.
حضرت آیة الله صافی گلپایگانی: امور مذکوره معرضیت برای مفسده دارد. بانوان باید
جدا از آن بپرهیزند.
حضرت آیة الله بهجت: هر چه باعث فتنه و فساد باشد اشکال دارد.
حضرت آیة الله مکارم شیرازی: هر چه موجب اشاعه ی مفاسد اخلاقی گردد حرام است.
حضرت آیة الله مظاهری: کلیه ی آنچه نوشته اید حرام است (8) .
1) نور آیات 30 و 31
2) خانم زهرا مصطفوی در جمع دانش آموزان دبیرستان رشد دختران.
3) به نقل از مجله شاهد تیر ماه 67 شماره 159.
4) نصیحت، نشریه نمایندگی ولی فقیه در سپاه ولی امر، ش (0) 12/5/1371.
5) فرهنگ اسلام، بهار 1378.
6) همان.
7) همان .
8) همان.
منبع: مجله مبلغان ش 4
حال عالم را چو پرسیدم من از فرزانه اى
گفت : یاخاک است! یا باد است! یا افسانه اى!
گفتمش : آن را چه می گویی که دل بر او نهد؟!
گفت : یا کور است! یا مست است! یا دیوانه اى!
گفتمش : احوال عمر ما چه باشد؟ عمر چیست ؟!
گفت : یا برفى ست! یا شمعى ست! یا پروانه اى!
حکیمى را از معناى حدیث اَعدى عَدُوِّکَ نَفسُکَ الَّتى بَینَ جَنبَیکَ پرسیدند؟
گفت :
به هر دشمنى احسان کنى دوست گردد، مگر نفس که هر اندازه بیشتر با او مدارا و موافقت نمائى ، بر مخالفت و عداوتش افزوده شود.
مراد هر که بر آرى ؛ مطیع امر تو شد
خلاف نفس که گردن کشد چو یافت مراد!
منبع: گلستان سعدى
مردى خدمت حضرت رسول (ص ) آمد و عرض کرد: مرا راهنمائى کن به نافعترین کارها.
حضرت فرمود:
اصدق و لا تکذب و اذنب من المعاصى ما شئت: راستگوئى را پیشه کن و از دروغ بپرهیز هر گناه دیگرى مى خواهى انجام ده!
از این سخن مرد در شگفت شد و فرمایش آنجناب را پذیرفته و مرخص گردید.
با خود گفت پیغمبر(ص ) مرا از غیر دروغگوئى نهى نکرده پس اکنون بخانه فلان زن زیبا مى روم و با او زنا مى کنم!
همینکه بطرف خانه او رفت ، فکر کرد اگر این عمل را انجام دهد و کسى از او بپرسد از کجا میآئى؟ نمى تواند دروغ بگوید و بر فرض راست گفتن به کیفر شدید و بدبختى بزرگى مبتلا مى شود ؛ لذا منصرف شد.
باز فکر کرد گناه دیگرى انجام دهد ؛ همین اندیشه و خیال سراغش آمد!!
در نتیجه: از همه گناهان بواسطه ترک دروغ ، دورى جست .
منبع:
داستانها و پندها جلد 1 .
گردآورى و تنظیم : مصطفى زمانى وجدانى
ابوذر غفاری می گوید:
از حضرت رسول اکرم صلی
الله علیه و آله درباره تعداد انبیا و کتابهایی که به آنها داده شده است سؤال کردم.
حضرت فرمودند:
تعداد پیامبران 124000 است که 313 نفر آنها رسول و بقیه نبی بودند من جمله حضرت آدم.
چهار پیغمبر از اینها عرب بودند: هود و صالح و شعیب و محمد(ص).
کتابهایی که بر پیامبران نازل شده، یکصد و چهار کتاب است:
ده کتاب بر حضرت آدم علیه
السلام، پنجاه کتاب بر حضرت شیث علیه السلام، سی کتاب بر حضرت ادریس علیه السلام و
ده کتاب بر حضرت ابراهیم علیه السلام نازل شده است که جمعا صد کتاب می شود . و
تورات بر حضرت موسی علیه السلام، انجیل بر حضرت عیسی علیه السلام، زبور بر حضرت
داوود علیه السلام و قرآن بر محمد(ص). (با این حساب قرآن یکصد و چهارمین ، و آخرین کتاب آسمانی است) - تفسیر مجمع البیان ذیل آیه ( ان هذا لفی الصحف الاولی صحف ابراهیم وموسی ) سوره مبارکه اعلی -
اسکندر مقدونى فاتح 36 کشور جهان در 21 سالگى به حکومت رسید و در 36 سالگى بر اثر بیمارى از دنیا رفت .
در هنگام مرگ دو وصیت به مادرش نمود:
1 - دستم را از تابوت بیرون بگذار ( تا همه ببینند در نهایت ، حتی انسانی چون من با دست خالى از دنیا رفته و چیزى با خود نخواهد برد!!
2 - از تمام مردم دعوت نمائید تا در مجلس عزای من شرکت کنند، مشروط بر اینکه مدعوین ، عزیزى را از دست نداده باشند.
مادر به وصیت دوم هم عمل کرد اما هرچه به انتظار نشست تا مردم در مجلس عزای فرزندش شرکت کنند، کسى نیامد.
به فکر فرو رفت و دانست اسکندر بهترین وسیله تسلیت او را فراهم کرده است ( چون مرگ و میر مال همه است و کسی نیست که عزیزی را از دست نداده باشد! )
عشق قبل از ازدواج
عموم مردم از "عشق" به عنوان یکی از گرانبهاترین تحفه های هستی یاد می
کنند و عاشق بودن را سعادت خود می دانند. کم تر کسی یافت می شود که از آن گریزان
باشد و در ژرفای دل خویش آن را آرزو نکند. قبل از هر چیز باید دانست که عشق عبارت
است از: دوستی و محبت در حد زیاد.
و آن بر دو نوع است:
عشق الهی، که مراد از آن محبت و دوستی وافر نسبت به خداوند متعال و هر کسی که در
جهت و طریق اوست، می باشد مانند: عشق و دوستی نسبت به پیامبر خداصلی الله علیه
وآله، ائمه اطهارعلیهم السلام و اولیاء اللَّه. چنین عشق و محبتی، ممدوح، و دارنده
آن قابل ستایش است.
نوع دیگری از عشق، عشق مجازی است که منشأ آن، خواسته های غریزی و امیال نفسانی می
باشد و بحث ما در این مقاله، بر محور این عشق متمرکز است؛ عشقی که برخی از جوانان
در دوران جوانی به آن دچار شده و خواسته یا ناخواسته سرنوشت خود را دست خوش
ناملایمات آن می سازند(1) و در بیشتر مواقع باناکامی و شکست مواجه می شوند. چنین
عشقی، ارمغانی جز پشیمانی و از بین رفتن نقد جوانی برای آنها به همراه نخواهد
داشت.
به قول مولوی:
عشقهایی کز پی رنگی بُوَد
عشق نَبوَد عاقبت ننگی بُوَد
گروهی بر این باورند که شروع زندگی بدون عشق، ورود به کارزار نامشخصی است که هیچ
تجربه ای در آن نیست.
این گروه، از عشق به عنوان ضامن زندگی مشترک یاد می کنند و هر پیوندی را که عاری
از عشق پیشین باشد، نفی می نمایند. ایشان بر این عقیده اند که آشنایی دو جوان و
رفتارهای محبّت آمیزشان، پایداری زندگی آینده آنان را تضمین می کند و آن گاه با شناختی دقیق از یکدیگر پا به عرصه زندگی می گذارند و... .
همه این حرفها یک روی سکّه است و خوب است در اینجا روی دیگر سکّه را هم بنگریم و
از حقایق آن با خبر شویم. متأسفانه افرادی که دم از عشق پیش از ازدواج - که
معمولاً به صورت خیابانی یا اینترنتی و یا... پدید می آید - می زنند، خود و دیگران
را فریب می دهند و یا از حقیقت همیشه تلخی که در ادامه این داستانها به وجود می
آید، خبر ندارند؛ حقیقتی که آمار و ارقام از آن خبر می دهد و دفاتر طلاق از چهره
آن پرده بر می دارد.
تحقیقات نشان می دهد 95 درصد از ازدواجهای اینترنتی و خیابانی ناموّفق هستند.(2)
به راستی اگر عشقی که ادعا می کنند، ضامن پیوند آنها می باشد، پس چرا بعد از گذشت
مدت زمان کوتاهی از زندگی، سر از دادگاه ها و دفترهای طلاق در می آورند؟ چرا آن دو
دلداده عاشق این چنین به خون هم تشنه اند؟ مگر آنها یکدیگر را از صمیم قلب دوست
نداشتند و تمام وجود یکدیگر را با عشق در نیامیخته بودند؟
بعد از تحقیق و تأمل به این نتیجه می رسیم که شکست در زندگی مشترک، دارای علل
فراوانی است که یکی از مهم ترین آنها عشقهای غلط قبل از ازدواج است. ما در این
رهگذر به برخی از آثار عشق مجازی قبل از ازدواج اشاره می کنیم:
1. شناخت سطحی :
به طور کلی، عشق یا همان علاقه شدید قلبی، راه تعقل و تفکر را بسته و عیوب معشوق
را بر عاشق می پوشاند. عاشق چیزی جز زیباییهای معشوق را نمی بیند؛ حتّی کاستیها و
نقایص او را کمال می انگارد. به عبارت دیگر، محبّتی که پشتوانه معرفتی نداشته
باشد، باعث می شود انسان کورکورانه در مقابل فرد مورد نظر، تسلیم شود و با تفکر و
تعقل در مورد آن تصمیم گیری نکند. از همین رو، وقتی دو جوان از دو جنس مخالف با هم
آشنایی پیدا می کنند، به علت شور و هیجان زیادی که دارند، فقط در فکر برقراری
ارتباط صمیمی با هم هستند. دختر به این می اندیشد که چگونه محبوبیت خویش را نزد
پسر افزایش دهد و پسر در این اندیشه است که چگونه می تواند اوقات بیشتری را با او
بگذراند و از همراهی او لذت ببرد.
و به قول حافظ:
فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش
گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش
بنابراین، هیچ یک در فکر بررسی دقیق طرف مقابل نیست و سعی می کند او را همان طور
که می خواهد، ببیند؛ نه آن طور که هست. در نتیجه، شناخت آن دو، یک شناخت سطحی است
که محدوده آن در چشم و ابرو و صورت و قیافه خلاصه می شود و حتی هنگام گفتگو در
مورد روحیات هم، به بحث در مورد خصوصیاتی می پردازند که آتش عشق را در میان آنها
شعله ور می کند؛ به طوری که هرگز از نقاط تاریک روحیات خویش سخنی به میان نمی
آورند تا نکند این محفل عاشقانه بر هم ریزد و اینجاست که آغازی برای یک سرانجام و
پایان تلخ شکل می گیرد. عدم شناخت واقعی دو طرف از یکدیگر موجب تشدید روابط
عاشقانه می شود و شعله های این عشق، ریشه های عقل و خرد را می سوزاند.(3)
سرانجام با اصرار فراوان و کشمکشهای خانوادگی موفق به ازدواج می شوند؛ ازدواجی که
با گذشت هر روز، حرارت عشق آنها را نیز کاهش می دهد و نقطه های مبهم وجودشان که
قبلاً در صدد مخفی کردن آنها بودند، برای هم آشکار می شود. از این رو، روند نزولی
عشقشان آن قدر ادامه می یابد که آنها را به دشمنانی سرسخت تبدیل می کند و بدین
ترتیب، پس از گذشت مدت کمی از زندگی، دعواها، تنشها، پرخاشها و خرده گیریها شروع
می شود و دنیای رمانتیک تصوراتشان به معرکه جنگ و جدال تبدیل می گردد و آن گاه
چاره ای جز متارکه نمی بینند.
2. وعده های دروغین :
دختر و پسری که قبل از ازدواج رابطه غیر مجاز دارند و به معاشقه می پردازند،
معمولاً از جاده اعتدال خارج می شوند و شخصیت خویش را برای هم آن چنان معرفی می
کنند که هر یک از دیگری فرشته ای بی نقص در ذهن می پروراند.
همچنین در این دوران هر کدام وعده های دست نیافتنی بسیاری را به دیگری می دهد. به
عنوان مثال، پسرها می گویند: "برای لحظه ای نیز تو را تنها نخواهم
گذاشت." "تمام زندگی من تو هستی." "لحظه به لحظه به تو عشق
خواهم ورزید." و وعده های اقتصادی خود را این گونه بیان می کند: "بهترین
منزل را در بهترین نقطه شهر برایت مهیا می کنم." "زیباترین لباسها را
برایت فراهم می کنم." و...
این وعده های خیالی افزون بر آنکه اکثراً دروغ است، نشانگر شخصیت نامتعادل می باشد و به قول امیر المؤمنین علیه السلام: "خصلتی زشت تر از دروغ گویی نیست."(4) از این رو، باعثِ به وجود آمدن یک تصور غلط برای طرفین، قبل از ورود به زندگی می گردد و آنها با همین تصورات و توقعات، وارد زندگی مشترک می شوند و هنگامی که در متن زندگی قرار گرفتند، حقایق تلخ و بعضاً غیر قابل تحملّی را می بینند که موجب یکّه خوردنشان می گردد و همین غافل گیری سبب می شود تا اولین برخورد آنها با اتهام به یکدیگر و آگاهی به عدم صداقت طرف مقابل آغاز شود. و این نتیجه همان وعده های پوچ و تهی است که بی حساب به یکدیگر می دادند؛ غافل از آنکه "اَلْکِذْبُ فَسَادُ کُلِّ شَی ءٍ؛ دروغ تباه کننده همه چیز است."(5)
3. عدم اعتماد
یکی از بارزترین آثار عشق مجازی قبل از ازدواج، عدم اعتماد به یکدیگر است. در این
پیوندها هیچ یک از دختر و پسر به گذشته یکدیگر اعتماد ندارند و به دیده شک به هم
می نگرند. این حالت بیشتر در پسرها دیده می شود. پسران به طور طبیعی به این فکر می
افتند که از کجا معلوم، همسرم قبل از من با کس دیگری نیز آشنا نبوده باشد و پس از
این نیز طرح دوستی با کسی دیگر نریزد و دامانش به خیانت آلوده نشود. شاید دست
دیگران نیز به حریم او راه پیدا کرده است! آیا من اولین و تنها کسی هستم که به
محدوده شخصی او قدم می گذارد یا غیر از من پای کس دیگری هم در میان بوده است؟
البته این تصورات خیلی هم بی ربط نیست؛ چرا که اساساً دختری که بتواند با پسری این
چنین ارتباط برقرار کند، معنایش این است که جرأت برقراری این گونه ارتباطها را با
پسرهای دیگری هم داشته و گرنه هرگز پاسخ مثبت به هیچ جنس مخالفی برای برقراری
ارتباط خارج از محدوده دینی نمی داد؛ حتی به همین شخصی که الآن شوهر اوست.
از این رو، کارشناسان به تمام دختران توصیه می کنند از دادن پاسخ مثبت به
خواستگاران خیابانی خودداری کنند؛ چرا که در اکثر موارد زندگیهای این افراد با بی
اعتمادی مرد به آنها همراه می گردد و عاقبت از هم می پاشد.
باید دختران در انتظار خواستگار مطلوب خویش بمانند؛ زیرا اولاً این انتظار با فطرت
دختران که بر پایه حیا استوار است، بیشتر سنخیت دارد و باعث می شود این گوهر با
ارزش که برای دختران از بایسته ترین ویژگیها محسوب می شود، محفوظ بماند و ثانیاً
انتظار کشیدن و عمری آسوده زیستن بهتر از ارتباط غیر مشروع و شکست غیر قابل جبران
در زندگی است. شاید در ابتدا فکر کنید این خواستگار، مرد رویاهای شما نیست؛ ولی
مطمئن باشید حتی اگر خودتان نیز اقدام می کردید، نمی توانستید به مرد مورد نظر
خویش دست پیدا کنید؛ چون هرگز انسان نمی تواند کسی را پیدا کند که به طور کامل و
از همه لحاظ مطابق میل و خواسته اش باشد.
پس بهتر است در این ماجرا طبق سنت دیرینه و مرسوم خویش که ریشه در آیین مذهبی و
ملّی مان دارد، عمل کنیم و پس از انجام تحقیقات لازم در خصوص شخصیت خواستگار مورد
نظر، به خداوند متعال توکل کنیم.
و اما عشق چه می شود؟
شاید خواننده گرامی بگوید: شما بدون در نظر گرفتن نیازِ انسان به عشق ورزی و محبت،
هر چه خواستید گفتید. مگر می شود به جوان بگوییم که عاشق نباش! مگر می شود این
موهبت خدادادی را از او سلب کرد! اصلاً یکی از مهم ترین و به یاد ماندنی ترین
خاطرات زندگی، مربوط به معاشقه های دوران جوانی است. چگونه از جوانها بخواهیم در
صدد ساختن خاطره های شیرین برای آینده شان نباشند!
پاسخ این است که ما هرگز با عشق مخالف نیستیم و هرگز در صدد رد کردن آن نخواهیم
بود. چگونه آن را رد کنیم! در حالی که ادبیات و فرهنگ دینی ما پر است از مفاهیم
عاشقانه؛ به طوری که از مجموع آنها اهمیّت عشق در زندگی انسان دانسته می شود؛
چنان
که حافظ می گوید:
بحریست بحر عشق که هیچش کناره نیست
آنجا جز آنکه سر بسپارند چاره نیست
و نیز می گوید:
در ازل پرتو حسنت زتجلی دم زد
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد
پس نه ما، بلکه هیچ کس نمی تواند لزوم عشق را در زندگی بشر رد کند. حتی باید گفت: یکی از مهم ترین تفاوتهای آدمی با موجودات دیگر، عاشق شدنِ اوست؛ اما همان طور که گفتیم، عشق واقعی و اصیل، عشقی است که در راه خداوند متعال و برای او تحقق پذیرد؛ حتّی اگر این عشق در مورد خانواده، همسر و فرزندان باشد.
چاره کار:
چرا عده ای خود را محتاج عشق قبل از ازدواج می بینند؟ آیا نیاز به عشق در این
مرحله یک نیاز طبیعی است؟
حقیقت آن است که عشقهای آتشین امروزی، محصول دوری از سیستم پیشنهادی اسلام در مورد
ازدواج است. اصولاً عمل به پیشنهادات اسلام در زمینه ازدواج، از به وجود آمدن زمینه
عشقهایی که دارای آثار سوء است، جلوگیری می کند و دیگر، اشخاص نیازی به عشقهای این
چنینی در خود احساس نمی کنند؛ زیرا عشق نتیجه نیاز است و بنابراین، دو نفر به دلیل
احتیاج و دوری از یکدیگر، در آتش محبت می سوزند و گرنه وقتی که وصال مهیا می شود،
عشق نیز از بین می رود؛ چرا که نیاز بر طرف می شود. به قول افلاطون: "وصال
مدفن عشق است."
امروزه دخترها و پسرها تا سالها بعد از بلوغ جنسی، موفق به ازدواج نمی شوند و باید در آتش هجران جنس مخالف بسوزند و فشار وارده از قوای جنسی را تحمل کنند. همین عدم دسترسی و عدم ارضای جنسی در وقت مناسب، به اضافه دیدن جنس مخالف، سبب کشش و جذبه ای می شود که منجر به عشق مجازی می گردد. آنها به خاطر شعله کشیدن نیازهایی که همه وجودشان را فرا گرفته، بدون در نظر گرفتن معیارهای انتخاب، با یک نگاه دل می بازند و آن را پنجره ای به سمت آزادی خود می پندارند.
بنابراین، ازدواج نکردن در زمان نیاز و در نتیجه، دور ماندن دو جنس مخالف برای مدتهای طولانی از یکدیگر، مهم ترین علت ایجاد عشق غلط می باشد و حال آنکه در اسلام برای جلوگیری از ایجاد چنین عشقهای مجازی و در امان ماندن از آسیبهای ناشی از آن، ازدواجِ به هنگام مورد سفارش است.
امام صادق علیه السلام می فرماید: "مِنْ سَعَادَةِ الْمَرْءِ اَنْ لَا
تَطْمَثَ اِبْنَتُهُ فِی بَیْتِهِ؛(6) از سعادت مرد آن است که دخترش در خانه او
عادت ماهانه نبیند." این بدان معناست که هر چه سریع تر باید در جهت ازدواج
فرزند خود اقدام کرد. بنابراین، دختر و پسر قبل از آنکه آینده شان از جانب آثار
مخرّب عشقهای زود گذر و خیابانی تهدید شود، در کنار هم قرار می گیرند و از همان
ابتدا به آرامش می رسند و این نکته از اهمیت بسزایی برخوردار است؛ چون با وجود
ازدواجهای اسلامی، زوج جوان بدون داشتن گذشته ای پر از التهاب و اضطراب، عاری از
هر گناه و انحراف، زندگی مشترک خویش را شروع می کنند و جامعه ای که چنین زوجهایی
در آن باشد، جامعه ای کم طلاق، پر نشاط و سالم خواهد بود.
با توجه به اینکه هنوز فرهنگ ازدواجهای اسلامی در جامعه ما پیدا نشده است، باید
جوانان تمام سعی خود را در جهت کنترل غرایز و مهار کردن علایق خویش بگمارند و
بدانند که با این کار علاوه بر تضمین آینده اخلاقی و روانی خویش، از اجر اخروی نیز
برخوردار خواهند شد که پاداشی معادل پاداش شهید دارد؛ چه آنکه امام صادق علیه
السلام فرمودند: "مَنْ عَشِقَ شَیْئاً وَ کَتَمَ وَ عَفَّ وَ مَاتَ ماتَ
شَهِیداً؛(7) هر کس به چیزی عاشق شود و آن را ابراز نکند و عفت به خرج دهد و در
همین حال بمیرد، شهید از دنیا رفته است."
به هر حال، کنترل غرایز در چنین شرایطی تنها راه ممکن برای جوانان است؛ خصوصاً
دختران که خلقتشان بر اساس محبت شکل گرفته و در صورت ایجاد علاقه، به سختی می
توانند از کسی دل بکنند. آنها باید از محیطهایی که امکان ورودشان به عرصه های پر
خطر را تقویت می کند، خودداری کنند. به عنوان مثال، یکی از این محیطهای پر خطر، چت
در اینترنت است که متأسفانه بعضی از خانواده ها از خود درایتی بروز نمی دهند و
دختران جوان خود را در این محیط، آزاد می گذارند که نتیجه آن در برخی مواقع،
دوستیهای نافرجام، از بین رفتن آبروی اجتماعی، تهدید آینده و دهها ضایعه دیگر است.
محبت بعد از ازدواج :
نیاز انسان به محبّت ورزی نسبت به جنس مخالف غیر قابل انکار است و هیچ زمانی برای
انتظار این محبّت بهتر از زمان بعد از ازدواج نیست؛ آن زمان که دو جوان به عقد هم
در می آیند و قرار است عمری با هم زندگی کنند.
ازدواج میعادگاهی است که دو انسان را با دو سلیقه و دیدگاه مختلف در کنار یکدیگر
جمع می کند و قرار بر این است که این پیمان تا پایان عمر باقی بماند؛ اما مگر می
توان بدون هیچ گونه جنجال و برخوردی در عین صلح و صفا با هم زندگی کرد! حتی اگر آن
دو خیلی به هم شبیه باشند، باز هم در صحنه هایی از زندگی با تناقص و اختلاف رأی
مواجه می شوند.
تنها عاملی که باعث می شود آن دو بتوانند به زندگی خویش ادامه دهند، وجود محبّت و
علاقه وافر است. به راستی آیا شما اکسیری کارسازتر از محبّت می شناسید که بتواند
دو نفر را با سلایق متفاوت در کنار هم جمع کند؟ آیا چیزی جز صمیمیت می تواند آنها
را بر نادیده گرفتن عیوب و نقایص یکدیگر موفق کند؟
علاوه بر این، محبّتی که در آن زمان ایجاد می شود، صادقانه و از صمیم قلب خواهد بود؛ به خلاف دوستیهای کاذب که پر از اضطراب و تقبیحات اجتماعی است. زوجین در سایه محبّتهای بعد از ازدواج می توانید کمبودهای عاطفی و نیازهای احساسی خویش را به طور کامل جبران کنند.
بنابراین، جوانان می توانند با کمی صبر و تحمل و اندکی سعی و تلاش به همراه اهتمام
والدین برای ازدواج به موقع آنان، خود را از گرداب دوستیهای قبل از ازدواج برهانند
و محبّت سرشار خویش را برای بعد از آن ذخیره کنند تا با این کار برای همیشه طعم
شیرین محبّت ورزی را در زندگی بچشند.
1) امام رضاعلیه السلام فرمود: "اَلْحُبُّ دَاعِی الْمَکَارِهِ؛ عشق و محبت
مایه گرفتاری است." (میزان الحکمة، محمدی ری شهری، انتشارات دارالحدیث، اول،
1375 ش، ج 1، ص 498.
2) افق حوزه، ش 27، 9/4/82، ص 6؛ به نقل از کتاب آمارها پرده بر می دارند، اصغر
جدایی، ص 112.
3) این برداشتی است از کلام امیر عارفان حضرت علی علیه السلام که می فرماید:
"مَنْ عَشِقَ شَیْئاً اَعْشَی بَصَرَهُ وَ اَمْرَضَ قَلْبَهُ؛ هر کس به چیزی
عشق بورزد، دیده بصیرتش را کور می کند و قلبش را مریض می گرداند." (نهج
البلاغه، محمد دشتی، انتشارات مشرقین، ششم، خطبه 109).
4) لَا شِیمَةَ اَقْبَحَ مِنَ الْکِذْبِ." (میزان الحکمة، ج 3، ص 2677، ح
17398.)
5) عیون الحکم و المواعظ، ص 43.
6) حدائق الناضرة، محقق بحرانی، مؤسسه نشر اسلامی، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم،
1377 ش، ج 23، ص 154.
7) مغنی المحتاج، محمد بن الشربینی الخطیب، بیروت، انتشارات مصطفی البابی الحلبی،
1376 ق، ج 1، ص 350.
منبع:
مجله مبلغان ش 97
موسیقی از منظر امام خمینی رحمه الله
«موسیقی از اموری است که البته هر کس به حسب طبع خوشش می آید لیکن انسان را از
جدیّت بیرون می برد و به یک موجود هزل و بیهوده
[تبدیل می کند.] موسیقی فکر انسان را طوری می کند که دیگر نتواند در غیر محیط
موسیقی و شهوات و اموری که مربوط به موسیقی است، فکر بکند.»
رهبر معظم انقلاب اسلامی:
«موسیقی اگر انسان را از یاد خدا و معنویت غافل کند و به ابتذال، گناه و
بیکارگی بکشاند، حرام است.»
مقام معظم رهبری در پاسخ به سؤالی فرمودند: «این که ما بگوییم موسیقی بهترین راه مقابله با تهاجم فرهنگی است، نه، من به این معتقد
نیستم که موسیقی یک چنین کششی داشته باشد.
بهتر است بگوییم موسیقی یکی از راه های مبارزه با تهاجم فرهنگی است. بله، یکی از
راه هاست. البته با شرایطی می تواند باشد امّا این را، بهترین
راه نمی دانم.
ببینید، در مورد موسیقی دو حرف وجود دارد: یکی این که ببینیم، اساسا مشخصه های
موسیقی حلال و حرام چیست و دیگر این که بیاییم، در مصداق، مرزهایی را مشخص کنیم تا
جوانان بدانند که این یکی حرام و این یکی حلال است.
البته این دومی کار آسانی نیست، کار دشواری است. که انسان از این اجراهای موسیقی
های گوناگون ـ موسیقی خارجی، موسیقی ایرانی هم با انواع و اقسامش، با کلام، بی
کلام ـ بخواهد، یکی یکی این ها را مشخص کند اما مشخصه های کلی یی دارد که آن را می
شود، گفت.
البته من هم در جاهایی به بعضی از اشخاصی که دست اندر کار بودند، آنچه را که می
توانستم و می دانستم، گفته ام. حالا هم مختصری برای شما عرض می کنم. ببینید. موسیقی اگر انسان را به بیکارگی و ابتذال و بی حالی و
واخوردگی از واقعیّت های زندگی و امثال این ها بکشاند، این موسیقی، موسیقی حلال
نیست، موسیقی حرام
است.
موسیقی اگر چنانچه انسان را از معنویت، از خدا و از ذکر
غافل کند، این موسیقی حرام است.
موسیقی اگر انسان را به گناه و شهوترانی تشویق کند، این
موسیقی حرام
است.
نظر اسلام این است.
موسیقی اگر این خصوصیات مضر و موجب حرمت را نداشته باشد، البته آن وقت حرام نیست.
این هایی را که من گفتم، بعضی از آن ها در موسیقی بی
کلام و در سازهاست، بعضی هم حتّی در کلمات است.
یعنی ممکن است فرضا یک موسیقی ساده ی بی ضرری را اجرا کنند لیکن شعری که در این
موسیقی خوانده می شود، شعر گمراه کننده یی باشد.
شعر تشویق کننده ی به بی بندوباری، به ولنگاری، به شهوترانی، به غفلت و این طور
چیزها باشد، آن وقت حرام می شود.
بنابراین، آن چیزی که شاخص حرمت و حلّیت در موسیقی است ـ نظر شریف امام رحمه الله
هم در اواخر حیات مبارکشان که آن نظریه را در باب موسیقی دادند، اشاره به همین
مطلب بود ـ این است.
موسیقی لهوی داریم. ممکن است موسیقی ـ به اصطلاح فقهی اش ـ موسیقی لهوی باشد. لهو یعنی، غفلت یعنی، دور شدن از ذکر خدا، دور شدن
از معنویت دور شدن از واقعیّت های زندگی، دور شدن از کار و تلاش و فرو غلتیدن در
ابتذال و بی بندوباری این موسیقی می شود حرام.
اگر این با کیفیّت اجرا حاصل بشود، اگر با کلام حاصل بشود، فرقی نمی کند. شما می
گویید زبان بین المللی. آن موسیقی یی که به قول خود شما مرزها را در نوردیده و در
جاهایی پخش شده، آیا این لزوما موسیقی خوبی است؟ صرف
این که یک موسیقی از مرز فلان کشور خارج شد و توانست به مثلاً کشورهای مختلف برود
و یک عده طرفدار پیدا کند، مگر دلیل خوب بودن موسیقی است؟ نه، به هیچ وجه.
ممکن است یک موسیقی یی باشد که به شهوترانی و نشاط های شهوی جوانی تحریک می کند،
طبیعی است که یک مشت جوانی که غفلت زده هستند، از این موسیقی خوششان می آید.
هر جایی که در دنیا دستشان به این نوار بیفتد، از آن نوار استفاده می کنند. این
دلیل خوب بودن موسیقی نیست. من نمی توانم به طور مطلق
بگویم که موسیقی اصیل ایرانی موسیقی حلال است، نه این طور نیست. بعضی خیال
می کنند که مرز موسیقی حلال و حرام، موسیقی سنتی ایرانی و موسیقی غیر سنتی است. نه
این طوری نیست. آن موسیقی یی که منادیان دین و شرع همیشه در دوره های گذشته با آن
مقابله می کردند و می گفتند حرام است، همان موسیقی سنتی ایرانی خودمان است که به
شکل حرامی در دربارهای سلاطین، در نزد افراد بی بندوبار، در نزد افرادی که به
شهوات تمایل داشتند و خوض در شهوات می کردند، اجرا می شده، این همان موسیقی حرام
است. بنابراین، مرز موسیقی حرام و حلال، عبارت از ایرانی بودن، سنتی بودن، قدیمی
بودن، کلاسیک بودن، غربی بودن یا شرقی بودن نیست. مرز آن چیزی است که من عرض کردم.
این ملاک را می شود به دست شما بدهیم.»
نظر مقام معظم رهبری درباره ی ترویج موسیقی:
سؤال: با عرض سلام و آرزوی طول عمر با برکت برای
حضرت عالی به عرض می رساند که یکی از مسابقاتی که در امور تربیتی بین دانش آموزان
سراسر کشور برگزار می شود، مسابقه ی سرود است. در این مسابقه از ابزارهای موسیقی استفاده
می شود و به تجربه ثابت شده که این ابزارها نه تنها اثر تربیتی مثبت ندارد، بلکه
گاهی باعث جذب بعضی از دانش آموزان به این ابزارها شده و ترک تحصیل می نمایند. از
باب نمونه در سمینار معاونین پرورشی کشور معاون پرورشی آذربایجان شرقی و ایلام
ابراز داشتند که بعضی از محصلین که نواختن موسیقی را کاملاً یاد گرفته اند، ترک
تحصیل نموده و در عروسی ها از آن استفاده نموده، پول می گیرند. اکنون با توجّه به
مطالب فوق آیا حضرت عالی تجویز می فرمایند همچنان از ابزار موسیقی در مدارس و بین
دانش آموزان استفاده شود و اصولاً این ابزارها را از مسائل تربیتی اسلامی می دانید
یا نه؟ یا از همان قرآن و نهج البلاغه که جذابیتش نیز بیشتر است و خط و نقاشی و
تئاتر استفاده شود، کافی است. ارشاد و راهنمائی آن جناب باعث امتنان و خوشبختی
است.
جواب: «استعمال ابزار و
آلات موسیقی در نواختن موسیقی مطرب لهوی حرام است و استفاده از این قبیل آلات در
غیر موسیقی مطرب لهوی اگر مستلزم مفاسدی باشد جایز نیست و به طور کلی ترویج موسیقی
و آلات آن با هدف های نظام اسلامی منافات دارد.»
نظرات علما و مراجع تقلید
سؤال: حکم استماع موسیقی های صدا وسیما یا اداره ی ارشاد،
ساخت و تعلیم و خرید و فروش ابزار آلات موسیقی چیست؟
حضرت آیة الله سیستانی: «اگر موسیقی مناسب مجالس
لهو و عیاشی نباشد حرام نیست.»
حضرت آیة الله تبریزی: «گوش دادن به موسیقی لهوی
که مناسب مجالس خوش گذارنی می باشد، جایز نیست و همچنین ساخت و تعلیم و خرید و فروش
ابزار آلات موسیقی لهوی جایز نیست.»
حضرت آیة الله خامنه ای: «هر گونه نوازندگی مطرب
لهوی که متناسب با مجالس عیش و نوش باشد حرام است.»
حضرت آیة الله فاضل لنکرانی: «موسیقی اگر مطرب و
مهیج و مناسب مجالس لهو و لعب باشد حرام است و در غیر این صورت مانعی ندارد و مرکز پخش تأثیری در حکم ندارد.»
حضرت آیة الله بهجت: «اگر موسیقی مطرب باشد،
استماع و خرید و فروش آن حرام است.»
حضرت آیة الله صافی گلپایگانی: «آنچه را عرف مردم موسیقی می دانند، استماع آن و ساخت و
تعلیم و تعلم و فروش آلات آن حرام است.»
حضرت آیة الله مکارم شیرازی: «کلیه صداها و آهنگ
ها که مناسب لهو و فساد است، حرام و غیر آن حلال است و تشخیص آن با مراجعه به اهل عرف عام خواهد بود.»
حضرت آیة الله مظاهری: «اگر موسیقی لهوی و تحریک
کننده باشد، حرام است.»
حضرت آیة الله گلپایگانی (رضوان الله تعالی
علیه): «غنا: کشیدن صدا و دور دادن آن به کیفیّت
خاصه ی طرب آور است که مناسب با مجالس لهو و محافل انس و طرب و موافق با آلات لهو
ولعب است و خواندن به نحو غنا و گوش دادن به آن و تکسب به آن حرام است و فرقی نمی کند که همراه با آلات لهو خوانده شود یا نه و
در کلام باطل استعمال شود یا در قرآن یا دعا یا مرثیه
یا شعر.»
تشکیل هنرستان های موسیقی
سؤال: طبق برنامه ریزی اعلام شده، بنابراین است که
خانه های موسیقی و هنرستان هایی در این رابطه در شهرستان ها تشکیل شود که با عکس
العمل مردم مواجه شده است، نظر حضرت عالی با رواج موسیقی چیست؟
حضرت آیة الله خامنه ای: «آموزش موسیقی و ترویج
آن برای نوجوانان با اهداف نظام جمهوری اسلامی سازگار
نیست.»
حضرت آیة الله مکارم شیرازی: «بدون شک تأسیس این
گونه مراکز موجب گسترش فساد است و جایز نیست.»
حضرت آیة الله تبریزی: «موسیقی لهوی تعلیم و
تعلم و اجرت گرفتن برای آن حرام است و این ها مظاهر فسادی است که به خاطر مسامحه بعضی از متصدّیان شروع شده است.»
حضرت آیة الله صافی گلپایگانی: «موسیقی و ترویج و تأسیس مراکز برای تعلیم آن حرام است.»
حضرت آیة الله بهجت: «موسیقی مطرب، شنیدن آن و تعلیم و تعلم آن و تعاون آن حرام است.»
حضرت آیة الله مظاهری: «باید احترام به افکار
عمومی نهاد. باید از تشکیل مجالس گناه خودداری
کرد.»
مسابقات مختلط
سؤال: اخیرا در سیمای جمهوری اسلامی مسابقاتی
برگزار می شود که شرکت کنندگان در مسابقه، پسران و دختران به طور مختلط و
تماشاچیان هم زنان و مردان هستند و برخی حرکات زننده ـ مانند دویدن دختران در حضور
جوانان نامحرم ـ صورت می گیرد و مجری برنامه هم معمولاً زنان و دختران جوان می
باشند. نظر حضرت عالی در برپایی چنین مسابقات و شرکت در آن ها و نمایش آن از
تلویزیون که موجب عادی شدن روابط دختران و پسران و ریختن حُجب و حیای جامعه می
شود، چیست؟
حضرت آیة الله مکارم شیرازی: «اگر منشأ مفاسد
خاصّی گردد، جایز نیست.»
حضرت آیة الله صافی گلپایگانی: «مجالس مذکوره
مشتمل بر خلاف شرع و معرض فساد است و جایز نیست. جای بسی تعجب و تأسّف است که سیمای جمهوری اسلامی که باید منادی اسلام باشد، هر روز
برنامه های خلاف شرع جدیدی به معرض نمایش بگذارد و به اخلاق و عفت و عقیده ی جامعه
اسلامی لطمه بزند. خداوند همه را از شرور و فتنه آخر
الزمان حفظ فرماید.»
حضرت آیة الله تبریزی: «این هم یکی از مظاهر
فساد است و هرچه موجب ترویج فساد در جامعه باشد جایز نیست.»
حضرت آیة الله بهجت: «اختلاط
جایز نیست و تشخیص و تعیین موضوع با مکلّف است.»
1 ـ مجموعه سخنان و استفتاءات از نشریه فرهنگ اسلام، بهار 1378، نقل شده است.
علماء علم اعداد حروف 28 گانه الفباء را در هشت کلمه زیر مرتب نموده اند:
اَبجَد هَوَّز حُطىّ کَلَمَن سَعفَص قَرَشَت ثَخِّذ ضَظِغ .
و براى هر حرفى عددى تعیین کرده اند که آن را حساب ابجد گویند. و گفته اند اعداد به منزله ارواح و حروف به منزله قالبهاى آنهایند.
ا ب ج د ه و ز ح ط ى
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
ک ل م ن س ع ف ص
20 30 40 50 60 70 80 90
ق ر ش ت ث خ ذ ض ظ غ
100 200 300 400 500 600 700 800 900 1000
به عنوان نمونه گفته اند على به حساب ابجد 110 مى شود.
ع: 70 + ل: 30 + ى: 10 = 110
به این ترتیب مى توان هر کلمه اى را به ابجد حساب کرد.
بزرگان علماء از حساب ابجد به اسرار و رموزى هم پى برده اند.
در این حساب که حساب ابجد کبیر می گویند ؛ حرف مشدد فقط یک حرف بشمار مى آید، مگر در لفظ جلاله الله که لام مشدد دو حرف حساب مى گردد و عدد شصت وشش حاصل می گردد.
ارزنده ترین گوهر مقصود نماز است
زیبنده ترین هدیه به معبود نماز است
کوبنده ترین اسلحه مکتب توحید
کز ریشه کند خصم تو نابود ؛ نماز است
فرمود على (ع ) شیر خدا، ساقى کوثر
در مکتب ما شاهد و شهود نماز است
این نکته رسول مدنى گفت به سلمان
سرّى که به توفیق تو افزود نماز است
در دادگه عدل خدا ؛ روز قیامت
از صلح حسن مقصد و مقصود نماز است
از آمدن کرب و بلا آنچه به عالم
مقصود حسین بن على بود نماز است
آنروز که آید زپس پرده ى غیبت
اول هدف مهدى موعود نماز است
حاج شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی از پانزده سالگی تا پایان
عمرش، هر سال، سه ماه (رجب، شعبان و رمضان) را روزه می گرفت و شبها را نیز به عبادت
سپری می کرد و آرام نداشت!
او می گوید:
در تمام عمرم تنها یک روز نماز صبحم قضا شد، پسر بچه ای داشتم که شب همان روز از دنیا رفت. سحرگاه مرا گفتند که این رنج فقدان را به علت فوت نماز صبح، مستحق شده ای! اینک اگر شبی تهجّدم [نماز شبم] ترک شود، صبح آن شب، انتظار بلایی را می کشم.
منبع:
نشان از بی نشانها
رجبعلی خیاط می گوید:
« در ایّام جوانی ،
دختری رعنا و زیبا از بستگان، دلباخته مَنْ شد و سرانجام در خانه ای خلوت مرا به
دام انداخت، با خود گفتم: رجبعلی! خدا می تواند تو را خیلی امتحان کند، بیا یک بار
تو خدا را امتحان کن! و از این حرام آماده و لذّت بخش به خاطر خدا صرف نظر کن. سپس
به خداوند عرضه داشتم: خدایا! من این گناه را برای تو ترک می کنم، تو هم مرا برای
خودت تربیت کن! »
آن گاه یوسف گونه پا به فرار می گذارد و نتیجه این ترک
گناه، باز شدن دیده برزخی او می شود؛ به گونه ای که آنچه را که دیگران نمی دیدند و
نمی شنیدند، می بیند و می شنود و برخی اسرار برای او کشف می گردد.
منبع:
کیمیای محبت
محمدی ریشهری
پس از شهادت امام حسین علیه السلام بر اثر جو خفقان شدید حاکم بر جامعه ، کسى جرأت نمى کرد نامى از امام و اهل بیت به میان آورد. زائرین قبر مطهرش ، دست و پایشان قطع مى شد. شعرا جرأت نداشتند در مصیبت اهل بیت بویژه امام حسین مرثیه بسرایند.
از این رو گاهى شاعرى در این باره شعر و مرثیه اى مى سرود، و آن را به جن نسبت مى داد و در میان مردم شایع و رایج مى ساخت .
از جمله اشعار دعبل خزاعى است که گویند ابیات آخر را اجنه سروده اند.
زر خیر قبرٍ فى العراق یزار
و اعص الحمار فمن نهاک حمار
لم لا ازورک یا حسین لک الفداء
قومى و من عطفت علیه نزاز
و لک المودة فى قلوب ذوى النهى
و على عدوک مقته و دَمار
یابن الشهید و یا شهیدا عمُّه
خیر العمومة جعفر الطیار
عبدالله بن مبارک گوید: به زیارت خانه خدا مى رفتم . در بین راه زنى فرتوت با چادرى یشمین دیدم .
گفتم : السلام علیک .
گفت : سَلامٌ قَولا مِن رَبٍّ رَحیمٍ.
گفتم : در این مکان چه مى کنى ؟
گفت : وَ مَن یُضلِلِ اللهُ فَلا هادِىَ لَهُ.
دانستم که را ه را گم کرده است . پرسیدم : به کجا مى روى ؟
گفت : سُبحانَ الَّذى اَسرى بِعَبدِهِ لَیلاً مِنَ المَسجِدِ الحَرامِ اِلَى المَسجِدِ الاَقصى .
فهمیدم به مکه رفته و اکنون عازم بیت المقدس مى باشد.
گفتم : چه مدتى است در اینجا بسر مى برى ؟
گفت : ثَلاثُ لَیالٍ سَوِیا.
گفتم : غذائى با تو نمى بینم ، چه مى خورى ؟
گفت : هُوَ یُطعِمُنى وَ یَسقینِ.
گفتم : چگونه وضوء مى گیرى ؟
گفت : فَاِن لَم تَجِدوُا ماءً فَتَیَمَّمُوا صَعیدا.
گفتم : مقدارى غذا با من هست میل مى کنى ؟
گفت : ثُمَّ اَتِمُّوا الصِّیامَ اِلَى اللَّیلِ.
گفتم : ماه رمضان نیست ، مى توانى افطار کنى .
گفت : وَ مَن تَطَوَّعَ خَیرا فَاِنَّ اللهَ شاکِرٌ عَلیمٌ.
گفتم : در سفر روزه گرفتن مباح است ؟
گفت : وَ اَن تَصُومُوا خَیرٌ لَکُم اِن کُنتُم تَعلَمُونَ.
گفتم : چرا همچون من سخن نمى گوئى ؟
گفت : ما یَلفَظُ مِن قَولٍ اِلا لَدَیهِ رَقیبٌ عَتیدٌ.
گفتم :از کدام قبیله هستى ؟
گفت : وَ لاتَقفُ مالَیسَ لَکَ بِهِ عِلمٌ اَنَّ السَّمعَ وَ البَصَرَ وَ الفُؤ ادَ کُلُّ اوُلئِکَ کانَ عَنهُ مَسئُولا.
گفتم : سخن بسیار گفتم ، مرا ببخش .
گفت : لاتَثریبَ عَلَیکُمُ الیَومَ یَغفِرُ اللهُ لَکُم .
گفتم : اگر اجازه دهى ترا بر شترم سوار کنم تا به کاروان برسى .
گفت : وَ ما تَفعَلُوا مِن خَیرٍ یَعلَمهُ اللهُ.
پیاده شدم و شتر را خواباندم . چون خواست سوار شود.
گفت : قُل لِلمُؤ مِنینَ یَغُضُّوا اَبصارَکُم .
پس چشم خود بستم . هنگام سوار شدن شتر رم کرد و چادرش پاره شد.
گفت : وَ ما اَصابَکُم مِن مُصیبَةٍ فَبِما کَسَبَت اَیدیکُم .
گفتم : بگذار پاى شتر را ببندم .
گفت : فَفَهَّمناها سُلَیمانَ.
پس پاى شتر را بستم و سوار شد.
گفت : سُبحانَ الَّذى سَخَّرَ لَنا هذا وَ ما کُنا لَهُ مُقرَنینَ.
آنگاه زمام ناقه را گرفتم و بر او صیحه زدم و به سرعت پیش مى رفتم .
گفت : وَاقصِد فى مَشیِکَ وَ اغضُض مِن صَوتِکَ.
حرکت خود را آهسته کردم و زیر لب آواز مى خواندم .
گفت : فَاقرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنَ القُرآنِ.
گفتم : از سخنانت پند گرفتم .
گفت : وَ ما یَذَّکَرُ اِلا اوُلُوا الاَلبابِ.
گفتم : آیا شوهر دارى ؟
گفت : یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوا لاتَسئَلُوا عَن اَشیاءَ اِن تُبدَ لَکُم تَسُؤ کُم .
دیگر با وى سخن نگفتم تا به قافله رسیدیم .
گفتم : چه کسى را در قافله دارى ؟
گفت : اَلمالُ وَ البَنُونَ زینَةُ الحَیوةِ الدُّنیا.
گفتم : در راه حج به چه کار آمده اند؟
گفت : وَ عَلاماتٍ وَ بِالنَّجمِ هُم یَهتَدوُنَ.
دانستم آنان راهنماى حاجیان هستند.
گفتم : نام فرزندانت چیست ؟
گفت : وَاتَّخَذَ اللهُ اِبراهیمَ خَلیلاً وَ کَلَّمَ اللهُ مُوسى تَکلیما، یا یَحیى خُذِ الکِتابَ بِقُوَّةٍ.
پس چون نام آنها را دانستم ، ایشان را صدا زدم ، سه جوان همچون قرص قمر پیش آمدند
گفت : فَابعَثُوا اَحَدَکُم بِوَرَقِکُم هذِهِ اِلَى المَدینَةِ فَلیَنظُر اَیُّها اَزکى طَعاما فَلیَاءتِکُم بِرِز قٍ مِنهُ.
یکى از فرزندانش رفت و خوراکى برایم آورد.
گفت : کُلُوا وَ اشرِبُوا هَنیئا بِما اَسلَفتُم فِى الاَیامِ الخالِیَةِ.
گفتم : از این طعام نخورم تا مرا از حال مادر خویش آگاه سازید.
گفتند: مادر ما چهل سال است نیازمندیهاى خود را با آیات قرآن اظهار و بر طرف مى کند، و جز به قرآن سخن نگوید تا مبادا با گفتن سخن بیجا مورد خشم خداوند قرار گیرد. و او کسى جز فضه خادمه ، تربیت یافته مکتب زهراء نبود.
گفتم : ذلِکَ فَضلُ اللهِ یُؤ تیهِ مَن یَشاءُ وَاللهُ ذوُالفَضلِ العَظیمِ.
ارزش شناخت فاطمه علیها السلام
1 . امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«... فمن عرف فاطمة حق معرفتها فقد ادرک لیلة القدر; (1) هر کس به شناخت حقیقی فاطمه علیها السلام دست یابد، بی گمان شب قدر را درک کرده است .»
آثار محبت به فاطمه علیها السلام
2 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می
فرمایند:
«من احب فاطمة ابنتی فهو فی الجنة معی ومن ابغضها فهو فی النار; (2) هر کس فاطمه
علیها السلام دخترم را دوست بدارد، در بهشت با من است، و هر کس با او
دشمنی ورزد، در آتش [دوزخ] است .»
اطاعت از فاطمه علیها السلام
3 . امام باقر علیه السلام می فرمایند:
«... ولقد کانت - علیها السلام - مفروضة الطاعة علی جمیع من خلق الله من الجن
والانس والطیر والوحش والانبیاء والملائکة ... ; (3) اطاعت
از فاطمه علیها السلام بر تمامی آفریدگان خدا از جن و آدمیان و پرندگان و وحوش و پیامبران و فرشتگان واجب است!! »
دستورات فاطمه علیها السلام
4 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«... یا علی انفذ لما امرتک به فاطمة فقد امرتها باشیاء امر بها جبرئیل علیه
السلام ... ; (4) ای علی! آنچه را فاطمه علیها السلام بدان امر می کند، انجام ده;
زیرا من چیزهایی را به او امر کرده ام که جبرئیل
علیه السلام به آنها امر کرده است .»
خلقت فاطمه علیها السلام
5 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«ان فاطمة خلقت حوریة فی صورة انسیة ... ; (5) بی شک فاطمه علیها السلام حوریه ای است که به صورت انسان
آفریده شده است .»
چرا نام فاطمه علیها السلام
6 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«انی سمیت ابنتی فاطمة لان الله عزوجل فطمها وفطم من احبها من النار; (6) من نام
دخترم را فاطمه علیها السلام گذاشتم; زیرا خدای - عزوجل - فاطمه علیها السلام و هر
کس که او را دوست دارد، از آتش دوزخ دور نگه داشته است .»
آثار نام فاطمه علیها السلام
7 . امام کاظم علیه السلام می فرمایند:
«لایدخل الفقر بیتا فیه اسم محمد او احمد او علی او الحسن او الحسین او جعفر او
طالب او عبدالله او فاطمة من النساء; (7) در خانه ای که نام محمد یا احمد یا علی
یا حسن یا حسین یا جعفر یا طالب یا عبدالله و یا از میان زنان، فاطمه باشد، فقر [و
تنگدستی] وارد نمی شود .»
احترام به نام فاطمه علیها السلام
8 . امام صادق علیه السلام به شخصی که نام دخترش
را فاطمه گذاشته بود، فرمود:
«... اذا سمیتها فاطمة فلا تسبها و لاتلعنها ولاتضربها; (8) حالا که نام او را فاطمه
گذاشته ای، پس دشنامش مده، نفرینش مکن و کتکش مزن
.»
الگوی نمونه
9 . امام زمان
علیه السلام در یکی از نامه هایشان می فرمایند:
«وفی ابنة رسول صلی الله علیه و آله لی اسوة حسنة ... ; (9) در دختر پیامبر خدا
صلی الله علیه و آله برای من الگوی نیکویی است .»
یاور خوب
10 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از حضرت
امیرالمؤمنین، علی علیه السلام درباره حضرت فاطمه زهرا علیها السلام پرسیدند، حضرت
پاسخ دادند:
«نعم العون علی طاعة الله; (10) [فاطمه علیها السلام] خوب یاوری در راه اطاعت و بندگی خداست
.»
عزیزترین مردم
11 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«... فاطمة اعز البریة علی (11) ; فاطمه علیها السلام عزیزترین مردم در نزد من است
.»
نور چشم و میوه دل من
12 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«... ان فاطمة بضعة منی و هی نور عینی وثمرة فؤادی ... ; (12) فاطمه علیها السلام
پاره تن و نور چشم و میوه دل من است .»
خشم و خشنودی فاطمه علیها السلام
13 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«ان الله لیغضب لغضب فاطمة ویرضی لرضاها; (13) بی شک
خداوند با خشم فاطمه علیها السلام به خشم می آید و با خشنودی او خشنود می شود .»
دشمن فاطمه علیها السلام در دوزخ است
14 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«... یا فاطمة! لو ان کل نبی بعثه الله وکل ملک قربه شفعوا فی کل مبغض لک غاصب لک
ما اخرجه الله من النار ابدا; (14) ای فاطمه!
اگر تمام پیامبرانی که خدا برانگیخته و تمام فرشتگانی که مقرب
درگاه خود گردانده است، برای هر کینه توزی که حق تو را غصب
نموده است، شفاعت کنند، هرگز خدا او را از آتش [دوزخ] خارج نمی سازد .»
اختر تابناک
15 . امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«... فاطمة کوکب دری بین نساء اهل الدنیا ... ; (15) فاطمه علیها السلام اختری
تابناک در میان زنان دنیاست .»
سرور زنان
16 . امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«... فاطمة سیدة نساء العالمین من الاولین والاخرین; (16) فاطمه علیها السلام سرور زنان جهانیان از اولین تا آخرین است .»
تسبیحات حضرت زهرا علیها السلام
17 . امام باقر علیه السلام می فرمایند:
«ما عبد الله بشی ء من التحمید افضل من تسبیح فاطمة علیهاالسلام ... ; (17) خداوند
در حمد و ستایش به چیزی برتر از تسبیح فاطمه علیها
السلام عبادت نشده است .»
درود بر فاطمه علیها السلام
18 . امام رضا علیه السلام می فرمایند:
«اول من جعل له النعش فاطمة ابنة رسول الله، صلوات الله علیها وعلی ابیها وبعلها
وبنیها; (18) نخستین کسی که پس از مرگش برای او تابوت ساخته شد، فاطمه علیها السلام دختر رسول خدا صلی
الله علیه و آله بود; درود و صلوات خدا بر او و پدر و
شوهر و فرزندانش باد .»
نفرین الهی برای دشمنان فاطمه علیها السلام
19 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«ملعون ملعون من یظلم بعدی فاطمة ابنتی ویغصبها حقها ویقتلها ... ; (19) مورد نفرین است، مورد نفرین است هر کس پس از من به فاطمه علیها
السلام دخترم ستم کند و حقش را غصب نماید و او را بکشد .»
زیارت فاطمه علیها السلام
20 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«... من زار فاطمة فکانما زارنی ... ; (20) هر کس فاطمه
علیها السلام را زیارت کند، مانند این است که مرا زیارت کرده است .»
نماز مخصوص فاطمه علیها السلام
21 . امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«من صلی اربع رکعات فقرا فی کل رکعة بخمسین مرة «قل هو الله احد» کانت صلوة فاطمة
علیهاالسلام ... ; (21) هر کس چهار رکعت نماز بخواند [هر دو رکعت به یک سلام] و در
هر رکعت [پس از سوره حمد] پنجاه مرتبه سوره «قل هو الله احد» را بخواند، این نماز،
نماز فاطمه علیها السلام است .»
من از تو هستم
22 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«یا فاطمة ... انت منی وانا منک ... ; (22) ای فاطمه! تو از من هستی و من از تو
هستم .»
پدرت به قربانت
23 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«... فداک ابوک یا فاطمة; (23) پدرت به قربان تو باد ای
فاطمه علیها السلام!»
بوی بهشت
24 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«... ففاطمة حوراء انسیة وکلما اشتقت الی رائحة الجنة شممت رائحة ابنتی فاطمة
علیها السلام; (24) فاطمه علیها السلام حوریه ای است به صورت انسان که من هر گاه مشتاق بوی بهشت می
شوم، دخترم فاطمه علیها السلام را می بویم .»
فاطمه علیها السلام قلب محمد صلی الله علیه و آله
25 . حضرت امیرالمؤمنین، علی علیه السلام می
فرمایند:
«... ان الحسن والحسین سبطا هذه الامة وهما من محمد کمکان العینین من الراس واما
انا فکمکان الید من البدن واما فاطمة فکمکان القلب من الجسد ... ; (25) حسن و حسین علیهما السلام دو سبط این امت هستند، و آن
دو برای محمد صلی الله علیه و آله همانند دو چشم
برای سرند، و من [برای محمد صلی الله علیه و
آله] همانند دست برای بدن هستم، و فاطمه علیها السلام [برای محمد صلی الله علیه و آله]
همانند قلب برای بدن است .»
افتخار علی علیه السلام به فاطمه علیها السلام
26 . حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام می
فرمایند:
«... انا زوج البتول سیدة نساء العالمین ... ; (26) من همسر
بتول علیها السلام هستم; همان کسی که سرور زنان جهانیان است .»
فاطمه علیها السلام زهره است
27 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«انا الشمس وعلی علیه السلام القمر وفاطمة الزهرة والفرقدان الحسن والحسین; (27)
من خورشیدم و علی علیه السلام ماه و فاطمه علیها السلام، زهره (ناهید) است و حسن و
حسین علیهما السلام دو ستاره نور افشان فرقدان هستند .»
ایمان فاطمه علیها السلام
28 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«یا سلمان! ان ابنتی فاطمة ملا الله قلبها وجوارحها ایمانا ویقینا الی مشاشها
تفرغت لطاعة الله ... ; (28) ای سلمان! به راستی که خداوند
قلب و اعضای فاطمه علیها السلام تا استخوانهایش را از ایمان و یقین آکنده ساخته
است; به گونه ای که در طاعت خدا جدیت دارد .»
زیارت شهیدان
29 . امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«ان فاطمة علیها السلام کانت تاتی قبور الشهداء فی کل غداة سبت ... ; (29) فاطمه
علیها السلام در هر بامداد شنبه به مزار شهیدان می رفت .»
بوی خوش فاطمه علیها السلام
30 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«رائحة الانبیاء رائحة السفرجل ورائحة الحور العین رائحة الآس ورائحة الملائکة
رائحة الورد ورائحة ابنتی فاطمة الزهراء رائحة السفرجل والآس والورد ... ; (30) بوی پیامبران بوی به و بوی
حورالعین بوی آس و بوی فرشتگان بوی گل سرخ
است، ولی بوی دخترم فاطمه علیها السلام بوی به و آس و گل
سرخ روی هم است!! »
علی علیه السلام شایسته ترین انسان برای فاطمه علیها السلام
31 . امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«... لولا ان امیرالمؤمنین علیه السلام تزوجها لما کان لها کفو الی یوم القیامة
علی وجه الارض آدم فمن دونه; (31) به راستی اگر
امیرالمؤمنین علیه السلام فاطمه علیها السلام را به ازدواج خود در نیاورده
بود، تا روز قیامت بر روی زمین از آدم تا پس از آدم برای
فاطمه علیها السلام همتایی نبود .»
پیوند آسمانی
32 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«ما زوجت فاطمة الا لما امرنی الله بتزویجها; (32) من
فاطمه علیه السلام را به ازدواج در نیاوردم، مگر پس از آنکه خداوند مرا به ازدواج
او فرمان داد .»
انجام کارهای سخت خانه
33 . حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام درباره حضرت
فاطمه زهرا علیها السلام می فرمایند:
«انها استقت بالقربة حتی اثرفی صدرها وطحنت بالرحی حتی مجلت یدها وکسحت البیت حتی
اغبرت ثیابها واوقدت النار تحت القدر حتی دکنت ثیابها فاصابها من ذلک ضرر شدید;
(33) حضرت فاطمه زهرا علیها السلام آن قدر با مشک، آب
کشید که اثر آن در سینه اش آشکار شد و چندان با دست خود آسیاب
کرد که دستهایش پینه زد و آن قدر خانه را جاروب
کرد که لباسهایش خاک آلود گردید . و چندان آتش
در زیر دیگ روشن کرد که لباسهایش سیاه و دود آلود شد و از این کارها رنج و سختی زیادی به او رسید .»
فاطمه علیها السلام مطیع دائم علی علیه السلام
34 . حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام می
فرمایند:
«فوالله ... لا اغضبتنی ولاعصت لی امرا ولقد کنت انظر الیها فتنکشف عنی الهموم
والاحزان; (34) سوگند به خدا که فاطمه علیها السلام هیچ
گاه مرا خشمگین نکرد و در هیچ کاری از من سرپیچی ننمود . و من هرگاه به فاطمه
علیها السلام نگاه می کردم، غم و اندوه از من زدوده می شد .»
نور فاطمه علیها السلام از نور خداست
35 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«... نور ابنتی فاطمة من نور الله وابنتی فاطمة افضل من السماوات والارض ... ;
(35) نور دخترم فاطمه علیها السلام از نور خداست،
و دخترم فاطمه علیها السلام برتر از آسمانها و زمین است .»
فاطمه علیها السلام بر بالین آدمی
36 . امام باقر و امام صادق علیهما السلام می
فرمایند:
«حرام علی روح ان تفارق جسدها حتی تری الخمسة: محمدا وعلیا وفاطمة وحسنا وحسینا
بحیث تقر عینها او تسخن عینها ... ; (36) بر روح آدمی
حرام است که از بدنش جدا شود، مگر آنکه پنج تن را ببیند: محمد و علی و فاطمه و حسن
و حسین علیهم السلام، و آن هم به گونه ای است که یا چشم آدمی روشن و یا تاریک و
محزون می شود .»
فاطمه علیها السلام شهیده است
37 . امام کاظم علیه السلام می فرمایند:
«ان فاطمة علیها السلام صدیقة شهیدة ... ; (37) فاطمه علیها السلام بانوی بسیار
راست گویی است که او را به شهادت رسانده اند .»
اشتیاق بهشت به فاطمه علیها السلام
38 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«اشتاقت الجنة الی اربع من النساء: مریم بنت عمران، وآسیة بنت مزاحم زوجة فرعون
وخدیجة بنت خویلد وفاطمة بنت محمد صلی الله علیه و آله; (38) بهشت مشتاق چهار زن است: مریم دختر عمران، آسیه دختر
مزاحم و زن فرعون، خدیجه دختر خویلد و فاطمه
علیها السلام دختر محمد صلی الله علیه و آله .»
فاطمه علیها السلام و خردسالان
39 . امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«ان اطفال شیعتنا من المؤمنین تربیهم فاطمة علیها السلام; (39) بی شک خردسالان
شیعه ما از مؤمنان را فاطمه علیها السلام پرورش می دهد!! »
شفاعت فاطمه علیها السلام
40 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«... یا فاطمة ابشری فلک عندالله مقام محمود تشفعین فیه لمحبیک وشیعتک; (40) ای
فاطمه علیها السلام مژده باد! که در پیشگاه خدا مقامی شایسته داری که در آن مقام برای
دوستان و شیعیانت شفاعت می کنی .»
پی نوشت:
1) بحارالانوار، ج 43، ص 65 .
2) همان، ج 27، ص 116 .
3) دلائل الامامة، ص 28 .
4) بحارالانوار، ج 22، ص 484 .
5) همان، ج 78، ص 112 .
6) عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج 2، ص 46 .
7) کافی، ج 6، ص 19 .
8) همان، ص 48 .
9) بحارالانوار، ج 53، ص 180 .
10) همان، ج 43، ص 117 .
11) الامالی، شیخ مفید، ص 259 .
12) الامالی، شیخ صدوق، ص 486 .
13) الامالی، شیخ مفید، ص 94 .
14) بحارالانوار، ج 76، ص 354 .
15) کافی، ج 1، ص 195 .
16) معانی الاخبار، ص 107 .
17) کافی، ج 3، ص 343 .
18) بحارالانوار، ج 78، ص 249 .
19) همان، ج 73، ص 354 .
20) همان، ج 43، ص 58 .
21) من لایحضره الفقیه، ج 1، ص 564 .
22) بیت الاحزان، ص 19; بحارالانوار، ج 43، ص 32 .
23) بحارالانوار، ج 22، ص 490 .
24) التوحید، شیخ صدوق، ص 117 .
25) بحارالانوار، ج 39، ص 352; کتاب سلیم بن قیس، ص 830 .
26) معانی الاخبار، ص 58 .
27) بحارالانوار، ج 24، ص 74; معانی الاخبار، ص 114 .
28) بحارالانوار، ج 43، ص 46; مناقب، ج 3، ص 337 .
29) وسائل الشیعة، ج 2، ص 879 .
30) بحارالانوار، ج 66، ص 177 .
31) خصال، ج 2، ص 414 .
32) عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج 2، ص 59 .
33) علل الشرایع، ج 2، ص 366 .
34) بحارالانوار، ج 43، ص 134 .
35) همان، ج 15، ص 10 .
36) کشف الغمة، ج 1، ص 414 .
37) کافی، ج 1، ص 458 .
38) بحارالانوار، ج 43، ص 53 .
39) همان، ج 6، ص 229; تفسیر علی بن ابراهیم، ج 2، ص 332 .
40) بحارالانوار، ج 76، ص 359 .
منبع:
مجله مبلغان ش 55
احترام نام فاطمه علیها السلام :
احترام حضرت فاطمه علیها السلام و قداست آن بانوی بزرگوار، برای همه مسلمانان بدیهی و مسلم است .
سکونی می گوید: خدمت
امام صادق علیه السلام رسیدم، در حالی که غمگین بودم! آن حضرت به من فرمودند: ای
سکونی! چرا غمگین هستی؟ عرض کردم: خداوند به من دختری داده است!! . فرمودند: ای
سکونی! سنگینی آن دختر بر زمین است و روزی اش با خدا و عمرش جداگانه! سپس فرمودند:
چه نامی برای او انتخاب کرده ای؟ عرض کردم: فاطمه .
فرمودند: آه، آه، آه . و دست
خود را بر پیشانی نهادند و آنگاه فرمودند:
«اذا سمیتها فاطمة فلا تسبها و لاتلعنها
ولا تضربها - وسائل الشیعه، ج 15، ص 200 - اگر نام او را فاطمه نهادی، به او بد مگو! و لعن مکن! و او را مزن!!»
چند مسئله:
1 . برای فرد بی وضو حرام است که نام خداوند متعال را مس
نماید و همچنین است بنا بر احتیاط واجب مس اسامی مبارک پیغمبر صلی الله علیه و آله
و ائمه و حضرت زهرا علیها السلام - توضیح المسائل مراجع، ج 1، ص 199، مسئله
319; آیات عظام فاضل، سیستانی، تبریزی، زنجانی: بهتر آن است که اسم مبارک پیامبر و
ائمه معصومین و حضرت زهرا علیها السلام را مس ننماید . آیت الله مکارم: مس اسم
مبارک پیامبر صلی الله علیه و آله و ائمه هدی علیهم السلام و حضرت زهرا علیها
السلام اگر هتک حرمت و بی احترامی باشد حرام است -
2 . یکی از محرمات بر شخص جنب،
رساندن جایی از بدن به خط قرآن یا به اسم خدا - به هر لغت که باشد - و بنا بر
احتیاط اسم پیامبران و امامان و حضرت زهرا است - توضیح المسائل مراجع،
ج 1، ص 226; آیات عظام صافی، سیستانی، بهجت -
3 . کیفر بی حرمتی:
کیفر دشنام گفتن به فاطمه علیها السلام قتل است. و بر اساس فقه اسلامی، فردی که
نسبت به آن بانوی مقدس هتک حرمت کند و به فحاشی و دشنام گویی زبان بگشاید مستوجب
مرگ است و باید به قتل رسانده شود .
این شدت عمل و سختگیری شاید بدین جهت باشد که
حرمت و منزلت آن بانوی بزرگوار، هم پایه احترام ائمه و پیشوایان معصوم است و بازگشت
به فحاشی و هتک حرمت و سب رسول الله دارد . از اینرو کسی که به آن بانوی مطهره سب
کند، حکم کسی را دارد که به رسول الله صلی الله علیه و آله سب نماید و باید به قتل
برسد - صدیقه طاهره، عقیقی
بخشایشی، ص 203، به نقل از علامه در تحریر الاحکام و شهید در لمعه -
امام خمینی رحمه الله می فرماید: الحاق صدیقه طاهره به ائمه
اطهار خالی از وجه نیست; بلی اگر دشنام به صدیقه طاهره بازگشت به سب رسول الله
نماید، بدون شبهه، دشنام دهنده کشته می شود - تحریر الوسیله، ج 2، ص 477 -
امام خمینی رحمه الله طی
حکمی در سال 1367 به آقای محمد هاشمی مدیر عامل صدا و سیمای جمهوری اسلامی نوشتند:
«با کمال تاسف از صدای جمهوری اسلامی مطلبی در مورد الگوی زن پخش گردیده است که انسان شرم دارد بازگو نماید . فردی که این مطلب را پخش کرده است تعزیر و اخراج می گردد و دست اندرکاران آن تعزیر خواهند شد . در صورتی که ثابت شود قصد توهینی در کار بوده است بلاشک فرد توهین کننده محکوم به اعدام است . اگر بار دیگر از این گونه قضایا تکرار گردد موجب تنبیه و توبیخ و مجازات شدید مسئولین بالای صدا و سیما خواهد شد . البته در تمامی زمینه ها قوه قضائیه اقدام می نماید» - صحیفه نور، ج 21، ص 76 -
منبع:
مجله مبلغان ش 44
مهمترین جمله رهبر انقلاب در سال 93 انتخاب شد
این جمله حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار شرکت‌کنندگان در «کنگره‌ى جهانى جریانهاى افراطى و تکفیرى از دیدگاه علماى اسلام» به عنوان مهمترین و به‌یادماندنی‌ترین جمله رهبر انقلاب اسلامی در سال 93 از نگاه مردم انتخاب شد.
در نظرسنجی‌ای که از هفدهم تا بیست‌و‌ششم اسفندماه توسط پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR با موضوع مهمترین جمله سال رهبر انقلاب از دید کاربران برگزار شد، مردم، جملات گوناگونی را انتخاب کردند. بررسی مجموع حدود 10 هزار نظر و پیامک دریافت شده نشان میدهد چهار جمله‌ی پرتکرار زیر در میان پاسخ‌ها، مهمترین جملات رهبر انقلاب از نظر کاربران در سال نود و سه هستند:
چهارمین جمله برتر به انتخاب مخاطبان، جمله‌ای بود از نامه رهبر انقلاب به جوانان اروپا و امریکای شمالی درباره دعوت به اسلام: «اسلام را از طریق منابع اصیل و مآخذ دست اول آن بشناسید. با اسلام از طریق قرآن و زندگی پیامبر بزرگ آن (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) آشنا شوید.»
سومین جمله برتر به انتخاب مخاطبان، جمله‌ای از بیانات رهبر انقلاب در اولین روز سال 1393 در حرم مطهر رضوی بود: «چشم‌مان به دست دشمن نباشد که کی این تحریم را برمیدارد، کی فلان نقطه را موافقت میکند؛ به درک! نگاه کنیم ببینیم خودمان چه کار میتوانیم بکنیم.»
دومین جمله منتخب مخاطبان، واکنش رهبر انقلاب به گره زدن «مسئله امنیت اسرائیل» به مذاکرات هسته‌ای توسط یکی از طرف‌های مذاکره بود: «امنیت اسرائیل تأمین نخواهد شد چه توافق هسته‌اى بشود و چه نشود.»
و اما مهمترین جمله سال 93 از نظر مردم:
منبع: سایت ائمه جمعه
امام جواد علیه السلام به بعضى اصحاب فرمود:
هر گاه از شما بپرسند: از خدا مى ترسید؟!
پاسخ ندهید و سکوت اختیار کنید.
زیرا اگر بگوئید: نمى ترسیم : کافر باشید! و اگر بگوئید: مى ترسیم : دروغ گفته اید! ( زیرا اعمال شما عمل اهل خوف و خشیت نیست.)
رسم کودکان محل بر این بود که در عید نوروز، همدیگر را خبر مى کردند و دسته جمعى براى گرفتن عیدى به خانه مدرس مى رفتند. آقا هم بچه را دوست داشت و ضمن نوازش به هر کدام یک سکه یک ریالى ، عیدى مى داد.
در یکى از اعیاد، کودک همسایه جلوتر از همه سکه را گرفت و رفت و لحظه اى بعد آمد و در گروه کودکان سکه نگرفته که نشسته بودند تا شیرینى بخورند نشست و باز مدرس به او سکه اى داد. این عمل چند بار تکرار شد. مدرس نگاهى به کودک کرد و او را شناخت و فهمید که پسر عباس درشکه چى است که خانواده اى فقیر بودند. از کودک پرسید: تا ظهر چند بار دیگر مى آیى . آن کودک از شدت شرمسارى سکوت کرد. مدرس گفت : عیبى ندارد همدیگر را زیادتر مى بینیم ولى براى اینکه خسته نشوى بنشین اینجا، هشت بار حساب مى کنیم و هشت سکه یک ریالى شمرد و به او داد.
آن کودک از شوق به گریه افتاد. مدرس دستى بر سرش کشید و مشغول دادن عیدى به بچه هاى دیگر شد.
منبع:
داستانهاى مدرس
تالیف : غلامرضا گلى زواره
فروردین 42
بسم الله الرحمن الرحیم
خدمت ذیشرافت حضرات علماى اعلام و حجج اسلام دامت برکاتهم
(اعظم الله تعالى اجورکم ) چنانچه اطلاع دارید دستگاه حاکمه مى خواهد با تمام کوشش به هدم احکام ضروریه اسلام قیام و به دنبال آن مطالبى است که اسلام رابه خطر مى اندازد، لذا این جانب عید نوروز را به عنوان عزا و تسلیت به امام عصر عجل الله تعالى فرجه جلوس مى کنم و به مردم اعلام خطر مى نمایم . مقتضى است حضرات آقایان نیز همین رویه را اتخاذ فرمایند تا ملت مسلمان از مصیبت هاى وارده بر اسلام و مسلمین اطلاع حاصل نمایند.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
روح الله الموسوى الخمینى
25 اسفند سال 60
... برادرها! خواهرها! عرض کردم که ما باید خودمان ، خودمان را نگه داریم . باید طمع را از همه جا برید، به خدا متوجه شد. تاکنون هم هر چه شما پیروزى داشتید براى این است که اتکال به قدرت الهى و قدرت خودتان که از قدرت الهى است این اتکال را دارید و یکى از نصیحت هایى که چـون نزدیک سال نو است مى خواهم به همه ملت این نصیحت را بکنم این است که ما در حالى که جنگزده هستیم ، در حالى که اینهمه آواره داریم ، اینهمه بیمار داریم ، اینهمه معلول در بیمارستان ها داریم و شما هر یکى تان بعض همسایه هاتان شهید دادند، شما باید یک قدرى راجع به مراسم عید کوتاه بیائید.
شما همه این قشرهائى که براى اسلام الان دارند زحمت مى کشند و شهید دادند و بازماندگان شهید هستند یا در بیمارستان هستند، اینها را عائله خودتان حساب کنید، مقدارى که مى خواهید تشریفات زاید را عمل بکنید، نکنید و بروید از اینها دلجوئى کنید. ایام نوروز، ایام عید نوروز بروید در این مریضخانه ها،
بروید احوال اینها را، اینهایى که آواره شدند، اینهایى که در جنگ آواره
شدند، اینهایى که از خارج بیرونشان کردند و گرفتار هستند، به اینها سرکشى
کنید و آن تشریفات زمان سابق را تخفیف بدهید. اگر بخواهید یک ملت قوى آزاد باشید، از تشریفات یک قدرى بکاهید،
عید را در بین دوستان خودتان ، ملت خودتان ، مجروحان خودتان ، معلولان
خودتان و جنگزدگان خودتان و آوارگان خودتان ، از هر جا هست ، اینها همه از
شما هست ، این عید را در بین آنها با هم عید کنید. یک قدرى از
خودتان بکاهید و بیفزائید براینکه به آنها سرکشى کنید و آنها را احترام
کنید. اینها بزرگند، اینها عالیرتبه اند، اینها شهید داده اند، اینها معلول
داده اند، معلول هستند و اینها امتحان داده اند و مادرهاى اینها امتحان
داده است که شهید مى دهد و افتخار مى کند و مى گـوید باز هم دارم ، بیائید
ببرید. ما در مقابل اینها سرافکنده هستیم ،ما در مقابل اینها شرمسار هستیم و ما باید با اینها یک جورى رفتار کنیم که عید براى آنها هم باشد. و شما وقتى عید دارید که اخلاق عیدى داشته باشید، اخلاق تازه . و من امیدوارم که به این امر ملت ما سرتاسر همه جا عمل کنند و رضاى خداى تبارک و تعالى را در این امر به دست بیاورند.
از خداى تبارک و تعالى سلامت و سعادت و پـیروزى این ملت را مستدعى هستم و همه سعادتمند و پیروز باشید.
والسلام علیکم و رحمه الله
4 فروردین 65
بسم الله الرحمن الرحیم
یا مقلب القلوب والابصار یا مدبر اللیل والنهار یا محول الحول والاحوال حول حالنا الى احسن الحال .
خدایا!
ما را در این سال نو از این حالى که داریم عوض کن ، ما گرفتار هواهاى
نفسانى هستیم و تو دانى ، و تو مى توانى ما را نجات بدهى .
خداوند این پـیروزى چـشمـگـیرى که براى ما و ملت ما و براى اسلام حاصل شده است ، طورى کن که در قلوب ما تاءثیر سوء نگذارد و ما را مغرور نکند، ما را از آن راهى که انبیا علیهم السلام داشتند، منحرف نکند، من امیدوارم که این سال نو، به همه ملت هاى اسلامى و خصوصا ملت تحت ستم ایران که سال طولانى در گـرفتارى بودند، مبارک کند و همان طورى که این رزمندگان عزیز ما، اینها در جبهه ها حاضر هستند و انشاءالله بیشتر هم حاضر خواهند شد و آن طور آن روح آنها را تبدیل کردى ، روح ما را هم متحول کن به یک روحى که مورد رضایت تو باشد.
... ما اگـر چـنانـچـه در این پـیروزى ها که بحمدالله به طور چـشمـگـیر حاصل شده است ، ما از آن راهى که انبیا دارند منحرف نشدیم ، این سال نو بر ما مبارک است و ما پیروز هستیم . و اگر خداى نخواسته اینها اسباب یک غرورى شد، اسباب یک دلبستـگـى به دنیا شد، ما هم بخواهیم یک توسعه اى در کشورمان حاصل بشود، حکومتى بکنیم بر مردم ، ما هم با سایر ابرقدرت ها فرقى نداریم ، بلکه ما عقب تر از آنها هستیم ، آنها به صراحت حرف هاى خودشان را مى زنند (که ما مى خواهیم دنیا را بگیریم . این را مى گویند که ما همه باید چیزهایى که منافع ماست محفوظ باشد ولو به لگـدمال شدن همه کشورها. ما که این طور نمى گوییم ، ما که خودمان را تابع اسلام مى دانیم ، اگر خداى نخواسته در قلب ما این معنا باشد که ما هم یک قدرت زیادترى پیدا بکنیم ، ما هم براى خودمان یک شخصیت بیشترى پیدا بکنیم ، یک حکومتى بکنیم ، توسعه اى در ملک خودمان حاصل کنیم ، ما از آنها حالمان بدتر است ، براى این که مساءله ریا هم در کار مى آید.
من باید تشکر کنم از این جوان هایى که ، طبقات مختلفى که الان از همه جاى ایران مدت هاست به طرف جبهه ها مى روند. اینها متحول شدند اینها این دعایى که در روز عید مى کنیم ، در حق آنها به یک مقدار زیادى مستجاب شده است . اینها وضع روحى شان یک وضع روحى دیـگرى است ، غیر از آنى است که ما داریم . اینها به میدان جنگ مى روند، به میدان قتال مى روند، به آغوش مرگ مى روند با آن روى گشاده ، با آن قلب قوى . انسان وقتى هر یک از اینها را مى بیند، مى بیند که با ما فرق دارند، ما از خدا مى خواهیم که ما را هم نظیر آنها متحول کند، ما از آنها باید تشکر کنیم ، ما باید دعا کنیم به آنها، و من دعا مى کنم به آنها
... من از همه خانواده هاى شهدا، خانواده هاى معلولین ، مفقودین ، اسرا، آنهایى که رنج دیدند در این کشور، و در این جنگ رنج دیدند و بحمدالله براى خدا دیدند و خدا اجر مى دهد، لکن ما هم وظیفه داریم که براى آنها دعا کنیم و به آنها هم تبریک بگوییم که یک همچو جوان هایى دارند، یک همـچـو دامن هاى پاکى دارند که این جوان ها را تربیت کردند، یک همچو قلوب قوى اى دارند که جوان هایشان را مى فرستند به جنـگ و به جایى که احتمال این معنا هست که خداى نخواسته یک وقتى شهید بشوند، ما از آنها تشکر مى کنیم . به آنها دعا مى کنیم و از خدا مى خواهیم که اینها را صبر عنایت کند و اجر عنایت کند و این سال را، نوروز را بر آنها مبارک کند!
... خداوندا! اینها را پیروز کن ! ما را در جهاد نفس پیروز کن ! همه را در جهاد نفس پیروز کن !
ما را به تکالیف خودمان آشنا کن ! ما را به وظایفى که با این ملت داریم
آشنا کن ! خدمت ما را پیش خودت که خدمت به اینها خدمت به تواست ، این را
بـپـذیر! دین و دنیاى ما را حفظ کن ! این سال را مبارک کن بر همه قشرهاى ملت ما. خدایا! دل هاى اینهایى که مخالف با این جمهورى هستند، این دل هاى اینها را برگردان . تو مقلب القلوب هستى ، اینها را برگردان که
آدم بشوند، توجه داشته باشند اینهایى که کنار نشستند و جوان ها این طور
پرپر مى شوند و آنها یا شادى مى کنند یا بى تفاوت هستند، دل هاى اینها را
برگـردان به یک دل هاى سالمى و این حجاب ها را از پیش چشم همه ما بردار و
ما را موفق کن که در تعقیب مسائل الهى کندى نکنیم ! قلب ما به نور معرفت تو
روشن بشود، قلب همه ملت ما به نور معرفت تو روشن بشود. خدایا! (این
الاشیاء کماهى ).
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
8 فروردین 66
بسم الله الرحمن الرحیم
یا مقلب القلوب والابصار یا مدبراللیل و النهار یا محول الحول والاحوال حول حالنا الى احسن الحال .
نوروز امسال یک خصوصیاتى دارد که براى آن خصوصیات مبارک است و
من به ملاحظه آن خصوصیات به تمام مسلمین جهان و مظلومین جهان و ملت مجاهد و
عزیز خودمان تبریک عرض مى کنم . بعض از آن خصوصیات این است که بحمدالله ما
سالى را تجدید مى کنیم که قبلش پـیروزى هاى چـشمـگـیرى بود که همه
مى دانند و امیدوارم که خداوند در این سال نو هم آن پـیروزى هایى که باید
عنایت بفرماید، به ما عنایت بفرماید. و از خصوصیاتى که کمتر اتفاق مى افتد،
این است که امسال ، این سال نو بین دو عید بزرگ واقع شده است بین سیزدهم(رجب) و مبعث ...
ما واقع شدیم در بین این دو عید که یکى عید ولادت حضرت امیر و یکى عید بعثت
که بزرگترین اعیاد اسلامى است . و این دو بزرگوار همان طورى که در عالم
غیب و غیب غیب با هم بودند و متحد بودند، در عالم هم که آمدند، در این دنیا
هم که آمدند اینها اخوت داشتند، برادرى داشتند و یک بودند و این براى ما
باید عبرت باشد که مایى که الان در این عید، در این روز
نوروز واقع شدیم ، بین دو عیدى واقع شدیم که صاحبان آن دو عید در همه نشئات
با هم بودند و در این نشئه هم برادر بودند. ما باید از این عبرت بگیریم که
ما هم برادرى خودمان را حفظ کنیم . تمام کسانى که در این کشور
متصدى امور هستند، باید برادرى خودشان را حفظ کنند و اخوتى که بین آن دو
بزرگوار بوده است ما تبعیت کنیم از آنها و اخوت داشته باشیم ، همان
طورى که آنها در تمام ایام عمرشان در این عالم در تمام اوقات با هم بودند و
پـشتیبان هم بودند و یکى به تبعیت آن دیـگـرى همه امور را محول به او کرد و
همه امور را به تبعیت او بجا آورد و با
او بود و برادر او بود در همه
امور، کسانى هم که در این کشور هستند، از هر قشر و از هر طایفه خصوصا
متصدیان امور، اینها تبعیت کنند از این بزرگوار در این که اخوت خودشان را
حفظ کنند، برادر باشند خصوصا در این مقطع از زمانى که اگر چنانچه یک خللى واقع بشود در برادرى این آقایان ، خلل به اسلام واقع مى شود
و لهذا مساءله ، مساءله مهمى است و ما در یک مقطع بزرگ و عظیمى واقع شدیم و
اگر چنانچه اخوت خودمان را حفظ کنیم و همین طور ارتش و سپاه و بسیج و سایر
قواى مسلحه از عشایرى و غیره ، اینها هم اخوت خودشان را حفظ کنند، تبعیت
کردیم از مولاهاى خودمان و به سعادت انشاءالله مى رسیم و اگر چنانچه یک وقت
خداى نخواسته هواهاى نفسانى در کار بیاید و انسان تبعیت از هواى خودش بکند
و بخواهد در مقابل هم جبهه گیرى بکند، خداى نخواسته اگر یک همچو امرى واقع
بشود، بدانید که ما مخذول دنیا و آخرت خواهیم بود...
و من امیدوارم این روز نو به همه مبارک باشد، به همه قشرهاى ملت ، به
هر طایفه اى از طوایف ملت و امیدوارم که کسانى که تاکنون با این جمهورى
اسلامى ، از کسانى که مال خود ایران بودند و با جمهورى اسلامى به توهماتى مخالفت مى کردند، از این به بعد از مخالفتشان دست بردارند و آن طورى که رضاى خداست بجا بیاورند. رضاى خدا امروز این است که اسلام پرتوش در همه جا باشد
و این تابع این است که شما در داخل ، همه ، همه قشرها، کسانى که به
خیالاتى مخالفت مى کنند یا مخالفت کردند و کسانى که در خارج هستند و به
خیالاتى مخالفت مى کنند، اینها بیدار بشوند، هشیار بشوند و هواهاى نفسانى
را از دست بدهند، دست بردارند از هواهاى نفسانى . و خداوند انشاءالله همه
قشرها را سعید کند و موفق کند به این خدمت به اسلام و به خدمت به ملت و
مسلمین .
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
11 فروردین 67
... الان عید نوروز ما در آستانه ولادت حضرت سیدالشهداست و دنبال او و ولادت حضرت مهدى علیه السلام که آن هم در 15 شعبان واقع شده است . بنابراین تقریبا باید ما بگوییم که یک حجتى است بر ما این دو ولادت و /این / واقع شدن این روز شریف و این روز نوروز در یک همچو آستانه اى که این دو بزرگـوار که هر دو /اقامه عدل / براى اقامه عدل هستند. سیدالشهدا سلام الله علیه که همه عمرش را و همه زندگیش را براى رفع منکر و جلوگیرى از حکومت ظلم و جلوگیرى از مفاسدى که حکومت ها در دنیا ایجاد کردند، تمام عمرش را صرف این کرد و تمام زندگیش را صرف این کرد که این حکومت ، حکومت جور بسته بشود و از بین برود. معروف در کار باشد، منکرات از بین بروند. حضرت صاحب سلام الله علیه و ارواحنا فداه هم که تشریف مى آورند براى همین معناست . تمام انبیا که قیام کرده اند در عالم طبیعت !!! حالا معانى شان که ، معارف غیبیه شان را خدا مى داند ما نمى دانیم ، اما در عالم طبیعت !!! وقتى زندگى اینها را مى بینیم از اول مقابله ى با طاغوت بوده است . بنابراین معنا بوده و این باید سرمشق بشود از براى مسلمان ها، کسانى که واقعا مسلمان هستند و واقعا علاقه مند به اهل بیت عصمت هستند و به پیغمبر اسلام هستند و از هر مذهبى که هستند، علاقه مند به آن مذهبشان هستند، باید ببینند که صاحب مذهب چه کرده است ؟ موسى بن عمران چه کرد، در زندگـیش چـه کرد، حضرت ابراهیم در زندگـیش چه کرد، تمام اینها قیام کردند در مقابل جور، در مقابل ظلم ، همه قیامشان این معنا بود. ما سرمشق باید بگیریم از اینها و ما باید قیام کنیم در مقابل ظلم . مسلمان باید در مقابل جورها، در مقابل ظلم ها، در مقابل منکرات قیام کنند، همان طورى که ملت شریف ایران بحمدالله قیام کرد و مى شود گفت که این انقلاب که /در این آیه / در این دعاى شریف واقع شده است (یا مقلب القلوب )، در جوان هاى ما واقع شده است . اینها الان برگشتند از یک حالى به حال دیـگـرى و حال نویى پیدا کرده اند. و در این ماه که ماه شعبان است باید ما توجه به این معنا بکنیم که ما باید چه بکنیم ، با این طاغوت ها باید چه بکنیم ؟...
و ما امروز مبتلاى به این معنا هستیم ، مسلمان ها مبتلاى به این معنا هستند، مسلمان ها مى بینند که این دولت هاى بزرگ ، این قدرت هاى بزرگ و این کسانى که اذناب آنها هستند، کسانى که فرمانبر آنها هستند الان با مسلمین ، با مردم ، با مستضعفین ، حتى با آن کسانى که مال خودشان است چه مى کنند.
تمام اینها ظاهر مى گـویند که ما اقامه عدل مى خواهیم بکنیم ، اما چه عدلى ؟ عدل امریکایى ، عدل امریکایى
یعنى چه ؟ یعنى هر کس خاضع به من شد، آن یک چیزى است که ما /باید/ او را
قبولش داریم ، هر کس منافع مملکتش را به ما داد ما او را قبول داریم ! از
آن ور شوروى هم همین است ، همه این قدرت هاى بزرگ این طورى هستند و ما باید
در مقابل تمام اینها بایستیم ، همان طورى که جوان هاى ما بحمدالله الان در
جبهه ها این پیروزى ها را، این پیروزى هاى بزرگ را به دست آوردند، باید تا
آخر این مطلب باشد، باید هیـچ درش سستى نشود تا وقتى که انشاءالله علم را به دست صاحب علم بدهند.
... مع الاسف به قدرى به گوش ما خواندند، به قدرى به گوش ملت ما خواندند، به گوش ملت هاى ضعیف خواندند که حکومت
به شما چکار دارد، شما برو نمازت را بخوان ، شما مسجدت را برو، همین !
البته ، ما اگـر فقط مسجد برویم و دعا بکنیم و بعد هم دعا به عرض بکنم که
آن بزرگان چه بکنیم ، همه با ما خوب مى شوند! اما وظیفه این است که ما برویم مسجد بنشینیم دعا بخوانیم یا وظیفه این است که ما باید قیام بکنیم ؟
وظیفه این است که ما همه باید همه چیز خودمان را در راه اسلام فدا بکنیم ،
چنانچه اولیاى ما این کار را کردند. و امروز شما مى بینید که این صدام
را که !!! بحمدالله !!! سیلى خورده است و الان محو این سیلى است ، الان
نمى فهمد دارد چه مى کند. شما ببینید که این همه پیروزى اى که واقع شده ،
اصلا این انکار مى کند که این جا چیزى واقع شده ، این نمى فهمد که فردا این
خبرنگارها، این خارجى ها مى آیند مى روند آن جا مى بینند چه خبر است . این
یک همچو حیوانى است که مملکت خودش را، افراد خودش را، اشخاصى که مربوط به
خودش هستند آنها را بمباران مى کند، بمباران شیمیایى مى کند که باید پاسدارهاى ما به داد آنها برسند.
من باید تشکر
کنم از این ملت ، این ملت شریف خودمان و خصوصا از این کسانى که در جبهه ها
مشغول هستند یا پشت جبهه ها مشغول به این هستند که آنها را کمک کنند، ما
باید تشکر کنیم از اینها و خصوصا از این جوان هایى که همه چیزشان را در راه
اسلام دادند. شما ملاحظه مى کنید که اشخاصى مى آیند این جا، همه چیزشان را
کانه دادند، معذلک مى گـویند کاش که ما یک بچه کوچکى که داریم بزرگ بشود،
برود جنگ بکند، اینها حجت بر ما هست ، اینها حجت بر آن اشخاصى هست که تو خانه نشستند و نق مى زنند، تو خانه نشستند و به مردم تزریق مى کنند که نه ، نروید جایى ، خدا انشاءالله بیدار کند اینها را، خداوند انشاءالله اشخاصى را که مخالفت
مى کنند یا از روى عمد یا از روى !!! عرض مى کنم !!! نفهمى مخالفت مى
کنند، اینها را بیدار کند و اینها را در این سال نو تجدید کند. و خداوند
انشاءالله این اسراى ما را، این کسانى که محبوب ما هستند، محبوب ملت ما هستند، این معلولین را، این اسرا را و این تمام کسانى که در آن جا در بند هستند، همه اینها را خداوند انشاءالله آزاد کند و ما را هم به وظیفه خودمان آشنا کند...
2 فروردین 68
بسم الله الرحمن الرحیم
یا مقلب القلوب و الابصار یا مدبر اللیل والنهار یا محول الحول والاحوال حول حالنا الى احسن الحال .
تحویل حال الى الحسن الحال این است که انشاء الله در این سال نو ما تغییرات روحى بدهیم ، یعنى واقعا تحول برایمان حاصل بشود و او به این است که همان طورى که سیره انبیا از اول تا آخر بوده است که جنگ و صلحشان براى خدا بوده است ، هیچ پیغمبرى جنگ نکرد الا براى خدا و صلح نکرد الا براى خدا.
و امسال نوروز ما بین دو عید واقع شده است یکى عید سعید ولادت حضرت امام حسین سلام الله علیه که احیا کننده دین اسلام بود از صدر اسلام تا آخرالزمان و یکى هم عید 15 شعبان ولى عصر ارواحنا له الفدا که او تا ازل احیا مى کند دین خداى تبارک و تعالى را. و ما امیدواریم که ملت ما در این سال نو به طورى عمل بکند که سیره انبیا بوده است ، به طورى عمل بکند که سیره اولیا بوده است و عمده این است که هواهاى نفس از بین برود، انسان در طول عمر مبتلاى به این هواى نفس است که محتاج به ریاضت است و من که گوینده ام موفق نشدم به این عمل! و من امیدوارم که ملت ایران و همه مسلمانان دنیا یک تحولى پیدا کنند در این سال نو که براى خدا کار کنند، براى سلطه خودشان نباشد، براى پیروزى خودشان نباشد، براى هواهاى نفسانى نباشد. و خداوند انشاء الله همه را توفیق بدهد که در راه خداى تبارک و تعالى مجاهدت کنند و انشاء الله این روز بر همه مبارک باشد و خداوند همه مسلمین را با هم متفق کند در مقابل کفر جهانى.
والسلام علیکم و رحمه الله
روح الله الموسوى الخمینى
در عصر مرجعیت آیت الله العظمى بروجردى قدس سره شریف قرار شد تا در شهر هامبورگ آلمان ، مسجد و مرکزى براى نشر تعالیم اسلام ساخته شود.
آیت الله بروجردى ، شخصى را به هامبورگ براى تهیه زمین براى چنان مرکزى فرستاد.آن شخص رفت و زمینى تهیه و خریدارى کرد و به محضر آقاى بروجردى بازگشت.
بعضى به آقاى بروجردى خبر داده بودند که زمین خریدارى شده در جاى مطلوب و مرغوب نیست؛ ایشان به آن شخص ماءمور خرید زمین فرمودند: شنیده ام زمین خریدارى شده در موقعیت مناسبى قرار ندارد، و این براى جامعه که ارزش را در زیبائى ظاهرى مى بیند، صلاح نیست و اماکن مذهبیشان از ساختمانهاى مجلل و زیبا برخوردار است ، از این رو براى ما صلاح نیست پایین تر از آنها جلوه کنیم .
آن شخص گفت : آقا! یعنى مى فرمایید در بالاى شهر هامبورگ و در کنار دریا، زمین تهیه کنیم ؟ آن جا خیلى گران است .
ایشان فرمودند: بله در جاى مناسب تهیه کنید، من هزینه اش را تاءمین مى کنم ، شما تصور مى کنید براى من زمین مى خرید؟ خیر این مکان به نام امام زمان (عجل الله تعالى له الفرج )است ، باید در جاى آبرومندى باشد که باعث تحقیر مسلمین نشود.
سرانجام مسجد اعظم بندر هامبورگ در زمین بسیار خوبى به مساحت تقریبا چهار هزار متر مربع در کنار دریاچه آلاستر ساخته شد.
درویشى نزد توانگرى رفت و گفت :
مگر نه این است که پدر من و تو آدم و مادرمان حوا است . پس ما با هم برادریم! از تو مى خواهم ثروت خویش را برادرانه تقسیم کنى .
خواجه یک پول سیاه به وى داد.
درویش : اى خواجه! چرا در تقسیم ، مساوات را رعایت نمى کنى ؟
خواجه سر را جلو آورده آهسته در گوش او گفت:
خاموش باش ، اگر برادران دیگر خبر شوند، همین اندازه هم به تو نمى رسد!!
ویژگى هاى مدیران موفق:
1 - تخصص و تعهد:
درباره طالوت و جالوت در قرآن کریم آمده است که : جنگى بین حق و ناحق
اتفاق افتاد، و از پیامبر آن زمان خواسته شد که رئیس و فرماندهى براى لشگر
تعیین کند. آن پیامبر از خداوند خواست تا فرمانده اى معرفى نماید، پروردگار
عالم جوانى را براى فرماندهى لشکر برگزید. مردم اعتراض کردند که این جوان
است و مناسب فرماندهى و ریاست نیست . آن پیامبر از سوى خداوند به مردم
اعلام کرد که این جوان ، دو صفت دارد تخصص و تعهد:
از این قرآن ، به خوبى مى فهمیم که این دو صفت ویژگى اولیه یک مدیر موفق است .
2 - ایجاد مواسات:
این شرط، بسیار مهم است ، و باید همگى سعى کنیم در خانه ، اداره و یا در هر جاى دیگر باز زیر دستان خود مدارا نموده و با آنان مثل یک رفیق صمیمى و برادر برخورد کنیم و قانون مواسات بین ما حاکم باشد.
امیرالمؤ منین علیه السلام به مالک اشتر مى فرماید:
اى مالک ! فرماندارها و فرماندهان لشکر تو باید از افرادى باشند که مواسات بر وجود آنان حاکم است.
مواسات ، قانون بسیار مهمى است ، و کپى شده از عالم تکوین
است . مواساتى که اسلام دارد از عالم تکوین نشاءت گرفته است . انسان اعضاى
مختلفى دارد: پا، دست ، چشم و...در بین اعضا، سر به منزله رئیس است در بدن
. لذا مى گویند: سر انسان از اعضاى رئیسه است . بین سر و بقیه اعضاى بدن
قانون مواسات و برابرى حاکم است و سر هیچ گاه تحمیل کننده بر بقیه اعضاى
بدن نیست و با آنان مستبدانه بر خورد نمى کند.
سعدى علیه الرحمه بسیار عالى سروده است که :
بنى آدم اعضاى یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوى به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
توکز محنت دیگران بى غمى
نشاید که نامت نهند آدمى
این شعار برگرفته از روایات است ؛ مرحوم کلینى حدود پنجاه روایت در این زمینه در جلد دوم اصول کافى آورده است . این همان قانون مساوات است ؛ یعنى اگر خارى به پا فرو رود مثل این است که به چشم فرو رفته باشد، نه تنها پا ناراحت است که دیگر اعضا نیز با پا همناله مى شوند. این جاست که فعالیت همگانى براى نجات پا شروع مى شود، و رئیس بدن ، یعنى سر به دست ، چشم مغز و...فرمان مى دهد تا با دقت تمام آن تیغ و خار را از پا در آورند. هیچ یک از اعضا بى تفاوت نبوده و خود را کنار نمى کشند، بلکه سر - که رئیس بدن است - مى گوید: درد پا درد من است ، لذت و خوشحالى پا لذت و خوشحالى من است . دستور اسلام در عالم تشریع نیز چنین است ، و مسلمانان باید چنین باشند.
پیامبر گرامى اسلام صلى الله علیه و آله فرمود:
من اءصبح ولم یهتم باءمور المسلمین فلیس بمسلم
کسى که صبح کند و به امور مسلمانان ، همت نورزد، مسلمان نیست .
3 - منطقى بودن:
یکى دیگر از ویژگى هاى مدیر موفق این است که رئیس و مسئول با استدلال و منطق به میدان کار وارد شود نه با زور و قلدرى . البته ممکن است با زور و تحمیل تشکل به وجود بیاید اما به قول شیخ الرئیس بوعلى سینا رحمه الله چنین نظمى دوام و استمرار
نخواهد داشت . شما اگر سنگى را به وسیله زور و نیروى بازو به طرف بالا
پرتاب کردید، آن سنگ به اندازه زور و بازوى شما بالا خواهد رفت و بیش از آن
ادامه نخواهد یافت ، و سرانجام به طرف پایین خواهد آمد.
طبق فرموده
قرآن ، اگر پدر، مادر و رئیسى بخواهد نظرش را بر زیر دستانش تحمیل کند نه
تنها پیشرفتى ندارد که آنان را عقده اى بار خواهد آورد.لذا اگر تند خویى و
خشونت به میان آمد انسان به جاى گرفتن نتیجه مثبت ، با سرعت تمام به سوى
ضد مطلوب خود مى رود.
امام حسین علیه السلام سخنى دارد که باید پدران و مادران در خانه
، و مسئولان در اداره ، آن را با آب طلا بنویسند و در اتاقشان نصب کنند و
آن این که امام علیه السلام فرمود:
من هاول اءمرا بمعصیة الله کان اءفوت لما یرجوا...
اگر کسى از راه گناه و خلاف چیزى را به دست آورد، مسلما امید او قطع مى شود و به ضد مطلوب خود مى رسد!
4 - پرهیز از تندخویى:
رئیس تندخو و نامهربان ، گذشته از این که در مسند مدیریت ناموفق بوده و شکست مى خورد، مصیبت فشار قبر را نیز براى خود خریده است .
معاذ، جوان پاک و خوبى است ، جبهه
رفته و براى اسلام پیکارهاى فراوان نموده است ، زمانى که از دنیا رفت
فرشتگان به قدرى در تشییع جنازه اش شرکت نموده اند که پیغمبر صلى الله
علیه و آله فرمود: زمین در تشییع معاذ از ملائکه پر شده است . رسول گرامى
اسلام در تشییع و غسل و کفنش شرکت کردند، و با دست مبارک خود بر قبر
گذاشتند، اما زمانى که قبر را با خاک پر نموده و روى آن را پوشانیدند،
پیامبر رو به اصحاب کرده و فرمودند: قبر چنان فشارى به معاذ داد که
استخوان هاى سینه اش در هم شکست ، اصحاب تعجب کردند و پرسیدند: یا رسول
الله ! معاذ که انسان خوبى بود. پیامبر فرمود: آرى ، آدم خوبى بود، بهشت هم مى رود، اما در خانه با زیر دستانش رفتار تندى داشت و تندخو بود.
5 - سعه صدر:
دریا دلى و سعه صدر، از صفات لازم یک مدیر
است . با این ابزار است که مسئولان و مدیران مى توانند با حوادث رو به رو
شوند و مشکلات مردم را درک کنند. از همین روست که امیرالمؤ منین على علیه السلام فرمود:
آلة الریاسة سعة الصدر
ابزار ریاست ، سعه صدر است .
مسئول و رئیس ، در اثر زیادى ارباب رجوع و سختى کار، و بد بودن افراد زیر دست هر چه که خسته و عصبانى باشد باز نمى تواند بد اخلاقى کند و از مرز اعتدال خارج شود و برخورد خشن و نامناسب با ارباب رجوع داشته باشد و در نتیجه ، کار خوب و خدمات گذشته اش را حبط و نابود کند
...
هنگامى که حضرت موسى علیه السلام مبعوث به رسالت شد خداوند خطاب به او فرمود:
اذهب الى فرعون انه طغى
اى موسى! به سوى فرعون برو که او به سرکشى برخاسته است .
در این جا حضرت موسى نگفت ، خدایا یک لشکر مجهز و یا قدرت و مکنت به من عطا کن ! بلکه گفت : خدایا! سعه صدر به من عنایت فرما: رب اشرح لى صدرى ویسر لى امرى و احلل عقدة من لسانى یفقهوا قولى.
موسى گفت : پروردگارا! سینه ام را گشاده گردان و کارم را براى من آسان ساز و از زبانم گره بگشاى تا سخنم را بفهمند.
این
ترتب و پشت سر آوردن به ما مى فهماند که اگر کسى دریا دل باشد کارها بر او
آسان مى شود و اگر کسى سعه صدر داشته باشد، اراده اش قوى مى گردد. وقتى
اراده اش قوى شد تسلط بر اعصاب پیدا مى کند و در نتیجه با آرامش و حوصله
حرف مى زند. و با مراجعه کنندگانش برخورد منطقى مى کند و آنان را راضى و
خوشحال راه مى اندازد.
به جراءت مى توان گفت که تاءثیر سعه صدر، از هر قدرت و مکنتى و از هر لشکر مجهزى براى انسان بیشتر است ،
در روان شناسى معیارى وجود دارد به نام قانون فشار که اگر بخواهند شخصیت و سعه صدر و تسلط بر اعصاب کسى را ارزیابى کنند تا کار و پست کلیدى را به او محول کنند، ابتدا او را با قانون فشار، آزمایش مى کنند. نحوه امتحان هم به این صورت است که : او را در جاى ناراحت کننده و آزار دهنده اى مى نشانند و یک لامپ قوى در مقابل چشمانش روشن مى کنند؛ به طورى که از نظر جسم او را صد در صد ناراحت مى کنند، سپس دو یا سه نفر با او مشغول حرف زدن مى شوند، ابتدا سؤ ال پیچش مى کنند و هنوز یک سؤ ال را جواب نداده سوال دوم و سوم و...، خطاب به او شروع مى کنند به حرف هاى رکیک و تند و تمسخرآمیز، تا جایى که از نظر روحى نیز صد در صد عصبانى اش مى کنند، در چنین وضعى شخص سه حالت پیدا مى کند:
1- به هیچ وجه کنترلش را از دست ندهد؛ یعنى بر اعصابش مسلط باشد و هیچ اثرى جسمى و روحى روى او نگذارد.
2- کنترل خود را از دست بدهد، به گریه بیفتد و بدنش بلرزد و هم چون انسان هاى ترسو و وحشت زده باشد.
4-
انسانى است وسط، نه آن چنان شجاع و با شهامت که هیچ اثر جسمى و روحى در
وجودش نگذارد و نه آن چنان ترسو و بزدل که وحشت زده باشد و بلرزد، بلکه
حالتى بین این دو است ؛ یعنى خود خورى مى کند، ناراحت مى شود اما خود باخته
نمى شود، همه را در دل نگه مى دارد و چیزى نمى گوید.
روان شناسان مى گویند: نمره انسان هاى قسم اول بیست است . گروه دوم رفوزه هستند و نمى توان کارها و پست هاى کلیدى را به آنان واگذار نمود. گروه سوم هم نمره متوسط دارند؛ به این گروه نیز نمى توان کارهاى حساس را محول کرد.
این قانون ، قانون بسیار خوبى است . بهتر از این ، معیارى است که امیرالمؤ منین علیه السلام براى ما تعیین کرده و فرموده است که :
الة الریاسة سعة الصدر
وسیله و آلت ریاست و سرپرستى ، دریا دلى است .
همان طور که اگر یک منشى قلم نداشته باشد نوشتن برایش ممکن نیست ، و یک آهنگر چکش و یک نجار تیشه نداشته باشند کارشان تعطیل مى شود، یک رئیس نیز اگر سعه صدر نداشته باشد نمى تواند ریاست کند...
رمز پیروزى مردان بزرگ و رهبران انقلاب هاى سرنوشت ساز، همین تسلط و سعه صدر
بوده است ، نگاهى گذرا به زندگانى پیامبر گرامى اسلام صلى الله علیه و آله
نشان مى دهد که سعه صدر و دریا دلى ، یکى از رموز موفقیت آن حضرت بوده است
و قرآن نیز در سوره انشراح به این نکته اشاره مى فرماید:
الم نشرح لک صدرک
مدیران و کارمندانى که در پشت میز نشسته اند، باید بدانند که حل مشکل مردم به دست آن هاست ، و مى توانند با رفتار و کردار اسلامى و سعه صدر مبلغ انقلاب باشند و اتاق اداره شان را مرکز تبلیغ کنند.
نقل مى کنند که : مرجع بزرگ ، مرحوم حاج سید ابوالحسن اصفهانى (ره) نامه هایى که به دستش مى رسید مى خواندند - اگر چه این کار برایش مشکل هم بود - و آن نامه هایى را که فحش و ناسزا بود جمع مى کرد و در هر ماه یک دستمال از آن ها را بسته و براى این کسى از متن آن ها آگاهى پیدا نکند خودش شخصا مى برد و در آب جوى مى ریخت .
اگر
کسى بخواهد به چنین نامه هایى جواب بدهد؛ یعنى مثل آنان فحش بنویسد، او
هم مى شود مثل فحش دهنده پاداش بدى را به خوبى بده ، نه به بدى اگر کسى به
شما بدى کرد شما باید به او خوبى کنید.
اءحسن الى من اءساء الیک ؛ فان المسى ء یجزیه اساءته
به کسى که به تو بدى مى کند خوبى کن ، زیرا آدم بد به جزاى عملش خواهد رسید.
اگر مى خواهید کسى را که به شما بدى کرده است بکوبید، با او با عطوفت و مهربانى برخورد کنید و به دست مکافاتش بسپارید، مطمئن باشید که اگر بدى او زیاد شد و از حد گذشت ، به جزاى عملش خواهد رسید.
...
6 - قاطعیت:
انسان وقتى شرح زندگى
افرادى که در دنیا پیروز و موفق بوده اند را مى شنود و یا درباره آنان
مطالعه مى کند به این نتیجه مى رسد که پیروزى و موفقیت این گروه ، مرهون قاطعیت آنان است .
منظور از قاطعیت: تشخیص وظیفه ، تشخیص راه رسیدن به هدف ، جدیت در گفتار و ایمان به پروردگار عالم است ، اگر کسى این چهار صفت را دارا باشد قاطعیت دارد.
...
شما اگر اخلاق پیامبران و زندگى و مبارزات آنان را مطالعه کنید، در مى یابید که مانع زیادى داشته اند، اما از میدان در نرفتند
و سرانجام به هدفشان رسیدند؛ مثلا حضرت موسى علیه السلام زمانى که به
رسالت مبعوث شد، هیچ ابزار مادى نه لشکرى ، نه سلاحى ، نه پولى و نه
امکانات مادى دیگرى در اختیار نداشت ؛ خودش بود و عصایى که هنوز اژدها نشده
بود. از جانب خدا خطاب مى شود: اى موسى ! برو در مقابل فرعون و ماءموریت
خود را به انجام رسان ، که فرعون ، طغیان کرده است . موسى با سلاح قاطعیت ، به راه مى افتد.
او هدف را تشخیص داده و براى از بین بردن ظلم و نشر توحید، راه را نیز
یافته است که باید به مقابله با ظلم و ستم برخیزد، استقامت کند تا سرانجام
سردمدار ظلم را شکست دهد. او این قاطعیت را از اتکاى به خدا به دست آورده
است و دریافته است که چون هدفش و راهش حق است ، خداوند نصرت و یاریش خواهد
کرد. چنین انسانى هیچ گاه خسته نمى شود. لذا مقابل کاخ فرعون آمد و راهش
ندادند، یک سال آن جا ایستاد! تا سرانجام به دست
خود دشمن ، موفق شد که نزد فرعون برود و در همان برخورد اول ، فرعون را در
معرض شکست قرار داد؛ تا بالاخره حضرت موسى توانست بساط مستبد آن چنانى را
برچیده و به هدف مقدس و الهى خود نائل شود.
موانعى که بر سر راه موسى قرار داشت تنها دیکتاتور زمانش یعنى فرعون نبود، بلکه خود بنى اسرائیل
نیز مانع بزرگى بودند؛ بنى اسرائیل که خونشان در رگ هاى صهیونیست هاى
روزگار ما نیز جریان یافته است ، و امروز سرسخت ترین دشمنان اسلام همین ها
هستند.
بنى اسرائیل انسان هاى بهانه جویى بودند، در بیابان ،
مائده آسمانى برایشان نازل مى گشت و مرغ و پلو در اختیارشان قرار داده مى
شد باز قانع نمى شدند و اطراف حضرت موسى علیه السلام را گرفته و مى گفتند:
ما سیر و پیاز مى خواهیم ، ما سبزى و...مى خواهیم ، آنان به قدرى سست عنصر بودند که وقتى چهل روز از پیامبرشان دور ماندند، گوساله پرست شدند و اعتقاد خود را از دست دادند. لشکر حضرت موسى چنین انسان هایى بودند! آیا مى توان گفت که این ها موسى را در مقابل فرعون به پیروزى رساندند؟ مسلما چنین نیست .بلکه تنها عاملى که موسى را بر دشمن برترى داد و پیروز نمود و تمام گردنه ها را پشت سر گذاشت و تمام موانع و سدها را شکست همانا توکلش به خدا بود و قاطعیت و ایستادگى اش در راه هدف ...
تا کنون دیده و یا شنیده نشده است که کسى بگوید: ابراهیم ، موسى ، عیسى علیه السلام و یا محمد صلى الله علیه و آله و ائمه اطهار علیه السلام شکست خوردند! امروز مسلمان ، غیر مسلمان ، سنى ، شیعه؛ امام حسین علیه السلام را مرادف و مصادف با ایثار، فدا کارى و شرف و آزادگى مى داند.
...
پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله به تنهایى در مقابل تمام کفار قریش قد علم کرد، چرا که هدف دارد، راه را تشخیص داده است ، شعار تواءم با عمل دارد. لذا سیزده سال مصیبت هاى کمر شکن
قریش را به جان خرید تا به هدفش برسد. کفار وقتى از راه اذیت و آزار و
شکنجه موفق نشدند و ابوطالب عمومى پیامبر را خواستند و به او گفتند: پسر
برادرت از ما چه مى خواهد، او تمام منافع ما را به خطر انداخته است ، به او
بگو که اگر زن مى خواهى بهترین و زیباترین زن هاى حجاز را در اختیارت
بگذاریم تا اول متمول و پولدار حجاز باشى ! و اگر ریاست مى خواهى
فرمانروایى حجاز از آن تو باشد و همه طوائف زیر دست تو باشد! اتفاقا پیغمبر
نه زن داشت و نه پول و نه ریاست ، یک بچه یتیم بى کس که حضرت ابوطالب ،
بزرگش کرده بود.
پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمودند: به آنان بگو که اگر
کره ماه را در دست راست من و خورشید را در دست چپم بگذارید دست از هدفم بر
نمى دارم . بگویید: لا اله الا الله نه پول مى خواهم ، نه ریاست و نه زن .
این است معناى قاطعیت. چنین انسانى ولو تنها هم که باشد به هدفش مى رسد.
وقتى دیدند تطمیع ، کار ساز نیست ، از راه تهدید وارد شدند؛
مثلا یاسر و سمیه - پدر و مادر عمار را که مسلمان شده بودند - براى ارعاب
دیگران آوردند و یک پاى سمیه را به یک شتر و پاى دیگرش را به شتر دیگر
بستند و هر یک از شترها را به طرف راندند و آن زن قهرمان را که حاضر نشد از
ایمانش دست بردارد، به دو نصف کردند. اول شهید که اسلام داد همین زن
قهرمان ، یعنى سمیه ، مادر عمار بود.
سپس به سراغ یاسر آمدند، به وى
تازیانه مى زند و او را بر روى ریگ هاى داغ و سوزان بیابان مى انداختند و
آن قدر مى زدند تا غش مى کرد و بعد با ریختن آب او را به هوش مى آوردند و
باز تازیانه مى زدند، تا این که سرانجام زیر تازیانه به شهادتش رساندند.
کفار هر چه بیشتر مسلمانان را شکنجه و آزار مى کردند، آنان با استقامت تر مى شدند. پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله همان شعار همیشگى خود یعنى لا اله الا الله را تکرار مى کرد. دیدند نمى شود؛ پیامبر و مسلمانان را تبعید
کردند؛ باز به هدفشان نرسیدند، بالاخره سه سال آنان را در شعب ابوطالب
زندانى کردند - از بین مسلمین فقط حضرت خدیجه خارج از شعب ابى طالب بود - و
از بیرون شعب غذاى مختصرى به مسلمانان مى رساندند؛ به طورى که بچه ها در
اثر تشنگى مردند، زن ها از گرسنگى و تشنگى پوست گذاشتند، فریاد زن ها و بچه
ها از سرما و گرما بلند بود و پیران از بین رفتند. پیامبر چنین وضعى را
تحمل مى کرد و مى فرمود: قولوا الا اله الا الله تفلحوا...
از
طرف دیگر حدود هشتاد جنگ برایش پیش آمد آن هم با وضعى که نه عده داشت و نه
عده ، به قول جرجى زیدان مسیحى ، مسلمانان اسب و حتى در بعضى موارد کفش هم
نداشتند و پا برهنه به جنگ مى پرداختند و پاهایشان زخم مى شد.
جنگ ذات الرقاع یعنى جنگى که مسلمانان به پاهایشان کهنه بستند و پایشان زخم مى شد.
7 - صبر و استقامت:
یکى دیگر از شرایط مدیر و مسئول ، صبر و استقامت ، است . باید بدانیم که در دنیا مشکل فراوان است ، و هیچ کس بى مشکل و گرفتارى نیست . دنیا را بلا و گرفتارى احاطه کرده است .
دار بالبلاء محفوفة
دنیا با بلا و مصیبت ، پیچیده شده است .
همان
طور که اگر انسانى در آب باشد، آب محیط بر اوست ، انسان نیز در دنیا به
وسیله گرفتارى و مصیبت ها احاطه شده است و تنها چیزى که هست این که مشکل ها
بزرگ و کوچک بوده و انواع مختلف دارد. امروز به رنگى است و فردا به رنگ
دیگر!
...
از دیدگاه قرآن و روایات اهل بیت علیهم السلام اگر کسى بخواهد به کمال برسد باید با مصیبت ها و مشکلات دست و پنجه نرم کند.
پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله مى فرماید:
البلاء للولاء...؛ (57)
مصیبت و سختى ، براى اولیاء الله است .
آرى ، پروردگار عالم هر که را بیشتر دوست داشته باشد، او را با مرکب بلا، زودتر به هدف و کمال و سعادت مى رساند.
عالم تکوین نیز این گونه است.
...
درباره لنین گیاه شناس که افتخارى است براى کشورش سوئیس نقل مى کنند که : معلم و مدیرش روزهاى اول درس دیدند که حافظه اش ضعیف است و براى تحصیل علم مناسب نیست ، به پدرش گفتند پسر تو باید به دنبال کار و کاسبى برود و نمى تواند درس بخواند و به جایى برسد.
اما در اثر استقامت پدرش ، صبر و استقامت خودش نه تنها دانشمند و گیاه شناس شد - که خواست خودش بود - بلکه طبیب نیز شد، یعنى به خواسته پدر و مادرش که مى خواستند او طبیب بشود نیز جامعه عمل پوشید. در نتیجه هم گیاه شناس ماهرى شد و هم طبیب حاذق ، نوشته اند او پایان نامه خود را در مسافرت نوشت و وقتى به آلمان رفت به اسم جادوگر او را تبعید کردند، زجر و شکنجه اش دادند، باز وقت در یک مسافرت دیگرى پایان نامه دومش را نوشت و سرانجام به وطنش بازگشت و افتخارى براى کشورش شد.
درباره پاستور مى نویسند: استعدادش خیلى کم بود، فقر و فلاکت بر زندگى اش حاکم بود اما صبر و استقامت عجیبى داشت ، او در کلاس شاگرد ناشناخته اى بود و به خاطر استقامت و پشتکارى که داشت استادش دختر خود را به او داد. پاستور در چنین وضعى باید سر از پا نشناسد، چرا که استاد دانشگاه ، دخترش را به او داده است ، اما شب عروسى که شد همه آمدند جز پاستور، که نیمه هاى شب آمد و از همه معذرت خواست و گفت : آزمایشم ناقص بود و نتوانستم نیمه کاره رها کنم لذا از همه شما عذر خواهى مى کنم .
...در حقیقت ، کسانى که گفتند: پروردگار ما خداست ، سپس ایستادگى
کردند، فرشتگان بر آنان فرود مى آیند و مى گویند: هان ، بیم مدارید و
غمگین مباشید و به بهشتى که وعده یافته بودید شاد باشید. در زندگى دنیا و
در آخرت دوستانتان ماییم و هر چه دلهایتان بخواهد در بهشت براى شماست و هر
چه خواسته باشید در آن جا خواهید داشت .
...
برگرفته از:
اخلاق در اداره
نویسنده : آیت الله حسین مظاهرى
ارزش کار اداریان:
اقتصاد هر مملکتى متوقف بر کار است : کار تولیدى ، کار توزیعى و کار خدماتى .
از نظر اسلام ، قرآن و روایات اهل بیت علیه السلام کارهاى خدماتى - نظیر اداره ها - اهمیت بیشترى دارد؛ یعنى اسلام که مردم را بر کار تولیدى و کار توزیعى مثل تجارت سفارش کرده ، به کار خدماتى بیشتر اهمیت داده و تاءکید نموده است ؛ تا جایى که مى توان گفت : عبادتى بالاتر از خدمت به جامعه نیست .
ثواب کار خدماتى ، از نماز شب ، روزه مستحبى ، حج و حتى از جهاد بالاتر است!!
در روایتى آمده است :
قضاء حاجة المؤ من یعدل سبعین حجة مبرورة
برآوردن حاجت مردم ، مساوى با هفتاد، حج مقبول است .
در این باره اگر همین یک روایت بود قبولش مشکل بود و به نوعى توجیه مى شد، اما آن چه آن را یقین آور مى کند این است که این روایت به طور پى در پى و متواتر، نقل شده است .
سعى و کوشش پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله این بود که گرهى از کار مسلمانى باز کند. یا اگر امیرالمؤ منین علیه السلام گره اى از کار یک مسلمانى مى گشود، برایش از نماز شب خوش حال کننده تر بود. از تاریخ و سیره پیامبر و ائمه علیه السلام به خوبى استفاده مى شود که بى تفاوت بودن در کار مسلمانان ، توهین کردن به آنان ، به اندازه اى براى آن بزرگواران ناراحت کننده و غم انگیز بوده که حتى اگر فرزندشان از دنیا مى رفت ، آن اندازه ناراحت نمى شدند!!!
...
امام صادق علیه السلام مى فرماید:
من أهان ولیا فقد بارزنى بالمحاربة
اگر کسى به مسلمانى توهین کند گناهش همانند آن است که جنگ با خدا کرده باشد!
...
اهمیت گره گشایى از کار مردم:
هارون الرشید حاکمى ظالم و مغرور بود که وقتى ابر بالاى سرش مى آمد مغرورانه مى گفت : اى ابر! ببار، هر جا که ببارى بر مملکت من باریده اى و به راستى هم همینطور بود؛ یعنى آن زمان که آمریکا کشف نشده بود و تقریبا دو سوم دنیاى منهاى آمریکا تحت سلطه اسلام بود.
همین هارون ، وزیرى به نام على بن یقطین داشت ، وى از شیعیان راستین و از دوستداران واقعى ائمه اطهار بود، که زیر پرچم ظلم بود و زجر مى کشید، مرتب به امام موسى بن جعفر علیه السلام نامه مى نوشت که : آقا! من زیر پرچم ظلم زجر مى کشم ، آیا مى توانم خودم را از منصب وزارت هارون خلاص کنم ؟ امام علیه السلام سفارش مى کرد که: باید در منصب خود باقى بمانى ، چون کفاره گناه تو خدمت به مسلمان است ، اگر بتوانى گره اى از کار مسلمانى بگشایى کفاره گناهانت را پرداخته اى.
زیر پرچم ظالم و حاکم جور بودن بسیار گناه بزرگى است ، تا جایى که امام رضا علیه السلام مى فرماید: در روز قیامت خیمه اى به پا مى کنند و هر کسى که تجاوز و ظلمى کرده باشد به آن خیمه مى برند، و سپس مى فرماید: حتى آن افرادى را که آب در دوات ظالم ریخته اند و قلم براى ظالم مهیا کرده اند داخل آن خیمه مى کنند؛ یعنى یک مستخدم ظالم با خود او در یک میان جاى مى گیرند. با این که درجه گناه در خدمت ظالم بودن تا این حد بالاست ، اما امام موسى بن جعفر علیه السلام مى فرماید: کفاره چنین گناه بزرگى این است که گره اى از کار یک مسلمانى بگشایى .
خدمت خالصانه
کار اداریان خدمت به مردم و سامان دهى کار آنان است . این قشر عظیم و محترم همیشه در فکر آنند که گره اى از کار فرو بسته خلق خدا بگشایند. اما نکته این جاست که اگر بخواهند این کارها پربرکت و جاویدان شود و در دنیا و آخرت به کارشان بیاید باید با اخلاص هم آغوش گردد.
...
پرهیز از منت گذارى:
امیرالمؤ منین علیه السلام منشور بسیار ارزشمندى به مالک اشتر و در واقع خطاب به سیاست مداران و حکومت گران و نیز تمام کسانى که به نحوى با ارباب رجوع سر و کار دارند نوشته است . این منشور، افتخارى براى عالم اسلام است که حتى آن را منشور سازمان ملل مقایسه کرده و به این نتیجه رسیده اند که این دو منشور از نظر محتوا و دقت در عدالت اجتماع با هم قابل قیاس نیستند؛ منشور سازمان ملل ، منشورى است که متفکران دنیا از کشورهاى مختلف بعد از جنگ جهانى دوم گرد هم آمدند، دو سال فکر کردند و تلاش نمودند تا آن را نوشتند.اما امیرالمؤ منین آن منشور را زمانى نوشت که مالک اشتر سوار بر مرکب ، و مهیاى رفتن براى حکومت بود.
على علیه السلام در این منشور به مالک اشتر مى فرماید:
ایاک و المن على رعیتک باحسانک ...فان المن یبطل الاحسان
مبادا هرگز با خدمت هایى که انجام دادى بر مردم ، منت گذارى ....زیرا منت نهادن پاداش نیکوکارى را از بین مى برد.
انسان وقتى سیره اهل بیت علیهم السلام را مطالعه مى کند مى بیند که آن بزرگواران تلاش فراوان داشتند که چشم ارباب رجوع ، و مستمندان و گرفتاران به چشم آنان نیفتد که در نتیجه خجالت بکشند،
...
ایستگاه خطرناک:
در روز قیامت چندین گردنه است بازرسى وجود دارد؛ یعنى زمانى که انسان وارد صف محشر مى شود باید در هفتاد مورد حساب و کتاب پس بدهد. یکى از ایستگاه ها خطرناک است و آن ایستگاه مرصاد نام دارد. در این ایستگاه ، بازرسى کننده خود خداوند است .
ان ربک لبالمرصاد:
آیه مذکور دو معنا دارد:
1- خداوند در کمین گاه تو بوده و ناظر اعمالت مى باشد؛
2- در روز قیامت حساب و کتاب تو که مربوط به حق الناس است با خداست و خداوند قسم خورده است که به عزت و جلالم سوگند از حق الله ممکن است بگذرم اما از حق الناس نخواهم گذشت .
على علیه السلام در نهج البلاغه مى فرماید:
خدایا پناه مى برم به تو از پلیس راه دوم مرصاد، که حتى اگر خارى در دست رفته باشد از آن هم سوال مى کنى که آیا این خار از درخت خودت بود یا از درخت دیگرى؟!
...
گزیده اى از:
اخلاق در اداره
آیت الله حسین مظاهرى
علامه مجلسى رحمه الله در بحارالانوار ج 20، ص 382 از کاذرونى نقل کرده :
رسول خدا صلى الله علیه و آله در سال ششم هجرت براى خود مهرى تهیه کرد، چون قصد نامه نوشتن به شاهان و امراء داشت ، به حضرتش گفتند: پادشاهان نامه بى مهر را اهمیت نمى دهند، در ذوالحجه همان سال شش نفر از صحابه ، نامه هاى آن حضرت را براى پادشاهان و امراى وقت بردند...
عبدالله بن حذاقه نامه آن حضرت را به کسرى خسروپرویز پادشاه ایران برد، عمروبن عبدالله ضمرى ، به نجاشى پادشاه حبشه ، حاطب بن ابى بلتعه به مقوقس پادشاه مصر، دحیة بن خلیفه کلبى ، به قیصر پادشاه روم ، شجاع بن وهب به ابى شهر پادشاه غساسى شام ، و سلیط بن عمرو عامرى به پادشاه یمن .و در نقل یعقوبى و دیگران : علاءبن حضرى را نیز با نامه به منذربن ساوى پادشاه بحرین فرستاد.
نامه حضرت رسول به خسرو پرویز:
بسم الله الرحمن الرحیم من محمد رسول الله الى کسرى عظیم فارس سلام على من اتبع الهدى و آمن بالله و رسوله و شهدان لااله الاالهل وحده لاشریک له و ان محمدا عبده و رسوله ، ادعوک بدعایة الله فانى رسول الله الى الناس کافة لانذر من کان حیا و یحق القول على الکافرین اسلم تسلم فان ابیت فعلیک اثم المجوس
ترجمه:
به نام خداى رحمان رحیم
نامه اى است از محمد رسول خدا صلى الله علیه و آله به کسرى بزرگ فارس ، سلام بر آنکه از هدایت پیروى کند، و به خدا و رسولش ایمان آورد و گواهى دهد که معبودى جز خدا نیست ، یکتا و بى شریک است و محمد بنده او و پیامبر اوست ، من تو را بدین خدا دعوت مى کنم زیرا که به همه مردم پیامبرم ، تا انداز کنم آنان را که حق شنو هستند و وعده عذاب بر کافران محقق شده است! اسلام بیاور تا سلامت باشى! اگر از پذیرفتن این دعوت امتناع کنى ، گناه ملت مجوس بر عهده توست!
خسرو پرویز به عبدالله حذاقه اجازه ورود به دربار داد، یکى از درباریان گفت : نامه را به من بدهید تا به شاه برسانم ، گفت نه باید خودم به او بدهم ، فرمان رسول الله چنین است ، خسرو گفت بگذارید، بیاورد، او نامه را به دست خسرو داد خسرو گفت : یکى از دبیران آن را بخواند، دبیر چنین خواند: من محمد رسول الله الى کسر عظیم فارس!
خسرو از این که حضرت نام خودش را پیش از او نوشته بود آتش گرفت ، فریاد کشید و نامه را پاره کرد بى آنکه از مضمون آن مطلع شود بعد گفت عبدالله بن حذاقه را از دربار بیرون کند، عبدالله چون جریان راچنین دید بر شترش نشست و راه مدینه را در پیش گرفت ، خسرو پس از فروشدن خشمش ، او را خواست گفتند: رفته است ، عبدالله چون به مدینه آمد، جریان را به حضرت گزارش کرد، حضرت فرمود: او با این کار حکومت خودش را پاره کرده ست : قال صلى الله علیه و آله: مزق کسرى ملکه
در مناقب آمده : کسرى نامه حضرت را پاره کرد و او را تحقیر نمود و گفت : این کیست که مرا به دین خود مى خواند و نام خود را پیش از نام من مى نویسد آنگاه در جواب آن حضرت مقدارى خاک فرستاد، حضرت فرمود: خدا حکومتش را پاره کند چنان که کتاب مرا پاره کرد و در جواب من خاک فرستاد، شما مالک خاک او خواهید شد: مزق الله ملک کما مزق کتابى و بعث الى بتراب اما اءنکم تملکون اءرضه
سپس خسرو به فرماندار یمن که باذان نام داشت ، نوشت :
به من خبر رسید که در زمین تو مردى است مى گوید: من پیامبرم او را دست بسته پیش من به فرست ، باذان نامه خسرو را با دو نفر محضر رسول خدا صلى الله علیه و آله فرستاد و به آن حضرت (به اصطلاح ) دستور داد که با آن دو پیش خسرو برود، آن دو طائف آمده و از آنجا رسول خدا صلى الله علیه و آله را از مردى سراغ گرفتند، مرد گفت او در مدینه است ، آن دو به مدینه آمد.
بعد به محضر حضرت آمده گفتند: شاهنشاه ملک الملوک کسرى به ملک باذان فرمان داده کسى را پیش شما بفرستد و شما را پیش او ببرد، او ما را محضر شما فرستاده ، اگر امتناع کنید خودتان و قومتان را به هلاک انداخته و دیارت را خراب کرده اى .
آن دو در زى فارسیان بوده ریشهاى خویش را تراشیده و سبیلها را بلند کرده بودند، حضرت با دیدن قیافه آن دو ناراحت شد، فرمود: واى بر شما کى به شما گفته شد که چنین کنید؟ پیشواى ما چنین فرمان داده است فرمود: ولى پروردگار من فرمان داده ریشم را بلند و شاربم را کوتاه نمایم ، بروید فردا پیش من بیایید...
فردا که آن دو محضر حضرت آمدند، فرمود: پروردگار من پیشواى شما را در فلان ماه و فلان شب و فلان ساعت کشت ، پسرش شیرویه را بر او مسلط گردانید، گفتند: مى دانى چه مى گویى ؟! ما با نامه نوشتن تو به خشم آمدیم حالا بدتر از آن را مى گویى ؟ این سخن را نوشته و به ملک باذان اطلاع مى دهیم !
فرمود: آرى به او از من این مطلب را خبر بدهید و بگویید: دین من و سلطه من به تمام حیطه حکومت کسرى خواهد رسید... و به او بگویید: اگر اسلام بیاورى آنچه در دست دارى به تو مى دهم و تو را بر قومت حاکم مى گردانم ، بعد به یکى از آن دو کمربندى داد که با طلا و نقره مرصع بود، و بعضى از شاهان به وى اهداء کرده بود، آنها چون به یمن آمدند جریان را به باذان نقل کردند، باذان گفت : به خدا این سخن پادشاه نیست ، من فکر مى کنم آن شخص پیامبر است چنانکه خود مى گوید، منتظر باشیم اگر گفته او حق باشد بى شک پیامبر است وگرنه درباره او فکر مى کنیم .
چندى نگذشت که نامه اى از شیرویه به باذان رسید، من پدرم کسرى را کشتم ، زیرا که ظالم بود، و اشراف فارس را کشت ، چون نامه من به تو رسید از مردم براى من بیعت بگیر و با مردى که (رسول الله صلى الله علیه و آله ) به خسرو نامه نوشته بود کارى نداشته باش تا فرمان من به تو برسد، باذان چون نامه شیرویه را خواند، گفت : این شخص لاشک پیامبر است ، لذا اسلام آورد و از ایرانیان آنها که در یمن بودند اسلام آوردند.
خسرو پرویز نوه انوشیروان بیست و سومین پادشاه ساسانى است که در سال 628 میلادى به دست پسرش شیرویه به قتل رسید چون در نظر داشت پسر دیگرش مردانشاه را به جانشینى خود برگزیند، این بر شیرویه گران آمد، و به قتل وى مصمم گردید.
منبع:
از هجرت تا رحلت
مؤ لف : سید على اکبر قریشى
با اندکى تصرف
ابتدا باید دید، اصولا شخصیت چیست که همه طالب آنند؛ هر کس آنرا در چیزى به اشتباه یا به واقعیت مى جوید، و موضوع یا نمونه ویژه اى را ملاک منش و شخصیت ایده آل خویش مى پندارد و با همه وجودش خواستار آن است؟
چنانچه مى بینیم : گروهى ، داشتن لباس گران قیمت و گلوبندهاى چند میلیون تومانى یا پالتو پوستى چند هزار دلارى (1) را ملاک عظمت و شخصیت خود مى دانند و برخى دیگر داشتن طرفداران زیاد را براى کسى ، نشانه بزرگى منش او مى دانند تا آنجا که به خاطر مرگ چنین کسى ، هزاران نفر خود کشى مى کنند یا ته سیگار و چند تار موى او را صدها هزاران تومان خریدارى مى نمایند و یا به داشتن یک عکس یا یک امضاء و یا به دیدن او حتى در لحظه اى کوتاه بر خود مى بالند...!
آیا واقعا شخصیت چیست ؟
آنچه از وارسى کتاب هاى گوناگون به ویژه کتاب هاى روانشناسى بر مى آید و در مجموع ، تعریف نسبتا جامعى است ؛ اینست : ((شخصیت: مجموعه اى از صفات طبیعى و اکتسابى ویژه هر فرد است که مسیر او را در زندگى و در روابط عمومى و سازش هاى اجتماعى ، تعین مى کند.))
اما اسلام ، از آنجا که از دیدگاه واقع بینانه تر، به پدیده مى نگرد، در این زمینه نیز، نظر اصلى آن ، به صفات روحى و فضائل ارزنده انسانى است و شخصیت فرد را به تقوا و پرهیزگارى و پاکدامنى و دانش مى داند و داشتن ثروت ، شوکت ، مقام و لباس و...را ملاک شخصیت نمى داند و مزیتى براى آنها قائل نمى باشد و تنها مى گوید: (( ان اکرمکم عندالله اتقیکم )) (2) یعنى گرامى ترین مردم نزد خداوند، پرهیز کارترین شماست . پیشواى اسلام مى فرماید: لا فضل للعرب على العجم و لا للابیض على الاسود؛ الا بالتقوى (3) عرب را به غیر عرب و سپید را به سیاه برترى نیست؛ مگر به تقوى و پرهیزگارى .
از دیدگاه اسلام ، شخصیتى که از تقوى تهى باشد، ارزشمند نیست. چرا که پرهیزگارى ، باعث به وجود آمدن شخصیت حقیقى و ژرف مى گردد آنکه از خدا بیم دارد، در کردار و برخوردها، آنچه را که او و جامعه اى را به نیکبختى مى رساند، رعایت مى کند. آویزهاى دیگرى که شخصیت افراد بدان آذین مى یابد، همه از لوازم پرهیزگارى است . پرهیزگار: بد کردار و بد رفتار و تند خو و خشن و کثیف نمى تواند بود. پلشتى و ناپاکى و رذالت و خشونت با پرهیزکارى جمع نمى گردد. اسلام ، این مکتب برتر تربیت و عمل ؛ اهتمامى ویژه دارد که افرادى با منش بلند پرورش دهد تا بتواند در همه مراحل زندگى ، سرافراز و مشخص و نمونه زیست کند، پس همه مراحل زندگى را تحت کنترل گرفته است .
پى ریزى هاى اسلام:
بنابر آنچه گفته آمد، اسلام ز گهواره تا گور، با چشمانى نگران و بینا همه کردارهاى افراد را زیر نظر گرفته است . و از آغاز انعقاد نطفه و حتى قبل از آن راهنمایى مى کند و دستورهایى مى دهد و این دستورها در همه مراحل ؛ باردارى مادر، شیرخوارگى طفل ، محیط تربیتى خانه ، محیط تحصیل و...ادامه دارد. رعایت این دستورهاست که منش بلند و عالى مى سازد، اینک با نمونه هایى از این دستورات آشنا مى شویم :
مرحله انعقاد نطفه و جنین:
مرحله بسیار حساس است . دانشمندان نظر مى دهند که عامل وراثت در این مرحله ، صفاتى را در نسل انسان به ودیعه مى گذارد که مشابه با صفات و ویژگیهاى پدر و مادر است . بنابر این اسلام ، با دستورهاى لازم توجه والدین را به اهمیت این مرحله جلب مى کند.
مثلا مى گوید: اگر یک الکلى به خواستگاریت آمد با او ازدواج نکن . (4) به بد اخلاق زن ندهید. (5) از ازدواج با زن بى شعور بپرهیزید؛ که همنشینى او گرفتارى و فرزندان او تباه و فاسد خواهند بود.(6) بهترین زنان شما کسانى هستند که عقیم نباشند، مهربان ، پاکدامن ، محترم ، فروتن در برابر شوى : و نسبت به دیگران سنگین و بى اعتنا باشد. (7) از ازدواج با زیبا رویانى که در خانواده آلوده پرورش یافته اند بپرهیزید. ایاکم وخضراء الدامن ... (8)
تلألؤ این همه باریک بینى و ژرف نگرى ، جز در چشم مهربان اسلام به هم نمى رسد. این همه دقت آشکار مى کند که اسلام چگونه با همه ریزه کارى هایى که در ساختن منش کودک از آغاز بسته شدن جنین ، موثر مى باشد آشنا است و بدانها توجه دارد. در مراحل دیگر نیز چون ایام باردارى مادر، شیر خوارگى نوزاد و کودکى ، دستورالعملهاى مفیدى در زمینه خوراک ، بهداشت ، خواب ، استراحت و هم در رفتار و کردار و روابط زناشویى داده است . حتى در گزینش دایه و پرستار و شیرى که نوزاد مى نوشد، شرایطى را گوشزد کرده است .
اسلام کردار و رفتار والدین را در بد آموزى یا تربیت صحیح کودک ، بسیار موثر مى داند تا آنجا که آنان را از از آمیزش و عشق بازى در برابر کودکان باز مى دارد. این نکات ارزنده را روانکاوان و دانشمندان زیست شناس و روانشناس به تازگى دریافته اند: (( دوران کودکى باید پاک و سالم و جدا از تحرکات جنسى باشد، کودک حساس است و این را همه مى دانند که مبارزه با حساسیت کودک دشوار مى نماید. هیچ چیز براى روانکاو دشوارتر از این نیست که ببیند از آغاز کودکى ، تحریکهاى جنسى یا چیزى شبیه آن ، با سلسله اعصاب کودک ، رویاروى بوده است . ریشه همه این تحریک ها در زمان کودکى است که بعد به گونه عقده روانى بروز مى دهد. بیشتر کودکان را، پدران و مادران به سوى فساد جنسى و طغیان غریزه مى کشانند چون در برابر دیدگان آنان آمیزش مى کنند)) (9)
تاثیر محیط:
محیط از عوامل بسیار مهم سازنده منش هر فردى است . و منظور همه محیط هایى است که فرد از آغاز تا پایان زندگى ، در آن به سر برده است ، چون محیط خانه ، آموزش و پرورش ، کار، معاشرت هاى فردى و سرانجام محیط اجتماعى . وضع ظاهر، طرز گفتار و رفتار، پوشاک ، و حتى سلامت و دانش و بسیارى از جنبه هاى دیگر منش انسان ، تابع محیط است . به ویژه کودک که همچون نهال نورس مى باشد. همچنانکه رشد و بالیدن و ثمر دادن نهال ، وابسته به این است که در کجاى باغ و بوستان قرار گرفته است و چقدر از نور آفتاب و چقدر آب به او مى رسد، و چگونه و از چه منبع ، آبیارى مى شود. کودک نو پا نیز، از عوامل محیطى خود، بسیار تاثیرپذیر است و بلکه بیشتر. اسلام به این نکته حساس نیز، بسیار توجه دارد. پیروان خود را از رفتن به مراکز آلوده باز مى دارد و به رفتن در محافل دانشمندان ، ترغیب مى کند و مى گوید:
با هرکس ، طرح دوستى میفکن که صفات دوست ، به دوست سرایت مى کند. حتى اسلام شرکت در بزمى را که در آن میخوارى نشسته است، نهى مى کند. درود بر اسلام با اینهمه واقع بینى و باریک بینى .
دو نمونه از شخصیت هاى برجسته اسلام:
1-بلال حبشى:
بلال از نمونه هاى سترگ است که با منشى اسلامى ، تربیت یافته است . آثار این عظیمت و تربیت را در این گوشه از زندگى او بخوانید: روزى به فرمان پیامبر، بر آن شد که به خواستگارى دختر یکى از بزرگان قبائل برود. او و برادرش نزد یک خانواده اى نسبتا بزرگ رفتند. بلال بجاى چرب زبانى و چابلوسى فقط گفت : ان ترجونا فالحمدلله و ان تمنعونا، فالله اکبر.(10)اگر با ما وصلت کنید، خداى را سپاس خواهیم گفت و گرنه خدا بزرگ است . او مى داند که عزت و بزرگى منش ، ویژه بندگان راستین خداست او تربیت شده مکتبى است که مى گوید: و لله العزة ولرسوله و للمومنین (11) او به خود اجازه نمى دهد در برابر خواسته دل خود یا قدرت مالى دختر، خود را کوچک کند و زبان به تملق باز کند. روح سترگ او زیر بار خوارى هایى در لفاف جمله هایى نظیر: ما را به غلامى بپذیرید نمى رود!
2- عبدالله بن حذاقه:
از یاران پیامبر (ص )بود. در زمان عمر با گروهى از مسلمانان گرفتار رومیان شد. دشمن ، دیگهایى آکنده از روغن زیتون به جوش آورده بود و با سنگدلى یکى از مسلمانان را که تن به نصرانى شدن ، در نداد، به درون دیگ افکند.لحظه اى بعد استخوانهایش روى سطح روغن ، در دیگ نمایان شد!!
پس از او عبدالله را در آوردند. بدو نیز پیشنهاد کردند که : دست از اسلام بردار اگر جانت را دوست دارى ؟ گفت : هرگز. پس او را به سوى دیگ بردند، اما دیدند که او اشک مى ریزد. از سران سپاه دشمن یکى گفت : برگردانیدش پشیمان شده است .
عبدالله گفت : هرگز. - پس چرا گریه مى کنى ؟ - گریه شوق و حسرت است . شوق شهادت و حسرت آنکه بیش از یک جان ندارم تا در راه ایده خویش ، فدا کنم .... آن سردار از دلیرى او به شگفت آمد و در دل او را بسیار ستود؛ و گفت :
بیا سر مرا ببوس و آزاد باش ! هرگز. - نصرانى شو تا دخترم را به عقد تو در آورم و نیمى از آنچه که دارم نیز به تو واگذارم . - هرگز! - پس سرم را ببوس تا تو و هشتاد تن از مسلمانان را نیز با تو آزاد کنم . عبدالله چون دید جان دیگران را نیز خواهد خرید حاضر شد و سر او را بوسید و همه آزاد شدند.... (12)
این نمونه است از منش یک جوان که تربیت اسلامى یافته است و در پرتو تربیت ، شخصیتى چنان عظیم به هم رسانده که بى اختیار، همه ستایش آدمى را به کرنش خویش بر مى انگیزد درود بر او باد و بر شخصیت پولادین و منش بلند او.
گناه مهمترین عامل تخریب شخصیت:
آدمى به جز آنکه زیر بناى موقعیت ، آبروى و منش ظاهرى او را مى سازد؛ باید در صدد به دست آوردن عوامل دیگرى بر آید که بنیانگذار ارزش هاى معنوى مى شود. ترک گناه از بزرگترین این عوامل است که سازنده شخصیت حقیقى هر فرد است . امام باقر علیه السلام مى فرماید: شوربختى و حادثه ها و نکبت و شکست ، همه به دست انسان و بر اثر گناه آلودگى ، پیش مى آید....(13). آنکه خواهشهاى تن گمراهش سازد، به هلاکت خواهد رسید هلک من اضله الهوى ... (14)
بزرگترین و در همان حال دلفریب ترین الگوى منش الگوى نهایى شخصیت است که هر کسى در وجدان و ذات خود، بدان مى رسد. و گناه هر چند پنهانى ، این پیکره بلند و دلفریب را از درون مى شکند و گرچه در بیرون ، مردم آنرا سالم مى پندارند. و نیز آن گرامى مى فرماید: ((کسى که براى خود، شخصیتى قائل نیست و خویشتن را حقیر و پست مى کند، از او امید نیکى مدارید و چنین کس ، از ارتکاب پلیدى ها باکى ندارد)) من هانت علیه نفسه فلا ترج خیره .(15) اصلا اجازه نمى دهد که مسلمانان به پلشتى گناه آلوده گردند و با نادانان و ناشایستگان در آمیزند.
___________________________________________________________________
1-الپورت و اودبروت از کتاب روانشناسى شخصیت ص 23 و روانشناسى رشد ص 453
2-قرآن سوره حجرات آیه 13
3-نوریکه به دنبال آن رفته اند ص 158 ترجمه کتاب (رجال حول الرسول )تالیف محمد خالد مصرى
4-وسلئل ج 14 باب 29 نکاح ص 53
5-وسائل ج 14 ص 54
6-وسائل ج 14 ص 56
7-وسائل باب 14 ص 14
8-وسائل ج 14 ص 19
9-کتاب انگیزه هاى روانى
10-نوریکه بهدنبال آن رفته اند 158 ترجمه فارسى کتاب : رجال حول الرسول
11-قرآن کریم -سوره منافقون آیه 8
12-سفینه البحار ج 2 ص 128
13-کافى ج 2 ص 269
14-غرر الحکیم طبع نجف ص 329
15- غرر الحکم ص 289
منبع:
الگوى شخصیت؛
هیئت تحریریه موسسه در راه حق
