سر تراشی

حافظ در شعری می گوید:

هزار نکته باریکتر ز مو اینجاست

نه هر که سر بتراشد قلندرى داند

مى نویسند:

شیخ جمال الدین ساوه اى ( مفتى دمیاط مصر ) صاحب جمال و کمال بود، زنى شیفته او شد و همچون زلیخا، دست بر نمى داشت! شیخ جمال که مرد زاهد و پرهیزکارى بود، موى سر و ریش و سبیل و ابروى خود را تراشید تا بد منظر گردد و آن زن به او بى میل شود، همین حیله مؤثر واقع شد و زن از او دست کشید.

از آن پس مریدانش براى حفظ این واقعه ، تراشیدن موى سر و ریش و سبیل و ابرو را که به آن چهار ضرب مى گویند، آئین خود مى کنند.

حافظ در شعر فوق ، اشاره به این نکته دارد.

منبع:

داستان دوستان جلد 4

محمدى اشتهاردى