علی (ع): خوشا به حال کسی که « سگی » زندگی کند!
امیر مؤمنان علی علیه السلام فرمود:
خوشا به حال آن کسی که زندگی اش به سگان شباهت دارد!!!
در زندگی سگ ده خصلت [نیکو] وجود دارد که سزاوار است مؤمن آن را دارا باشد:
1. برای او در بین مردم قدر و منزلتی نیست و این همان
حال مسکینان و بیچارگان است.
2. اینکه ملک و مالی ندارد و فقیر است. این همان
صفت مجرّدان ( افراد بی اعتنا به دنیا) است.
3. برای او خانه و لانه معین نیست و
تمام زمین خانه اوست و این از علامات متوکلان است.
4. غالب اوقات را گرسنه به سر
می برد و این از آداب صالحان است.
5. اگر صاحبش صد تا زیانه هم به او بزند، در
خانه او را رها نمی سازد و این از صفات مریدان [خدا ]است.
6. شب هنگام به جز
اندکی نمی خوابد و این حالت محبّان و دوستداران [خداوند] است.
7. اینکه طرد می
شود و در حق او جفا شود؛ ولی اگر او را [با این حال ] بخوانند، اجابت می کند و کینه
ندارد و این نشانه خاشعان و فروتنان است.
8. آنکه به آنچه صاحبش از طعام می دهد،
راضی است [و بیشتر نمی خواهد] و این از حالت قانعان است.
9. بیشترین عملش سکوت
است و این نشانه خائفان است.
10. هرگاه بمیرد، میراثی به جای نگذارد و این حالت
زاهدان است.
منبع:
نشان از بی نشانها، ص 276
