*** چِرت چت
چِرت چت
امان از تنهایی!
امان از بیکاری!
امان از وقتی این دو با هم جمع بشن!
راستش برا من هم کم و بیش پیش میاد
اما این سری یه جور دیگه بود!
حوصله چیزی رو نداشتم ؛ گفتم برم چت روم یه جوری وقت گذرونی!
مطالب که شرم آور
بدتر از اون ، بعضی اسمای انتخابی بود!
حس ارشادم گل کرد!
یه دو نفری رو که تیزتر بودند ، نشون کردم و رفتم خصوصیشون!
تا می فهمیدن حرفام رنگ و بوی نصیحت و موعظه داره ، کار و خواب رو بهونه می کردن و : بای!
ولی می دیدم که همچنان هستن!
بعدی ها رو یه کم خودمونی تر گرفتم!
اذان صبح که بلند شد ، یهو به خودم اومدم که عجب! شش هفت ساعت پای چت بوده م و نفهمیده م چطوری گذشت؟!
چت رو نبسته ، غم سراغم اومد!
حرف و گپ هایی که بین من و طرفهام ردّ و بدل شده بودند ، چیزی از بقیه کمتر نداشت!!
از دل و قلوه دادن ها! تا گل و بوس و جوک و طنز!
اشکم رو که از گوشه چشمم پاک می کردم ، قسم خوردم که دیگه پامو تو این باتلاق! نگذارم!
