اِقشَعَرَّ حاج آقا
از برنامه های مرحوم آیت الله سید محمد موسوی (مؤسس حوزه علمیه فضل بن شاذان نیشابور) رصد اوضاع درسی طلّاب توسط شخص ایشان بود.
به این منظور و بدون اطلاع قبلی طلبه ای را دعوت می کردند و از درسهاشون می پرسیدند چنانچه ضعف طلبه بر ایشان محرز می شد - آنچنانی که یکی از طلاب این مدرسه می گفت: - بدون رودربایستی و ملاحظات فامیلی و خویشی عذر ایشون رو می خواستند.
در موردی از طلبه ای سال اولی صرف فعل « اِقشَعَرَّ » رو طلبیده بودند و این طفلک هم که دستپاچه شده بود ، اینجوری شروع کرد به صرف کردن:
اِقشَعَرَّ حاج آقا! اِقشَعَرَّا حاج آقا! اِقشَعَرُّوا حاج آقا!
حاج آقا لبخندی زده فرمودند:
حضرت آقا اِقشَعَرَّ را صرف می کنن؟ یا حاج آقا را؟!
ضمن تشکر از شما که این دعوت را پذیرفتید. این یک احساس وظیفه دینی و شرعی است که خیلی هم مهم است.
پذیرش شما نشان از تعهدپذیر بودن و دلسوز بودن شماست.
التماس دعا داریم برادر.
اکثر دوستان موضوع شروع را غدیر پیشنهاد کردند. اگر موافق هستید. این هفته موضوع را با غدیر شروع کنیم و از هفته دیگر به اجماع و رای گیری همزمان برسیم.
اگر ممکن است و وقتش را پیدا کردید خیلی عالی میشود. بنده لینک مطلب و وبلاگ شما را به همه نویسندگان این اجماع میفرستم و آنها را هم به شما معرفی میکنم.
در پناه حضرت حق