پاک و پاکیزه

داشتم غسل چند منظوره می گرفتم!!

زیر دوش یهو به این فکر افتادم که خدا چقدر پاکیزگی رو دوست داره!!

از غسل های واجب و مستحبی که تشریع فرموده، تا توصیه به ازاله مو و ناخن و استعمال عطر و...

تا اونجا که حتی بدن میت رو هم دستور به غسلش داده (سه غسل: آب مخلوط به سدر و آب مخلوط به کافور و آب خالص) و دستور به حنوط (کافور زنی هفت عضو سجده) و دستور به تکفین (در پارچه ای پاک ومناسب) و دستور به تدفین (در عمقی که بویی بیرون درز نکنه و از حمله حیوانات وحشی هم در امان بمانه)

خدایی که اینقدر به پاکیزگی بدن توصیه فرموده، آیا میتونه به پاکیزگی روح که شخصیت اصلی انسان هم به اوست، بی توجه باشه؟!

البته روح رو نمیشه زیر دوش برد و لیف و صابونش زد و سنگ پا کشید و... !!

اما این نیست که قابل تطهیر هم نباشه!

تطهیرش به چیزی ست در خور خودش

چنانکه آلودگیش هم به چیزهایی ست در خور خودش

- دروغ، غیبت، تکبر، حسد، زنا و ... -

گناه و معصیت آلودگی روحی میارن و توبه از گناه و اصلاح اون تطهیر روحی :

عن علی (علیه السلام): التوبة تطهر القلوب وتغسل الذنوب - میزان الحکمة حرف التاء باب التوبه -

خود وضو و غسل و تیمم از اونجا که به نیت قربت آورده می شوند، پاکیزگی روح هم به شمار میان!

درد و مرض و غم و غصه ها هم...

مخصوصا در مورد مرگ - آنچنان که خداوند بدن مؤمن را پاکیزه خواسته و این را به واجب کفایی از دیگران طلبیده است - روحش رو هم پاکیزه می خواد و اون را خود با اعطاء سکرات مرگ و سختی های جان کندن به او ، به انجامش می رساند!

الإمام الکاظم (علیه السلام) - لما دخل على رجل قد غرق فی سکرات الموت: 

الموت هو المصفاة یصفی المؤمنین من ذنوبهم فیکون آخر ألم یصیبهم کفارة آخر وزر بقی علیهم... - میزان الحکمة حرف المیم باب الموت - 

پاک باشید وپاکیزه...