ضایع بازار

جلسه رسمی بود
مجری تمام جلسه رو تپوق زد!!
مشکل از اونجا شروع شد که قاری رو جهت قرائت آیاتی چند از کلام الله مجید به جایگاه دعوت کرد و با تمام انرژی این بیت شعر رو خوند که:
چو قرآن بخوانند دیگر خموش
به آیات قرآن فرا دار...
باید میگفت (گوش) ولی چی شد که با همان صلابت واستحکام به کامش چرخاند که: به آیات قرآن فرا دار گوشت!!!
کسی رو ندیدم که جلو خنده ش رو تونسته باشه بگیره!

+ بشخصه میذارمش پای گرونی بازار و بازار گوشت که برا کسی هوش و حواس درست و حسابی نمیذاره!!
+ خدا هیچ کسی رو ضایع نکنه که آبروها به مویی بندند!
+ خیلی مهمه اگه اشتباهی کردیم سریع خودمونو جمع و جور کنیم. سخنوران و مجریان یه چنین آمادگی ذهنیی رو میبایست با القاء و تمرین در خودشون ایجاد بکنن وگرنه ممکنه همین بشه که اینجا شد...

سربلندباشین