ابزار تلگرام

آپلود عکسابزار تلگرام برای وبلاگ

آخوندای عرب :: آ خدا ( وب مهربانی )

آ خدا ( وب مهربانی )

( مطلب نداری بردار ؛ مطلب داری بذار )

آ خدا ( وب مهربانی )

( مطلب نداری بردار ؛ مطلب داری بذار )

آ خدا ( وب مهربانی )

برای اولین بار
- بعد از دیوار مهربانی و طاقچه مهربانی -
اینک :
« وب مهربـــــــــــانی »
مطلـــــب داری بــــــــــذار
مطلــــب نداری بــــــــــــردار
( مطالب دوستان به اسم خودشان منتشر خواهد شد.
ترجیحا مطالبی متناسب با آ خدا )

*******************************
*******************************
تذکر:
لزوما داستان ها و خاطراتی که در این وبلاگ نوشته میشن مربوط به زمان حال نیست بلکه تجربیات تبلیغی سال ها ومحلات مختلف بنده و بعضا همکاران بنده است و حتی در مواردی پیاز داغ قضیه هم زیادتر شده تا جاذبه لازم را پیدا کنه.
بنابراین خواننده محترم حق تطبیق این خاطرات بر محل تبلیغی فعلی حقیر رو ندارد...

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
آخرین نظرات
پیوندها
پیوندهای روزانه

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «آخوندای عرب» ثبت شده است

* آخوندای عرب !!!

سه شنبه, ۲۷ بهمن ۱۳۹۴، ۱۰:۵۷ ق.ظ

به زحمت خودش رو بهم رسوند:

نفسی چاق کرد و گفت:


ــ جناب! یه سؤال ...

ــ بفرما

ــ شما آخوندا مگه عربین؟!!

ــ من ایرانی ام ، که چه؟!

ــ پس چرا لباس عربها رو پوشیدین؟!


گفتم: اگه این لباس رو نپوشیده بودم ، شما می اومدین همچین سؤالی ازم بپرسین؟!!


گفتم: لباس ما به تابلوی سیّاری میمونه که هرجا بریم معرّف ما و کار ماست! و در عین حال لباسی ست متناسب و وزین!


گفتم : کاش همه ی اونهایی که علمی هنری چیزی دارند ، همیشه وقت و همه جا ، بی مزد و منت ، تو کوچه و بازار ، خودشون رو به مردم که برادر و خواهران خودشونند عرضه می کردند و هنر و علمشون رو در اختیارشون می گذاشتند اما امان و صد امان از کاسبی...!!


و ادامه دادم: : این کارشناسان دینی هستند که با حضور در جامعه با این پوشش خاص - هرچند برای اونها و خانواده هاشون محدودیت آور هم باشه - آمادگی خودشون رو در این راستا اعلام داشته و می دارند.

دیدین یا شنیدین که روحانیی برای پاسخگویی به مسأله شرعی یا اخلاقی رفتاری کسی ، یا حل مشکل خانوادگی یا اجتماعیی که گاه ساعات و بلکه روزهایی از وقت او را هم ممکنه بگیره، پولی دریافت کرده باشه؟!

آری بسیاری از این رفتارهای قشنگ و انسانی از برکت همین پوششی ست که به چشم شما ساده میاد.


انگار از نوع و طرز سؤالش پشیمون شده باشه، التماس دعایی گفت و مسیری رو که به سرعت طی کرده بود تا خودش رو به من برسونه، با آرامی و متفکرانه برگشت!


مؤید باشین.