دعایی برا دل خنکی روزه داران
عن أبی جعفر ، عن آبائه علیهم السلام ، أن رسول الله صلى الله علیه وآله کان إذا أفطر قال : اَلّلهُمَّ لَکَ صُمنَا ، وَ عَلَى رِزقِکَ أَفطَرنَا ، فَتَقَبَّلهُ مِنَّا ، ذَهَبَ الظَّمَآءُ ، وَ ابتَلَّتِ العُرُوقُ ، وَ بَقِیَ الاَجرُ - حلیة الابرار السید هاشم البحرانی ج 1 ص 279 -
امام باقر(ع) از پدرانش علیهم السلام نقل می کند که حضرت رسول الله (ص) در هنگامه افطار چنین می فرمود :
« خداوندا! برای تو روزه گرفتیم ( برای امتثال امر تو ، و تقرب به تو ) و با رزق تو افطار کردیم ، پس آن را از ما بپذیر. تشنگی رفت ، و رگ ها مرطوب شدند ، و اجر و پاداشش باقی ماند! »
تعابیر ( ذَهَبَ الظَّمَآءُ ، وَ ابتَلَّتِ العُرُوقُ تشنگی رفت و رگ ها مرطوب شدند) مشخص می کند در یک همچین شرایطی که الان ما داریم حضرت روزه دار بوده اند و این دعا رو فرموده اند!
اما آن چیزی که باعث دل خنکی واقعی روزه دار است این است که:
با آمدن افطار ، همه این سختی ها ، عطش ها و حرمان ها ، پایان می گیرد ؛ و آنچه باقی می ماند اجر است ومزد.
+ این پست:
