بدبختیــــــــــــــــــ

عن النبی(ع):

أَرْبَعُ خِصَالٍ مِنَ الشَّقَاءِ جُمُودُ الْعَیْنِ وَ قَسَاوَةُ الْقَلْبِ وَ بُعْدُ الْأَمَلِ وَ حُبُّ الدُّنْیَا - تحف العقول، ص 12 -

پیامبر اسلام فرمود:

چهارچیز نشانه شقاوت و بدبختی است:

 1. خشکی چشم (یعنی این که انسان اهل گریستن بر خود وحالاتش و نیز اهل تضرع و دعا در پیشگاه خداوند نباشد)

سجده گه را تر کن از اشک روان              کای خدایا! وارهانم از گمان

2. قساوت قلب (یعنی این که بیچارگی و درماندگی دیگران را ببیند، اما در اندیشه کمک به آنان بر نیاید. نسبت به سایرین دلسوزی و ترحم و مهر و شفقت نداشته باشد).

اشک خواهی رحم کن بر اشکبار               رحم خواهی بر ضعیفان رحم آر

3. آرزوهای دور و دراز (زیرا داشتن چنین آرزوهایی او را از مسیر الهی غافل نموده و یاد خدا و آخرت را از ذهن و زبانش محو می‏کند.)

با هوا و آرزو کم باش دوست                    چون یُضِلُّ عَن سَبیلِ اللهِ اوست

4. محبت دنیا (به این معنا که هدف اصلی در زندگانی را رسیدن به مظاهر دنیا قرار داده و به آنان عشق و محبت می‏ورزد و در نتیجه مقصد و مقصود اصلی را که پیمودن راه کمال و سعادت است‏، به فراموشی می‏سپارد. منظور کار و تلاش در دنیا نیست؛ زیرا از نظر اسلام کار و تلاش عبادت به شمار می‏رود).

منبع:

فصلنامه مکاتبه و اندیشه‏ ش 49