امروز و فردا <<<

علی (ع) :

إنَّ الیَومَ عَمَلٌ وَ لَا حِسَابَ وَ غَداً حِسَابٌ وَ لَا عَمَلَ - غررالحکم و دررالکلم ش ح 2695 -

براستی امروز عمل است و حساب نیست ؛ و فردا حساب است و عمل نیست!

نکات:

1 - وقت شناس باید بود.

اگر کسی بهار را خوابید و پائیز مثل دیگر مردم برای درو به مزرعه اش رفت خود را مضحکه دیگران کرده است! در شأن این افراد فرمود: حَتَّى إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ (99) لَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحًا فِیمَا تَرَکْتُ کَلَّا ... - سوره مؤمنون - وقتی مرگ یکی از آنها فرا رسد گوید: خدایا! مرا برگردان شاید عمل صالحی انجام دهم! و ندا آید : هرگز! 

الدُّنیَا مَزرَعَةُ الآخِرَةِ اینجا محل کاشت است و نکاشته انتظار درو نباید داشت! اصلاح و برگشتی هم در کار نخواهد بود .

2 - امروز روز عمل است و نه حساب !

بعضی انتظار دارند کار مثبتی در دنیا انجام دادند بلافاصله پاداشها از هر طرف به سمت او سرازیر گردد!!

نه این است که مزد کارگر را در پایان روز می دهند؟؟؟!

پایان روز کاری ما با سوت عزرائیل زده خواهد شد و آن وقت است که باید انتظار پاداش داشت و نه پیش تر .

البته کارفرما آنقدر مهربان است که این وسط پذیرائی های مفصلی هم از انسان به عمل می آورد ، اما باید توجه داشت دنیای مادی به هیچ وجه ظرفیت دریافت جوایز پیش بینی شده را ندارد.

3 - فرصت اندک 

امام (ع) از دنیا و آخرت تعبیر به امروز و فردا نموده است که اشاره ای ست زیبا به کوتاهی عمر انسان!

الفُرصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ فرصت عمر چونان ابر درحال گذری است که نیم ساعت قبل در آسمان بود و نیم ساعت بعد شاید نباشد!!

حال دنیا را چو پرسیدم من از فرزانه ای         گفت: یا باد است یا خواب است یا افسانه ای

گفتم آنها را چه می گویی که دل بر او نهند؟        گفت: یا مستند یا کورند یا دیوانه ای 

4 - عمل و حساب

نمی فرماید امروز روز عمل است و فردا روز حساب بلکه می گوید امروز ( خود ) عمل است و فردا ( خود ) حساب که یعنی می زیبد در دنیا جز کار به چیزی اندیشه نشود آنچنان که فردا جز حساب و کتاب چیز دیگری شنیده نگردد.

فرض کن بنّایی را استخدام کرده ای اگر با چیدن هر آجر حواس خودش را متوجه این طرف و آن طرف سازد ؛ مزد او را چگونه پرداخت خواهی کرد؟! اصلا او را در استخدام خود نگه خواهی داشت؟!

مبادا خود در دنیایی که برای کار کردن آورده شده ای زرق و برق آن تو را دل ببرد و به خود مشغول سازد و از آنهایی گردی که خود بر آنها خرده می گیری!