کشتیی در کوچه خیابانهای شهر...

بسیاری از ما اگر بخواهیم به روایتی در مورد امام حسین(ع) اشاره کنیم، به روایت ذیل اشاره می کنیم:

انّ الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة (1) 

به راستی که حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است!

چراغ کجاست؟!

کشتی کجاست؟!

عالم را باور کرده ایم که بیابانی ست ظلمانی؟!

و اقیانوسی ست متلاطم؟!

تا خطر را درک نکنیم هرگز برای مقابله با آن چاره اندیشی نخواهیم کرد!

آنچنان که خداوند متعال در مورد شیطان که دشمنی اش مورد غفلت ما انسانهاست مرتب هشدار می دهد:

إِنَّ الشَّیْطَانَ لَکُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا إِنَّمَا یَدْعُو حِزْبَهُ لِیَکُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِیرِ (6) فاطر - 

مسلما شیطان دشمن شماست ، پس او را دشمن خود بدانید!! او پیروانش را فقط به آتش سوزان جهنم دعوت می کند!

إِنَّ الشَّیْطَانَ لِلْإِنْسَانِ عَدُوٌّ مُبِینٌ (5) یوسف - 

براستی که شیطان برای انسان دشمن آشکاری ست (و چرا نباشد که خود قسم خورد بر گمراهی انسان: قَالَ فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ (82) سوره ص - )

دنیا را اگر آنچنانی که هست ببینی، برای گذر از آن پی چراغ خواهی گشت!

برای غرق نشدن در آن به دنبال کشتی نجات خواهی بود!

و حسین است آن چراغ!

و حسین است آن کشتی!

ایام محرم این چراغ پرتوافکنی دیگری دارد...

ایام محرم این کشتی بسیار به ما نزدیک می شود...

مبادا چراغ از پیش پای ما دور شود و ما هنوز راه را از بیراه نیافته باشیم!

مبادا کشتی بگذرد و ما همچنان در دریای گند و کثافات خودمان باقی مانده باشیم!!

---

(1) الإمام الحسین (علیه السلام): 

دخلت على رسول الله (صلى الله علیه وآله) وعنده ابی بن کعب، فقال لی رسول الله (صلى الله علیه وآله): مرحبا بک یا أبا عبد الله یا زین السماوات والأرض، فقال له ابی: وکیف یکون یا رسول الله زین السماوات والأرض أحد غیرک ؟ ! فقال له: یا ابی ! والذی بعثنی بالحق نبیا إن الحسین بن علی فی السماء أکبر منه فی الأرض، فإنه مکتوب عن یمین العرش: مصباح هاد وسفینة نجاة - میزان الحکمة باب  508 عنوان: النجاة - 

امام حسین (ع) خود می فرماید: 

بر پیامبر وارد شدم در حالی که ابی بن کعب نزد او بود. 

پیامبر فرمود: مرحبا به تو ای اباعبدالله! ای زینت آسمان ها و زمین!!!

ابی به ایشان گفت: یا رسول الله! چطور کسی غیر از شما می تواند زینت آسمان ها و زمین باشد؟! 

فرمود: ای ابی! قسم به آن که مرا به حق مبعوث به نبوت کرد، براستی مقام حسین بن علی در آسمان بزرگتر از آن چیزی ست که در زمین است!!! همانا بر سمت راست عرش (در حق ایشان) نوشته شده: 

« مصباح هاد و سفینة نجاة »

خودمونی

با هم سوار تاکسی شدیم

خیلی گرم و خودمونی گرفت

پیاده که شدیم به راننده گفتم: زیادی نگرفتین؟!

گفت نه دیگه کرایه دو نفر

گفتم : دو نفر؟!

گفت پس اون بنده خدا؟!

نگاه کردیم دیدیم خبری ازش نیست!!

+ مواظب باش گاهی کسایی باهات گرم می گیرند که داغت کنند!!!

عروس...

آنقدر قشنگ است که عروس قرآنش می خوانند!

و ما ناجوانمردانه رنگ و بوی مرگ بدان زده ایم!! 

(می گویند: بوی الرحمن فلانی بلند شده!! و همچنین: الرحمن فلانی رو دیگه باید خواند!!)

در بین همه آیات این سوره، آیه ای ست که به صورت شعاری تکرار می شود...

خداوند منّان بعد از بیان نعمتهایش، 31 مرتبه خطاب به انس و جن (یا زن و مرد) می فرماید:

« فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ؟!  پس کدامین نعمت خداوندتان را انکار می کنید؟!

در روایتی از آقا امام صادق(ع) داریم: 

هر کس سوره الرحمن را بخواند و بعد از هر « فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ » بگوید: 

« لَا بِشَیءٍ مِن آلَائِکَ رَبِّ أُکَذِّب، پروردگارا! من هیچ کدام از نعمتهایت را منکر نیستم! » 

پس اگر شب یا روز بخواند و در همان حال از دنیا برود، شهید از دنیا رفته است! -بحارالانوار ج 89 ص 306- 

معنایش این است قرآن را چنان بخواند که گویا همین الان خداوند عالم از تمام انسان ها او را مخاطب خویش قرار داده و با او سخن می گوید، و او پرسش خدایش را دارد پاسخ می دهد!

و چه لذتی دارد چنین قرآن خواندنی!!

امام رضا(ع) هم قرآن که می خواند هرگاه به آیات بهشتی یا جهنمی می رسید با چشم گریان از خدا طلب بهشت می کرد و از عذاب جهنم به او پناهنده می شد! - بحارالانوار ج 73 ص 193 -

+ روضه اصغر خواندن و از اکبر نگفتن، کمال ناجوانمردی ست!! ثقلین رسول(ص) را می گویم!!!

خارجیـــــــــ

ردّ اتهامی بزرگ و پردامنه، تنها با یک جمله:

جالبی زیارت عاشورا که از زمره احادیث قدسی و صادر شده از طرف خود خدا به شمار می آید، یکی اش همین است که در ابتدای این زیارت تنها مستمسک دشمن برای توجیه شهادت آقا امام حسین(ع) را از آنها گرفته و اینچنین رسوای عالمشان می سازد!!

می گفتند: 

« حسین خارجی ست! او بر علیه حکومت اسلامی خروج کرده و مرگ وی و اسارت اهل بیتش را باید جشن گرفت و پایکوبی کرد!! »

در ابتدای زیارت عاشورا می فرماید:

السلام علیک یابن رسول الله

این همان زبان و فرهنگی ست که خطاب به نوح در مورد فرزند ناخلفش فرموده است: 

یَانُوحُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صَالِحٍ... ای نوح! او از خانواده و اهل تو نیست، چرا که انسانی غیر صالح است! - آیه 46 هود-

اما حسین(ع) را پسر رسول(ص) و اهل او خطاب می کند!

آری او پسر رسول است و پسر رسالت! 

و پس نمی تواند بر علیه رسول و رسالتش اقدامی بکند؛ که اگر می کرد هلاک می شد و در زمره «انه لیس من اهلک» در می آمد!

+ مواظب حربه امویان زمان باشیم: انگ زنی و افترا، به جهت ترمیم چهره ظالمانه خود

حرمت محرم

« عاشورا » در طول زمان از جایگاهی عظیم در بین ادیان برخوردار بوده است؛ حتی عرب جاهلی آن را محترم شمرده و روز روزه و عبادتش می دانستند. 

اسلام مقدس بودن آن را با وجوب روزه این روز در آغاز دعوت، امضا فرمود! (هرچند بعدا این حکم با روزه ماه رمضان نسخ گردید ولی همچنان روز بزرگ و محترمی شمرده می شد)

و با در نظر گرفتن جریان عظیم کربلاست که می توان گذشته ی این روز و آینده ی آن را به هم پیوند زد!

بعلاوه که عاشورا در ماه محرمی واقع شده که خود طبق آیه 36 توبه، حرمتش مورد تأیید خداوند عالم است: إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِی کِتَابِ اللَّهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ

- برگرفته از: ملامح الولاء، السیدة ام مهدی -

حضرت امام رضا علیه السّلام می فرمایند: 

همانا ماه محرّم ماهى بود که اهل جاهلیّت قتال در آن ماه را حرام مى دانستند و این امّت جفا کار خون هاى ما را در آن ماه حلال دانستند و هتک حرمت ما کردند و زنان و فرزندان ما را در آن ماه اسیر کردند و آتش در خیمه هاى ما افروختند و اموال مارا غارت کردند و حرمت حضرت رسالت صلى اللّه علیه و آله و سلّم را در حقّ ما رعایت نکردند، همانا مصیبت روز شهادت حسین علیه السّلام دیده هاى ما را مجروح گردانیده است و اشک ما را جارى کرده و عزیز ما را ذلیل گردانیده است و زمین کربلا مُوَرِث کرب و بلاء ما گردید تا روز قیامت ...  - منتهی الآمال شیخ عباس قمی -

+ ما چقدر حرمت این ماه و روز را رعایت می کنیم؟!

کربلا... جنگ خانواده ها

 

توجه به این فرازها در زیارت عاشورا:

1 - اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللهِ(السَّلامُ عَلَیکَ یا خِیَرَةِ اللهِ وابْنَ خَیرَتِهِ) اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ اَمیرِالْمُؤْمِنینَ وَابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیّینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِساءِ الْعالَمینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا ثارَ اللهِ وَابْنَ ثارِهِ وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ... فَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَساسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ عَلَیْکُمْ اَهْلَ الْبَیْتِ... اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیاىَ مَحْیا مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَمَماتی مَماتَ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد... اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَعَلى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَعَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ...

2 - وَلَعَنَ اللهُ آلَ زِیاد وَآلَ مَرْوانَ، وَلَعَنَ اللهُ بَنی اُمَیَّةَ قاطِبَةً، وَلَعَنَ اللهُ ابْنَ مَرْجانَةَ، وَلَعَنَ اللهُ عُمَرَ بْنَ سَعْد... اِنَّ هذا یَوْمٌ تَبَرَّکَتْ بِهِ بَنُو اُمَیَّةَ وَابْنُ آکِلَةِ الاَْکبادِ اللَّعینُ ابْنُ اللَّعینِ ... اَللّهُمَّ الْعَنْ اَباسُفْیانَ وَمُعاوِیَةَ وَیَزیدَ ابْنَ مُعاوِیَةَ عَلَیْهِمْ مِنْکَ اللَّعْنَةُ اَبَدَ الاْبِدینَ، وَهذا یَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِیاد وَآلُ مَرْوانَ... اَللّهُمَّ الْعَنْ یَزیدَ خامِساً وَالْعَنْ عُبَیْدَ اللهِ بْنَ زِیاد وَابْنَ مَرْجانَةَ وَعُمَرَ بْنَ سَعْد وَشِمْراً وَآلَ اَبی سُفْیانَ وَآلَ زِیاد وَآلَ مَرْوانَ...

زیارت عاشورا تقابلی ست بین دو جبهه ی حق و باطل...

و در عین حال تقابل خانواده هاست با یکدیگر!!!

و این یعنی اهمیت خانواده و تربیت خانودگی در پذیرش و پیمودن راه حق یا باطل!

یک طرف میدان حسین و اولاد حسین و اهل بیت: ابن رسول خدا - محمد، ابن امیرالمؤمنین - علی، ابن سیده نساء - فاطمه اند. و این را نشانگر حقانیت آنها گرفته است!

و یک طرف میدان یزید و عبیدالله و عمر : ابن ابوسفیان، ابن معاویه، ابن مرجانه ، ابن سعدند. و این را گواه باطل بودنشان می داند!

و جالب است بدانیم زیارت عاشورا حدیثی ست قدسی و صادر شده از جانب خود حضرت حق.

در پناه حق، سربلند باشید و روسفید.

خدمت عظیم کربلا به دین خدا

معروف است که: الاسلام محمدی الوجود، حسینی البقاء

یک روز با خلق حادثه عظیم عاشورا : ان کان دین محمد لایستقیم الا بقتلی فیاسیوف! خذینی

و امروز با یادبودش...

کیست نداند که هیچ امری بدون پشتوانه ی تبلیغی مناسب به سرانجامی نخواهد رسید، دین و مکتب هم مستثنای از این قاعده نیست.

و این حادثه ی کربلاست که:

اولاً - فرصت مناسب تبلیغ دینی را فراهم آورد (محرم و صفر: خصوصا روزهای تاسوعا، عاشورا، اربعین)

ثانیاً - محتوای تبلیغی مناسب در اختیار مبلغین قرار داد (موضوعاتی چون: امر به معروف و نهی از منکر، شجاعت، غیرت ناموسی و دینی، عزت طلبی و آزادگی، نماز، زکات، صبر و استقامت، ایثار، اخلاص، جهاد وشهادت،  امامت ورهبری، خیرخواهی، تولی و تبری، سخاوت، زیارت پرمحتوای عاشورا، زیارت اربعین، دعای عرفه حضرت، و ...)

ثالثاً - هزینه های سنگین این مجالس سراسری را هم (تحت عناوین موقوفات و نذورات و خیرات) تأمین نمود.

السلام علیک یا اباعبدالله!

سلام بر پدر بندگی و عبودیت

سلام بر حسین شهید...

گل سگ

سگه چند تا توله دنیا آورده بود...

صبحها که برا نماز می رفتم اول اونها رو داخل جوب (جوی) سرِ راه تماشا می کردم و بعد می رفتم.

دیروز خبری ازشون نبود...

امروز حساس شدم، قبل از اینکه به جوبه برسم چشام رو تیز کردم، بالای جوب دیدمشون.

فقط مونده بودم که چرا اینجوری اند؟! گوش اینا کجاس؟ دمشون کجاس؟!

نزدیک تر که شدم دیدم اونی که دیده م اصلا سگ نیست، و یه بوته گله!!

یه بوته گل که اینهمه مدت از اونجا که برام مهم نبوده متوجه وجودش هم نشده بودم!!!

خود این تلنگری بود برام!

اما تلنگر بزرگتر این بود که نکنه در سایر امور هم چیزی رو از پیش برا خودمون مسجّل و قطعی تلقی کرده باشیم و اونها رو به زور بر ذهنیّات خودمون بخوایم تطبیق بدیم؟!!

و خوب چون حقیقتش هم هیچ وقت برامون رو نمیشه، علی الدوام در اشتباه خودمون باقی بمونیم و نفهمیم که نفهمیدیم!!

غم عشق

دل( آبــــی ) اگر غم می پسندد

غمی با عشـــــــق توأم می پسندد!

غـــم دنیـــــا، غــــم روزی، غــــم روز

برای خلـــــق عالــــــم می پسندد!

آغاز سال تحصیلی، تسلیت یا تبریک؟!

بسم الله الرحمن الرحیم

اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ (1) خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ (2) اقْرَأْ وَرَبُّکَ الْأَکْرَمُ (3) الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ (4) عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ (5) سوره علق -

آیات پنجگانه فوق را تقریبا همه مسلمین از شیعه و سنی به عنوان اولین آیات نازله توسط جبرائیل بر حضرت رسول الله (ص) می شناسند!

آیاتی که بیانگر جهان بینی کلی دین، و در نتیجه می تواند ملاکی برای حق و باطل بودنش قرار گیرد!!

می بینیم که اولین حرف نازله «اقرء - بخوان» است!

اقرءی که در همین 5 آیه و در فاصله ای اندک از هم دو بار تکرار می شود!

و بعد 4 مرتبه سخن از علم و قلم به میان می آورد (سه واژه از ماده علم + یک واژه قلم )

مسلّماً این از اهمیت داشتن علم و دانش و سواد در دین اسلام، و بالطبع بنای این دین جاودانه بر پایه عقلانیت و منطق خبر می دهد!! آنچنان که در آیات دیگری هم که پس از آن نازل شده است به بشریت به خاطر عدم تفکر و تعقلش به شدت می توپد : إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُکْمُ الَّذِینَ لَا یَعْقِلُونَ (22) انفال - و أَفَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا (24) محمد - و فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ (176) اعراف - 

و همه اینها در حالی ست که پیام آور این کتاب به اذعان تاریخ، خود فردی امّیّ و مکتب نرفته است! در محیطی سراسر جهل و نادانی!

در کنار نعمت علم و قلم در آغازین آیات نازله بر پیامبر، البته از یک نعمت دیگر هم نام برده می شود:

نعمت خلقت او از علقه «الذی خلق، خلق الانسان من علق»

یک نعمت مربوط به تکامل جسمی او

و یک نعمت مربوط به تکامل روحی او 

تکامل نخست را خداوند عالمیان خود به نحو کامل عهده دار شده و او را از خون بسته شده به صورت انسانی نیکو و زیبا در آورده و لایق تبارک الله گردانده : وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ سُلَالَةٍ مِنْ طِینٍ (12) ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِی قَرَارٍ مَکِینٍ (13) ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَکَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنْشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ (14) مؤمنون - 

و تکامل دوم را با فراهم کردن اسباب و قرار دادن استعداد و توان، به عهده انسانی گذارده و آن را سبب امتیاز او از دیگر مخلوقات و منشأ فضل وبرتری وی قرار داده است: قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ إِنَّمَا یَتَذَکَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ (9) زمر -

پس اگر جویای این نوع تکاملی راهش از وادی علم و دانش است که می گذرد.

+ در سوره قلم هم خداوند متعال ابتدا با حرفی از حروف الفبا «ن» سوره را شروع و پس از آن می فرماید: وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ، ن سوگند به قلم و آنچه می نویسند!

و ناگفته پیداست قسم خدا نه مثل قسم یک فرد دروغگوست که برای پذیرش حرفش از سوی دیگران متمسک بدان گردد که: وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِیلًا (122) نساء - بلکه برای بیان اهمیت متعلق قسم است! 

آری قسم به قلم و به نوشته! که هنوز هم که هنوز است قدرش را به درستی نمی دانیم و مقامش را چنان که باید ارج نمی نهیم! 

و چه زشت است که در یک مملکت اسلامی آغاز سال تحصیلی را به جدی یا شوخی روز ماتم و عزا به حساب بیاوریم که متأسفانه گفتار و رفتار دنیای حقیقی و مجازیمون جز این نیست!

+ آغاز سال تحصیلی بر طالبین علم و دانش مبارک

شیخ مدرسه

پارسال سعیم بر این بود که هفته ای یه روز رو بتونم ازشون سر بزنم

امسال روز اول مدارس زنگ زده که باید تمام هفته رو دبیرستان ما بیایین!

تربیت این پسرا برا فردای زندگیشون خیلی مهمه!

گفتم جناب مدیر! : از قابیل حضرت آدم و کنعان حضرت نوح و عصبه ی یعقوب و جعفر کذاب و ... میشه میزان تأثیرگذاری پدران رو به خوبی حدس زد!!! خخخخخخ

به شدت معتقدم خانم ها نقش محوری دارند در تربیت جوامع! 

اونها قلب جامعه هستند! 

و پس نگاه ها رو تا میتونیم باید معطوف به این سمت بکنیم!

همین دخترخانم هایی که چشم نزده همسران و مادران جامعه شده و فرزندان این مرز و بوم در دامن آنها قرار خواهند گرفت.

ایمان دارم به توان خانم ها اونقدر که به فرزندان بماند، به شوهر خود و بلکه سایرین هم میتونن خط بدن!

و حرف قشنگی ست از کدام بزرگ نمی دونم که بر ذهنم نقش بسته:

«اگر زنان یک جامعه اصلاح شدند، تو را مژده می دهم به داشتن جامعه ای صالح»

و نقطه مقابلش هم قطعا قضیه ای صادق خواهد بود.

پس ما را باد و شما را باد به توجه بیشتر به این قشر تأثیرگذار

+ امسال هم مدرسه نرجس ان شاءالله

تو فقط جــــــــوش نزن!!

 نــــــــازت را می خرم...

 اگر چه از خودِ تو سنگیــــــــن تر بوده باشد!!

 تو فقط جــــــــــوش نزن!

 من غــــــــــرورم را برای غیر تو کنار گذاشته ام!

بدجور دمغم ( به نیت آگاهی بخشی، رمز برداشته شد!)

خودمونیم قیافه ش واقعا ضایع بود

لاغر و درب و داغون

از یکی از روستاهای اطراف اومده بود

جن واقعیت داره؟!

_ قرآن میگه آره

جن میتونه وارد بدن افراد بشه؟!

_ اونجور که میگن آره میتونه وارد شه و به اصطلاح طرف رو «جن زده» میگن

جن میتونه ارتباط جنسی با آدما برقرار کنه؟!

_ یه داستانهایی در این مورد شنیدم، اما تا چه اندازه واقعیت داره نمیدونم!

گفت: راستش یه مشکلی پیش اومده

_ چی؟!

هر از گاهی داداشم میاد خونه ما

یه دفعه یه حرکاتی می کنه و میزنه به اطاق...

زنم لباساشو درمیاره و میره پیشش!!

میگه: به کسی نگی ممکنه بهمون ضرر بزنن!! جنّ وارد بدن برادرت میشه و منو مجبور میکنه برم باهاش ارتباط برقرار کنم!!!

منو میگی؟! انگار یه سطل آب یخ روم ریخته باشند!!

خواستم بگم جن وارد بدن برادرت شده باشه یا نه؟! نمیدونم، اما مسلما زنت جنده است!!!

ای خدااااااا

نسل آینده چه ریختی اند؟!

گله می کردم از بی بند و باری های روز افزون کوچه بازار که گفت : 

مژده تون بدم که مطمئنا نسل فردای ایران نسلی مذهبی و مقید خواهند بود!!!

گفتم چرا؟!

گفت: یه روزی تبلیغ کردند رو فرزند کمتر، و مردم هر کسی به هر انگیزه ای این شعار رو پذیرفته و از فرزندآوری کنار کشیدند.

گفتم: خوب...

گفت: حالا رهبری و مراجع میگن: فرزند بیشتر!

گفتم: خوب...

گفت: خوب خوب نداره، لاابالی ها که گوششون به این حرفها بدهکار نیست و اون خانواده های مذهبی هستند که به انگیزه های دینی این دعوت رو اجابت کرده و لبیک خواهند گفت! پس قاطبه ی نسل فردا بچه های همین حزب اللهی ها و مذهبی ها خواهند بود!

گفتم: البته اگه مذهبی ها و حزب اللهی ها از عوارض این بی بند و باریها مصون بمونند!!

ساعات من

دیدار که میسر شود، ساعت ها را می دوانند!

در حالی که پیش از آن به عقبش می کشاندند!

ساعات من تماما روی 24 است، اول فروردین یا سی شهریور

شعر بلند « از خون بستن تا خون جستن » - بخش سوم -

...

همه اینجا شادند

همه اینجا راضی

همه تابیده به هم

تا ببینند عزیزی را، پر درآرند به سویش -

مثل وقتی بره مادرش را می بیند!

حال پائین ده را بالا ده می داند

مالشان مال همه ست

و «نداریم» ندارند اینجا

و اگر ساختمانی بنشیند، برنخیزد شکری بر به پا بودن آن!

همه ده را از خود می دانند.

ور بمیرد پدری، نیست معلوم که فرزندش کیست؟! -

همه می گریند...

همه هم را خوش آمد می گویند!

زخمی ار دل بزند، دل با عاطفه ای تسکین هست!

ده ما شیرزنانی دارد هرچه هم خسته شوند «نه» نگویند به شوی!

و «صداقت» جوی آبی ست که از کوچه ی ده می گذرد!

گوششان باد نمی گیرد اگر حرف مضرّی شنوند!

و لبی پشت سری حرف ندارد بزند.

دختری نیست که ماتیک زند، و ببندد سینه، و بگیرد ابرو !

و به شهر هرچه تعریف تعارف باشد

و رفاقت اگری ست

مردمان دقّ دل همدیگر

کوچه ها حال مرا می گیرند

کوچه هایِ به زن و مرد شما آبستن

کوچه هایی که گنه می زایند!

کوچه هایی که به طراحیِ از پیش به تو می خندند!

کوچه هایی که به اندازه ی یک آش تو را می خواهند!

 کوچه ی مملو شهر، شاهراهی به فساد!

کاشکی باکرگی کذب نبود!

و جرائد را صفحه ی حادثه ها می چرخاند!

قلب ها کاسه ی زهرند که بر دست تعارف بکنند

دست ها شمشیرند بر گردن هم

چشم ها شکّاکند

گام ها مشکوکند

و لگدکوب کنند آنچنان سایه ی شان - مردم را

و مگر دین مقدس را در طاقچه ها نگذاریم

و مگر نام خدا را بر سفره ی رنگین گناهان ببریم!

صاف و صادق باشیم

تا به مهمانی روزانه ی نور، راه پیدا بکنیم!

نگرانی بشریّت را خواهد کشت!

مؤمنین لذت دنیا را بردند!

و به دنبال گناهان نرویم

باز کاری نکنیم که گناهان پی ما راه افتند

چشمی از چشم خودِ تو بر تو پرمحبت تر نیست!

هرکسی خود را بالا بکشد

هر کسی خود را هم بالا بکشد، دنیا آباد است!

لذت زندگی

یه دلیلی که از زندگیمون نمی تونیم لذت لازمه رو ببریم اینه که داشته هامون برامون رنگ عادت می گیرند!

اینکه میگن: «روزه بگیرین» یه جهتش همینه که انسان رو از این حالت خارج کرده اهمیت آب و نون رو به او گوشزد کنه و متعاقب اون، لذت تناولشون رو به مذاق فرد بچشونه!

اینکه میگن: «انفاق کنین» و مخصوصا توصیه میشه که «مستقیم به دست فقیر برسونین» یه جهتش اینه که با لمس زندگی فقیر از نزدیک، حس رضایتمندی رو در وجود اهالی انفاق زنده بکنه!

چقدر عالی و مؤثره اول هر روز همه ی داشته هامون رو نداشته انگاریم که در طول روز یکی یکی و به تناوب بهشون دسترسی پیدا می کنیم! و اون وقته که هر ساعت دلیلی برا شاد بودن خواهیم داشت!

و چه زیبا امام هادی(ع) - مثل روانشناسی زبده که به دنبال نشاط بخشیدن به زندگی روز مره مردمانه - ایشان رو به این نکته ظریف و مهم توجه داده است :

 السهر ألذ للمنام، والجوع یزید فی طیب الطعام - بحارالانوار ج 75 ص 369 - 

شب زنده داری باعث لذتمندی بیشتر از خواب است، و گرسنگی به گوارایی طعام می افزاید.

+ عید ولادت حضرت بر پیروانش مبارک...

از هر باغ، گلی

میگن: « از هر باغ، گلی »

تو امر ازدواج به شدت قبولش دارم.

موارد متعددی رو میشناسم که بده بستانی ( و به اصطلاح محل« عوض به در» یا « عوض بدل » ) ازدواج کرده ند و به دلیل نداشتن فرهنگ تفکیک بین این دو زندگی و اینکه لاتزر وازرة وزر اخری: هیچ کسی بار گناه دیگری را بر دوش نخواهد کشید، مشکلی که تو یکی از این ها رخ داده به دومی هم کشیده شده و متأسفانه کار بیخ پیدا کرده است!

مدتیه تو جریان یکی از این مشکلاتم... 

نوشته: داداشم سرِ خواهرش هوو اورده، شوهرم و خانواده ش میگن اگه بده چرا این کارو کرده؟! اگه خوبه سرِ تو هم میخوایم بیاریم!!!

طفلک به شدت تحت فشاره!

امروز نوشته: عروسی داداشم همین چند روز دیگه ست، برم یا نرم؟! گفتم: نرفتنش بی دردسرتره.

پیامک کرده: میگما عروسیه 31 شهریوره! تو تقویم نوشته « آغاز جنگ تحمیلی و هفته دفاع مقدس! » خخخخ فکر کن!!

نوشتم: شهید نشی این وسط؟!!

م شکلات

گاهی با خودم میگفتم: 

خوش به حال این به اصطلاح دیوونه ها!

فارغ از همه چی، راحت و بی دغدغه دارن زندگی می کنن!!

دیشب دو تا از اینا تو کوچه به هم برخوردند، مردم به زور از هم جداشون کردن!!!

میبینم نه بابا! هر کسی برا خودش یه مشغولیّت ها و دغدغه هایی داره!

این پائین تر ها متناسب با خردی خودشون، درگیری هاشونم خرد و ناچیز و خنده داره!

نترسیم از بزرگی مشکلاتمون، که میتونه دلیل بزرگی خودمون باشه!!!

خدایا! شکرت

صابون پیشکشی

صابون پیش کشی آورده...

در پلاستیکو که شل کردم بوی دنبه همه جا رو برداشت!!

صابونای سفیدی که نصف کله قند وزن دارند!

میگم: میشه حمومشون هم برد؟!

میگه: آره اصلا مال حمومه، من خودم مرتب از اینها استفاده می کنم و کاملا راضی هم هستم!

نگاه می کنم نصف سرش از مو خالیه! خخخخ

به نظرتون چیکار کنم؟!

+ شنیدم میگن «دندون اسب پیشکشی رو نمیشمرند» قبول هم دارم! اما یه وقتایی به سلامت انسان مربوطه! اینجا باید فرق کنه، نه؟!

عاشقانه

چه زیباست بردن نامت/ و چه زیباتر بوسه بر اندامت/ از منی که ... غلامت

قربانــــــــــی

نگاهم  را  دقیق  می کنم...

کسی  را  و  چیزی  را  همپایه ی  خود  دوست  نمی دارم!

چقدر  مشتاقم  اسماعیل  مجدد  به  منی  برده  شود...

به  شرطی  که  دیگر  فدیه ای  در  کار  نبوده  باشد!!

---

---

---

---

+ عید قربان است و کنار گوشه شاهد قربانی خیل گوسفندانیم

اما این وسط کاش یادمان نرود: گوسفند عوض بود نه اصل!

اصل: دل کندن از اسماعیلهاست...

_ خونه، ماشین، زن و فرزند، پست و مقام، همین فضای مجازی و گوشیهایی که ازمون جدا نمیشن!! و... _

یاران من ...

خداوندا! کر و کورید یـــــاران!/ ز درک رنج من دورید یــــــاران!

شمایان را فقط دارم از این شهر!/ شما هم با من اینجورید! یــاران!

از توضیح واضحات...

امیرالمؤمنین علی (ع):

 ما بقاء فرع بعد ذهاب أصل - غررالحکم و دررالکلم ش ح 7601 -

اصل و ریشه که نباشد، شاخ و برگی نخواهد بود. 

چقدر روایت فوق شبیه شعر ذیل است که می گوید:

از کرامات شیخ ما این است:     قند را خورد و گفت شیرین است!!

خوب آقا جان! کیست که نداند وجود شاخ و برگ، بسته به وجود اصل و ریشه هست؟!

آیا این گفتن دارد؟!

آیا از قبیل توضیح واضحات نیست؟!

اما وقتی می بینیم که متأسفانه علی رغم وضوحش، مطلب به شدت مورد غفلت ما انسانهاست! و کسی شاید در روی زمین نباشد که در جهتی از جهات بخاطر غفلت از این موضوع ضربه ای نخورده باشد، به علت گوشزد کردن آن از طرف امیر کلام علیه السلام پی می بریم!

به نظر میرسد علت اساسی آن هم این است که مصادیق این اصل روشن، جندان بر ما روشن نیست! 

و می طلبد دوستان شفاف و روشن به بیان مصادیق مورد غفلت آن بپردازند!

آری مهمتر از بیان این اصل، تبیین مصادیق آن است...

به عنوان نمونه:

1 - فرزند با دستان خویش به حیثیت والدینش ضربه می زند، در حالی که ضربه به آنها در واقع ضربه به خود او خواهد بود! چرا که آنها ریشه او هستند و با نابودی ریشه، بالطبع شاخ و برگ هم در معرض زوال قرار خواهند گرفت!

2 - اعمال زیادی انجام می دهد، بدون آنکه اعمالش بر اعتقاداتی صحیح و صائب بنا شده باشد! این اعمال چون ریشه درستی ندارند، قطعا از کارایی و ماندگاری لازم هم برخوردار نخواهند بود!

3 - از احکام اسلام حمایت می کند، اما نسبت به حکومت اسلامی تردید و پرهیز دارد!!

و ...

ما و اونا ...

میگه: 

اگه اسلام موجب پیشرفته اونجور که میگین، چرا غیرمسلمونا حال و روزشون از ما مسلمونا بهتره؟!

میگم:

اسلام که به حرف نیست، امیر مؤمنان علی علیه السلام می فرماید:

 اَللهَ اَللهَ فِی الْقُرآنِ لاَ یَسْبِقُکُمْ بِالْعَمَلِ بِهِ غَیْرُکُمْ 

خوب اونها در عمل به دستورات اسلام بر ما پیشی گرفتند و جلو افتادند وگرنه میخوای کارایی اسلام رو تا حدودی درک کنی نگاهی به صدر اسلام و عظمت مسلمین صدر اسلام بنداز...

اسلام میگه: علم آموزی، نظم، مسئولیت پذیری و وجدان کاری، جهد وتلاش، پاک دستی، برخورد بدون اغماض با متخلفین، رعایت حقوق کارگر، خدمت به خلق الله، انفاق، انصاف، پرهیز از اسراف، تعاون و ... خوب این خصلت ها در هر ملت و امتی باشه موفقیتش تضمین شده ست اگرچه مسلمونم نباشه...

میگه: 

خوب چرا ما مسلمونا عمل نمی کنیم و اونا که مسلمون نیستند عمل میکنن؟!

میگم: 

احکام و توصیه های اسلام دوجوره: بعضیش برا سعادت دنیوی و زندگیِ بهتره، و بعضیش برا سعادت معنوی و آخرتِ بهتر!

ما به حکم اسلاممون باید ملتزم به همه اون احکام بشیم تا مصداق آیه شریفه وَیَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَکْفُرُ بِبَعْضٍ نباشیم. 

و خوب بعضی از احکام (مثل حجاب، روزه، نماز و ...) موافق میل و هوای نفسمون نیست، و به نگاه ابتدائی نتایجش هم برامون ملموس نیست، پس در انجام اونها تنبلی می کنیم و عملمون همراه میشه با اکراه و اجبار، و بالطبع این حس در سایر توصیه ها و احکام دین - من جمله توصیه های دنیوی اون - هم سرایت می کنه و نتیجه ش این میشه که میبینی! 

از نقش شیطان هم البته در این بین نمیشه چشم پوشید.

اما کفار به حکم اینکه مسلمون نیستند تنها جنبه هایی رو که به نفع زندگی مادی اونهاست میگیرن و سایر احکام که اونها رو محدود میکنه و خوشایند نفسشون نیست رها میکنن. لذا در اون بخش بر خلاف ما، جدی وارد عمل میشن و با انگیزه...

البته خوب می طلبه همین تجربه رو آینه زندگیشون قرار بدن و بدانند عمل به احکام دنیوی اسلام اگر چنین پیشرفتی در دنیای اونها به دنبال خود داره، التزام به جمیع احکام اسلام چه ترقی و توفیقی برای اونها و جوامعشون در سایر ابواب اخلاقی و فرهنگی و خانوادگی - علاوه بر سعادت اخروی - میتونه به همراه داشته باشه و پس:  یَاأَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَجِیبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُمْ لِمَا یُحْیِیکُمْ...

ناظر...

این کشور ومرز وبوم وبر، مال شماست!

 یک قافله افتـــــــــخار دنبال شماست!

 دادند به دستتان؛ شما تا چه کنید؟!

 روح شهدا ناظر اعمال شماست!

ما که نفهمیدیم بالاخره چیش بود؟! (از سری پیامکا)

او:

دلم از همه ی دنیا پره

از همهههه!

اونقد که نمیدونی از کجاش بگی؟!

همیشه خوبی بقیه رو خواستم، آخرشم شدم آدم بده!

دلم خیلی بد گرفته

همه رو درک کردم ولی کسی منو درک نکرد

آدم میخوام اونقد بدی رو تحمل کنه دم نزنه!

از کجا بگی از چی بگی؟!

واقعا آدما میخوان با این کاراشون به کجا برسن؟!

چقد مسخره س!

من:

سلام 

چی شدی حالا؟!

توپت که بد پره!

او:

آره. 

وقتی خوبی کنی بدی ببینی

وقتی خرد بشی 

وقتی فحش بشنوی

پیش همه کوچیک بشی 

وقتی ببخشی ولی بذارن رو حساب این که چیزی حالیت نیس، نباید توپت پر باشه؟!

نباید حالت بد باشه؟!

من:

خوب اگه اونجوریه که شما میگین، بله آدم نمیتونه ناراحت نباشه!

ولی گاهی برداشت ما ممکنه به غلط رفته باشه، ها؟!!

او:

هیچ ممکنی وجود نداره

آخه مگه برای اولین باره؟!

مگه تازه س؟!

یه بار اشتباه، دو بار، سه بار، ولی نه اندازه صدهزار بار!

من:

خوب پس خدا صبرتون بده!

ولی یه نکته...

کار خیری انجام دادین اگه انتظار تشکر از کسی رو نداشته باشین، آسوده زندگی خواهید کرد!!

کار خوب رو برا خوبیش انجام بدین، نه برا تشکر!

متشکرم

او:

هه!

کی انتظار تشکر داره؟!

کی کار خیرو انجام داده برا تشکر؟!

اصلا چی دارم میگم؟!

کی حرف منو میفهمه؟!

کی درکم می کنه؟! 

که من دارم برا شما میگم که هیچی از زندگیم نمیدونین؟!

کی میدونه که من چی کشیدم؟!

من:

خوب شما که نگفتین اصل جریانو؟!

راس میگین... من چه بدانم !! خخخخ

او :

آره شما چه بدانین؟!

اصل جریان؟!

همه ش اصله!

اگه بنویسم یه کتاب میشه!

اوقدر دردآوره که الان گریه م گرفته

من:

خوب ظاهرا باید کماکان در حسرت دیدار این کتاب بمونیم؟!

و با این حساب دست از دامن گریه برندارین که بهترین فریادرسه!!

+ ما که نفهمیدیم بالاخره چیش بود، شما فهمیدیدن؟!

و اصلا نفهمیدم چی از من می خواست؟! شما فهمیدین؟!

خوب اگه بحث مشاوره ست که باید بگی چته؟! 

مشاور که علم غیب نداره، ها؟!

نمیدونم. 

خداوند ان شاءالله مشکل همه امت پیامبر (ص) رو در هرجایی هستند، حل و فصل بفرمایاد!

مهربان، نامهربان

مگسا که مهربون میشن

راهی نمی مونه جز این که من نامهربون شم!!

درک می کنین که بابای دو دختر رو ؟!!

بی قراری

بی قرارم 

به باد می مانم

باد گیجی که لای شاخه می پیچد

باد مستی که می خورد به زمین

از پی خانه ی تو می گردم...

« یک اشارت » تو از لب روزن

که نوازش کنم تو را صورت

بکشم ناز گیسوانت را 

بنشینم، و اینهمه دیگر -

خاک در چشم مردمان نکنم!

یادبود

سوره مریم:

وَاذْکُرْ فِی الْکِتَابِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّهُ کَانَ صِدِّیقًا نَبِیًّا (41) ... وَاذْکُرْ فِی الْکِتَابِ مُوسَى إِنَّهُ کَانَ مُخْلَصًا وَکَانَ رَسُولًا نَبِیًّا (51) ... وَاذْکُرْ فِی الْکِتَابِ إِسْمَاعِیلَ إِنَّهُ کَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَکَانَ رَسُولًا نَبِیًّا (54) ... وَاذْکُرْ فِی الْکِتَابِ إِدْرِیسَ إِنَّهُ کَانَ صِدِّیقًا نَبِیًّا (56)

سوره ص :

وَاذْکُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَیْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ (17) ... وَاذْکُرْ عَبْدَنَا أَیُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الشَّیْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ (41) ... وَاذْکُرْ عِبَادَنَا إِبْرَاهِیمَ وَإِسْحَاقَ وَیَعْقُوبَ أُولِی الْأَیْدِی وَالْأَبْصَارِ (45) ...  وَاذْکُرْ إِسْمَاعِیلَ وَالْیَسَعَ وَذَا الْکِفْلِ وَکُلٌّ مِنَ الْأَخْیَارِ (48) ...

این دو سوره رو میشه مجلس بزرگداشت و یادبود به شمار آورد!

برگزار کننده مجلس: خدا و پیغمبرش هستند، و خود خدا هم سخنران آنه!!

مجلس به یادبود و پاسداشت مقام انبیاء و رسولانی برگزار شده که عمری در راه تحقق دین توحیدی تمام تلاش خود رو مبذول داشته و منشأ خدمات بسیار ارزشمندی بر گستره این کره خاکی شدند.

(از طرفی رفتار اونها هم میتونه و باید مورد الگوبرداری مؤمنین عالم قرار بگیره. لذا خداوند عالمیان برای توجه دادن به هر دوی این امر، از هرکدام که سخنی به میان آورده به صفتی بارز از او هم اشاره و راهنمایی فرموده که دوستان جهت اطلاع از این صفات میتونن به آیات مورد نظر مراجعه فرمایند.)

+ ما چقدر از خدمات دیگران یاد می کنیم و تقدیر؟!

علاوه بر انبیاء و اولیاء، از علماء و شهداء و صلحاء؟!

علاوه بر اونها، از شوراها و امناء و مسئولین محلی و از همه کسانی که به نحوی در آبادانی معنوی و مادی محل نقشی ایفا نموده اند؟!

+ من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق

اصلا تشکر از دیگران، تشکر از خداست که کننده اصلی کار خود اوست لذا فرمود: الحمد لله رب العالمین (همه سپاس ها و تشکرات از آن خدا - پروردگار عالمیان است.) 

پس بدون قید و بند از دیگران و کارهاشون تشکر و قدردانی کنیم، و با بکارگیری این ادب قرآنی شاهد برکات فراوان اون هم در پیرامون خود باشیم، ان شاءالله.