کوچکی که بزرگ می شود !!

إِنْ تَجْتَنِبُوا کَبَائِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئَاتِکُمْ وَنُدْخِلْکُمْ مُدْخَلًا کَرِیمًا (31) سوره نساء -

این آیه به کسانى که از گناهان کبیره پرهیز مى کنند، بشارت مى دهد که خداوند گناهان صغیره آنان را مى بخشد و این پاداشى است که به این گونه افراد داده شده است ، مى فرماید:

(اگر از گناهان بزرگى که از آن نهى مى شوید پرهیز کنید، گناهان کوچک شما را مى پوشانیم ، و شما را در جایگاه خوبى وارد مى سازیم )

 نکته مهمى که در اینجا باید به آن توجه داشت این است که گناهان صغیره - طبق آنچه از قرآن و روایات اسلامى استفاده مى شود - در چند مورد تبدیل به کبیره مى گردد:

1 - در صورتى که تکرار گردد! 

همانطور که از امام صادق (علیه السلام ) نقل شده که فرمود: لَا صَغِیرَةَ مَعَ الاِصرَارِ؛ هیچ گناهى با تکرار صغیره نیست!

2 - در صورتى که گناه را کوچک بشمرد و تحقیر کند!

در نهج البلاغه مى خوانیم : أشَدُّ الذُّنُوبِ مَا استَهَانَ بِهِ صاحِبُهُ ؛ شدیدترین گناهان آن است که مرتکبش آن را کوچک بشمرد.

3 - در صورتى که از روى طغیان و تکبر و گردنکشى در برابر فرمان پروردگار انجام شود.

این موضوع را از آیات مختلفى اجمالا مى توان استفاده کرد از جمله آیه 37 نازعات : فَأَمَّا مَنْ طَغَى (37) وَآَثَرَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا (38) فَإِنَّ الْجَحِیمَ هِیَ الْمَأْوَى (39) اما آنها که طغیان کنند و زندگى دنیا را مقدم بشمرند جایگاهشان دوزخ است .

4 - در صورتى که از افرادى سر بزند که موقعیت خاصى در اجتماع دارند.

چنانکه قرآن درباره همسران پیامبر (صلى الله علیه وآله ) در سوره احزاب آیه 30 مى گوید: یَا نِسَاءَ النَّبِیِّ مَنْ یَأْتِ مِنْکُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُبَیِّنَةٍ یُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَیْنِ وَکَانَ ذَلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرًا (30) ای زنان پیامبر!اگر شما کار زشت آشکاری انجام دهید مجازات آن را دو برابر خواهید دید، و این بر خدا آسان است.

و از پیغمبر اکرم (صلى الله علیه وآله ) نقل شده که فرمود: مَن سَنَّ سُنَّةً سَیِّئَةً فَعَلَیهِ وِزرُها و وِزرُ مَن عَمَلَ بِها لَا یَنقُصُ مِن أوزارِهِم شَیئاً ؛ هر کس سنت بدى بگذارد گناه آن بر او است و همچنین گناه تمام کسانى که به آن عمل کنند، بدون اینکه از گناه آنها چیزى کاسته شود!

5 - در صورتى که از انجام گناه خوشحال و مسرور باشد و به آن افتخار کند!

چنانکه از پیغمبر اکرم (صلى الله علیه وآله ) نقل شده که فرمود: مَن أذنَبَ ذَنباً وَ هُوَ ضاحِکٌ دَخَلَ النَّارَ وَ هُوَ بَاکٍ ؛ هر کس گناهى کند درحالى که خندان باشد در آتش وارد مى شود در حالى که گریان است!

6 - در صورتى که عدم مجازات سریع خداوند را در برابر گناه خود دلیل بر رضایت خدا بشمرد.

و خود را مصون از مجازات و یا محبوب در نزد خدا بداند، چنانکه قرآن در آیه 8 مجادله از زبان بعضى از گناهکاران مغرور نقل مى کند که آنها در پیش ‍ خود مى گویند: ... لَوْلَا یُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِمَا نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ یَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمَصِیرُ (8) چرا خداوند ما را مجازات نمى کند) و سپس قرآن اضافه مى کند که : آتش دوزخ براى آنها کافى است.

منبع:

تفسیر نمونه