غریبــــــــی
سه شنبه, ۲۷ مهر ۱۳۹۵، ۰۴:۳۷ ب.ظ
فتاده از درختی، برگ زردی
- به زیر پای باد هرزه گردی
تو وقتی می بریدی از رفیقان
دلم! فکر غریبی را نکردی؟!
فتاده از درختی، برگ زردی
- به زیر پای باد هرزه گردی
تو وقتی می بریدی از رفیقان
دلم! فکر غریبی را نکردی؟!
بی قرارم
به باد می مانم
باد گیجی که لای شاخه می پیچد
باد مستی که می خورد به زمین
از پی خانه ی تو می گردم...
« یک اشارت » تو از لب روزن
که نوازش کنم تو را صورت
بکشم ناز گیسوانت را
بنشینم، و اینهمه دیگر -
خاک در چشم مردمان نکنم!
باد شدیدتر می شود
هوا لطیف تر
باغبان اما بر بالین میوه های نارس عزا گرفته است!
من چطور نفسم بیاید؟!
آن هم عمیق؟!
