** واکنش به آتش زدن مفاتیح الجنان! **
واکنش امام (ره) به آتش زدن مفاتیح الجنان :
...
آن که سبکبار مى کند انسان را و از این ظلمتکده بیرونش مى کشد (ادعیه ) است!
یک کج فهمى هائى در انسان هست که این کج فهمى ها گاهى خیلى زیاد مى شود. اینها دعا را نمى فهمند چى هست لهذا خیال مى کنند که حالا ما خوب ، قرآن را مى گیریم دعا را رها مى کنیم .
اینها نمى فهمند که دعا اصلا چى هست ، مضامین ادعیه را نرفته اند ببینند که چـى هست به مردم چـى مى گوید، چه مى خواهد بکند،
اگر نبود در ادعیه الا دعاى مناجات شعبانیه ، کافى بود! براى اینکه امامان ما، امامان بحقند. آنهائى که این دعا را انشاء کردند و تعقیب کردند. تمام این مسائلى که عرفا در طول کتاب هاى طولانى خودشان گویند در چند کلمه مناجات شعبانیه هست ، بلکه عرفاى اسلام از همین ادعیه و از همین دعاهائى که در اسلام وارد شده است از اینها استفاده کرده اند و عرفان اسلام فرق دارد با عرفان هند و جاهاى دیگر.
این دعاهاست که به تعبیر بعضى از مشایخ ما مى فرمودند که قرآن ، قرآن نازل است ، آمده است به طرف پائین و دعا از پائین به بالا مى رود این قرآن صاعد است!
معنویات در این ادعیه ، آنى که انسان را مى خواهد آدم کند، آنى که این افرادى که اگر سرخود باشند از همه حیوانات درنده تر هستند این ادعیه با یک زبان خاصى که در دعاها هست اینها این انسان را دستش را مى گیرد و مى بردش به بالا، آن بالایى که من و شما نمى توانیم بفهمیم.
یکدفعه آدم مى بیند که کسروى آمد و کتابسوزى... مفاتیح الجنان هم جزو کتاب هائى بود که سوزاند! کتاب هاى عرفانى را هم سوزاند. البته کسروى نویسنده زبردستى بود ولى آخرى دیوانه شده بود یا یک مغزى است که این مغز بسیارى از شرقى ها اینطورى هست که تا یک چیزى ، چهار تا کلمه اى یاد مى گـیرند ادعاشان خیلى بالا مى شود. کسروى آخرى ادعاى پیغمبرى مى کرد! نمى توانست به آن بالا برسد آنجا را مى آورد پائین!!
این کتاب مفاتیح الجنان یک کتابى است که مال حاج شیخ عباس قمى نیست شیخ عباس قمى ، او جمع کرده ادعیه را در آنجا.
این آدمى که کتاب مفاتیح الجنان را سوزانده یا یک روزى براى سوزاندن امثال کتاب مفاتیح الجنان درست کرده بود این نمى دانست کتاب مفاتیح الجنان چى تویش است ، شاید یک دفعه هم مناجات شعبانیه را هم نخوانده بود، فکرش اینطور فکر نبود.
این دعاهائى که در ماه ها هست ، در روزها هست خصوصا در ماه رجب و شعبان و ماه مبارک رمضان اینها انسان را همـچو تقویت روحى مى کند اگر کسى اهلش باشد ماها که نیستیم ، همچو تقویت روحى مى کند و همچو راه را براى انسان باز مى کند و نور افکن است براى اینکه این بشر را از این ظلمت ها بیرون بیاورد و وارد نور بکند که معجزه آساست!
به این دعاها عنایت بکنید گول بعضى از نویسنده ها و مثل امثال کسروى را نخورید که ادعیه را تضعیف مى کردند. این تضعیف ، تضعیف اسلام است ، نمى فهمند اینها، بیـچـاره اند، نمى دانند در این کتاب چـه چـیزها هست . همان مسائل قرآن است با لسان دیگرى که لسان ائمه باشد. لسان قرآن یک جور زبان است ، زبان دعا یک جور زبان است ، زبان علما و عرفا و اینها هم یک زبان دیگر است.
...
این ادعیه در ماه مبارک رجب و خصوصا در ماه مبارک شعبان اینها مقدمه و آرایشى است که انسان به حسب قلب خودش مى کند براى اینکه مهیا بشود برود مهمانى ، مهمانى خدا، مهمانى اى که در آنجا سفره اى که پهن کرده است قرآن مجید است و محلى که در آنجا ضیافت مى کند مهمش (لیله القدر) است و ضیافتى که مى کند ضیافت تنزیهى و ضیافت اثباتى و تعلیمى . نفوس را از روز اول ماه مبارک رمضان به روزه ، به مجاهده ، به ادعیه مهیا مى کند تا برسند به آن سفره اى که از آن باید استفاده کنند و آن (لیله القدر) است که قرآن در آن نازل شده است . این ضیافت الهى انسان را منقلب باید بکند از این جهت حیوانى به آن جهت واقعى ، انسانى ، از آن ظلمت هائى که اطلاع به آن داریم منقلب کند انسان را به آن نورهائى و آن نورها و نور مطلقى که همه عالم تبع اوست
...
این مناجات ها و این ادعیه اى که ائمه ما علیهم السلام بعد از اینکه دستشان کوتاه شده بود از اینکه دعوت ظاهرى خیلى واضح بکنند مردم را با همین ادعیه به آن راهى که باید ببرند، راه مى بردند!
...
منبع:
