خیر الناس...
قال رسول اللّه صلی الله علیه و آله :
« خَیْرُ النّاسِ
مَنْ انْتَفَعَ بِهِ النّاسُ - بحارالانوار، ج72، ص23 - بهترین مردم کسی است که مردم از او سود و بهره
برند.»
در قرآن کریم خداوند در یک مورد به پیامبر می فرماید:
« لَعَلَّکَ
باخِعٌ نَفْسَکَ اَلاّ یَکُونُوا مُؤْمِنینَ » - شعراء/ 3 - « مبادا خودت را در اندوه اینکه
مردم ایمان نمی آورند هلاک کنی!! ».
این مسئله نشان می دهد که رسول خدا صلی الله علیه
و آله همه زندگی اش را برای حل مشکل مردم و تعالی آنها وقف کرده بود و شب و روز به
فکر هدایت و ارشاد آنان بود.
خود حضرت فرمودند:
« هر کس حاجت مؤمنی را
برآورده کند، خدا حاجتهای او را برآورده می کند، که کمترین آنها بهشت
است.» - بحار الانوار، ج71،
ص385 -
یکی از طلاب نقل می کند:
به مغازه سبزی فروشی رفته بودم، دیدم
مرحوم حاج میرزا علی قاضی (استاد عرفان علامه طباطبایی) خم شده و مشغول جمع کردن
کاهوهای پلاسیده و خشن است. بعد از آنکه آنها را خرید به دنبال او رفتم و علت این
کار را سؤال کردم. فرمود:
این فروشنده انسان شریف و محتاجی است و من چون نمی خواهم
چیزی بلاعوض به او بدهم تا عزت و شرف او پایمال شود و نیز برای اینکه به کمک بلاعوض
عادت نکند، از این کاهوهایی که خریداری ندارد و در نهایت برای فروشنده ضرر است برمی
دارم، تا هم از ضرر او جلوگیری کنم و هم به این وسیله کمکش کنم. ضمن اینکه برای من
هم فرقی نمی کند که کاهوهای لطیف و نازک بخورم یا کاهوهای پلاسیده و
کلفت!! - سیمای فرزانگان، ص349 -
ابان بن تغلب می گوید:
او به من اشاره مى کرد، ولى من مى خواستم به طواف ادامه دهم ، و خوش نداشتم به او توجه کنم ، و همراهى با امام صادق (ع ) را رها نمایم ، باز دیدم آن شخص به من اشاره کرد.
امام صادق (ع ) او را دید، و به من فرمود: (اى ابان ! آیا تو را مى طلبد؟)
گفتم : آرى .
فرمود: نزد او برو.
گفتم : آیا طوافم را بشکنم ؟
فرمود: آرى .
گفتم : گر جه طواف واجب باشد؟
فرمود: آرى ، (بشکن و برو ببین او چه نیازى دارد؟)
ابان مى گوید:
طواف را رها کردم و همراه آن شیعه نیازمند رفتم ، و سپس باز گشتم و به محضر امام صادق (ع ) رسیدم ، و از آن حضرت پرسیدم :
(به من خبر بده ، حق مؤ من بر مؤ من چه اندازه است ؟)
امام : اى ابان ، از این پاسخ بگذر! (زیرا بسیار مهم است و تو طاقت اداى آن را ندارى ).
ابان : چرا قربانت گردم ؟
سپس ابان همواره سؤ ال فوق را تکرار کرد، سر انجام امام صادق (ع ) فرمود:
(اى ابان ! آیا نصف اموالت را به آن نیازمند مى دهى ؟) وقتى آن حضرت چهره مرا دگرگون دید! فرمود:
اى ابان آیا نمى دانى که خداوند، مؤ منانى را که ایثارگرند و دیگران را بر خودشان ترجیح مى دهند (به بزرگى ) یاد فرموده است (در آنجا که در شاءن مؤ منان انصار مى گوید:
و یوثرون على انفسهم و لو کان بهم خصاصة
(آنان (انصار)، مهاجران را بر خود مقدم مى دارند، هر چند خود شدیدا فقیر باشند.) (حشر - 9)
ابان : آرى ، خداوند چنین فرموده است .
امام :
آگاه باش که اگر نصف اموالت را به او بدهى ، تازه او را بر خودت ترجیح نداده اى ، بلکه به مساوات با او رفتار نموده اى ، وقتى به او ایثار کرده اى (و طبق آیه فوق ، ایثارگر هستى ) که از نصف دیگر اموالت نیز چیزى به او بدهى (تا اموال او بر تو، ترجیح یابد)!! - داستانهاى اصول کافى ، محمد محمدى اشتهاردى -
سود دنیا و دین اگر خواهی مایه هر دوشان
نکوکاری است
راحت بندگان حق جستن عین تقوا و زهد و دینداری است
(ابن
یمین)
نکته جالب اینکه از نظر روانشناسی هم ثابت شده که :
انسانها تشنه محبت اند و از دشمنی و بدخواهی گریزان اند. در معاشرتها هیچ عاملی به اندازه خدمت و یاری رساندن به دیگران جلب کننده دلها و محبتها نیست، لذا وقتی محبت به میان آمد، کدورتها و دشمنیها از میان انسانها رخت برمی بندد و آنان به سمت صلاح کشیده می شوند.
منبع:
واحد احیای سنت های حسنه
با دخل و تصرف
