یه آقایی... خخخخخخ
جمعه, ۱۵ مرداد ۱۳۹۵، ۰۵:۲۲ ب.ظ
خخخخخخخخخخ
دلتون شاد
_________________________________________________________________
+ بعداً نوشت:
هرچه منتظر بودم دوستان به پیامی که مد نظر من از ارسال این پست بود، اشاره کنند نکرذند:
گاهی انسان مرتکب امر زشتی میشه در حالی که در زشت و زیبایی اون تردید داره، اینو بهش کاری نداریم.
سخن اونجاست که گاهی اذعان به زشتی کاری داره اما با اندک تغییری که در شکل و مقدار اون میده ، تلاش می کنه خودش رو نسبت به انجامش مجاب بکنه و اینچنین عذاب وجدان رو از گرده ی خودش برداره!
مصادیق زیادی میشه براش برشمرد که اگه دوستان مایل بودند می تونند برای یادآوری به بخشی از اون ها اشاره کنند:
مثلا قبول داره اختلاط و گپ و گفت با دختر نامحرم حرام است اما ژست خواستگار به خودش می گیره تا بتونه ارتباطش رو توجیه بکنه! در حالی که می دانه حالا حالاها هم شرایط ازدواج براش مهیا نخواهد شد!!
غیبت کسی می کنه و بعد زور می زنه فرد غیبت شده رو به جوری بتونه در عنوان متظاهر به فسق وارد کنه و بار گناهشو سبک.
و...
و این خیلی بده !!
